Johan Heinrich Rennefeld
Johann Heinrich Maria Hubert Rennefeld (Neuss, 18 juli 1832 – Amsterdam, 3 december 1877) was een Nederlands etser, graveur en schooldirecteur.[1] Hij wordt in de literatuur vermeld als J.H. Rennefeld en J.H. Renneveld.
Johan Heinrich Rennefeld | ||||
---|---|---|---|---|
Portret van J.H. Rennefeld
| ||||
Persoonsgegevens | ||||
Volledige naam | Johann Heinrich Maria Hubert Rennefeld | |||
Geboren | Neuss, 18 juli 1832 | |||
Overleden | Amsterdam, 3 december 1877 | |||
Geboorteland | Duitsland | |||
Beroep(en) | etser, graveur, schooldirecteur | |||
RKD-profiel | ||||
|
Leven en werk
bewerkenJohan Heinrich Rennefeld was een zoon van Johann Caspar Rennefeld, goud- en zilversmid, en Margaretha Claren. In 1834 verhuisde het gezin naar de Bloemgracht in Amsterdam.[2] Rennefeld studeerde aan de Koninklijke Akademie van Beeldende Kunsten (1845-1848), als leerling van Benoit Taurel. Rennefeld trouwde in 1865 met Henriette Löwenstamm (1838-1877).
Rennefeld maakte etsen en gravures. Hij ontving voor zijn werk onder andere de kleine zilveren medaille (1852) en een eervolle vermelding (1854) van de Amsterdamse academie en een medaille op de wereldtentoonstelling van 1873 in Wenen. Zijn prenten verschenen onder meer in een Nederlandse uitgave van Adam Bede van George Eliot (1860) en in een door Jacob van Lennep, Willem Moll en Jan ter Gouw samengestelde, tweedelige serie Nederlands geschiedenis en volksleven in schetsen (1868-1872).[3] Hij was vanaf 1862 lid en later secretaris van Arti et Amicitiae[4] en vanaf de oprichting in 1875 redactielid van het tijdschrift Eigen Haard.[5]
In 1874 werd Renneveld directeur van de nieuw opgerichte Toneelschool in Amsterdam.[6] Hij overleed een aantal jaren later, op 45-jarige leeftijd, en werd begraven in Diemen.[7]
Enkele werken
bewerken-
Willem II sticht het Binnenhof te 's-Gravenhage, naar Reinier Craeyvanger
-
Portret van A.C.W. Staring, naar Louis Moritz
-
Joost van den Vondel en zijn dochter, naar Hendrik Albert van Trigt
- ↑ Biografische gegevens bij het RKD-Nederlands Instituut voor Kunstgeschiedenis
- ↑ "Kerksieraden verjongd door meesterhand", De Volkskrant, 8 mei 1959.
- ↑ J. van Lennep, W. Moll en J. ter Gouw, Nederlands geschiedenis en volksleven in schetsen.[100] Staalgravuren naar de schilderijen van de Historische galerij der maatschappij Arti et Amicitiae door W. Steelink, J. Rennefeld e.a., 4 delen, Leiden [1868-1872]
- ↑ Scheen, P.A. (1969) Lexicon Nederlandse Beeldende Kunstenaars 1750-1950. 's-Gravenhage: Kunsthandel Pieter A. Scheen N.V. Volume 2, p. 224.
- ↑ "Johan Heinrich Rennefeld", in Eigen Haard 1878, no 1. Gearchiveerd op 18 augustus 2023.
- ↑ H. de Veer, "Johan Heinrich Rennefeld, de eerste directeur der Ned. Toneelschool", in Noord- en Zuid-Nederlandsche tooneel-almanak (1879), p. 288-298.
- ↑ "Ter laatste rustplaats", Algemeen Handelsblad, 7 december 1877.