Johan van Beverwijck

Johan van Beverwijck
	Johan van Beverwijck
Algemene informatie
Bijnaam	Johannes Beverovicius
Geboren	17 november 1594
Geboorteplaats	Dordrecht
Overleden	19 januari 1647
Overlijdensplaats	Dordrecht
Land	Republiek der Zeven Verenigde Nederlanden
	Dbnl-profiel
Portaal	Literatuur

Johan van Beverwijck of Johannes Beverovicius (Dordrecht, 17 november 1594 – aldaar, 19 januari 1647) was een Nederlands arts en schrijver. Hij was een belezen, geleerd en verstandig man. Van Beverwijck interesseerde zich voor nieuwe ontwikkelingen en droeg met eigen experimenten bij aan de medische wetenschap.

Levensloop

Op de Dordtse Latijnse School onderwees Vossius hem in de retorica. Johan van Beverwijck studeerde in Leiden, Parijs, Montpellier en Padua, waar hij promoveerde. Rond 1618 vestigde hij zich in zijn thuisstad Dordrecht. Zijn Schat der gesontheyt (1636) en Schat der ongesontheyt (1642) golden destijds naast de Bijbel en de werken van Jacob Cats als de meest gelezen boeken. Zijn ervaringen die hij opdeed met operaties publiceerde hij in Steen-stuck (1638). Van Beverwijck verdedigde als eerste arts in de Nederlanden de nieuwe ideeën van de Engelse geneesheer William Harvey over de bloedsomloop. Hij drukte tevens zijn stempel op de Nederlandse taal door woorden als alvleesklier, endeldarm, sleutelbeen of slokdarm te bedenken.

Bibliografie

1635: Lof der chirurgie
1636: Schat der gesontheyt
1638: Steen-stuck
1639: Van de wtnementheyt des vrouwelicken geslachts
1640: 't Begin van Hollant in Dordrecht
1642: Inleydinge tot de Hollantsche genees-middelen
1642: Schat der ongesontheyt
1645: Heel-konste ofte derde deel van de genees-konste
1651: Alle de wercken, zo in de medicyne als chirurgie

Bronnen

Biografieën, werken en teksten bij de Digitale Bibliotheek voor de Nederlandse Letteren (dbnl)
Lia van Gemert (1992), Johan van Beverwijck als ‘instituut’, De Zeventiende Eeuw, jaargang 8