José Carlos Bauer

José Carlos Bauer
	José Carlos Bauer in 1950
Persoonlijke informatie
Volledige naam	José Carlos Bauer
Bijnaam	Bauer
Geboortedatum	21 november 1925
Geboorteplaats	São Paulo, Brazilië
Overlijdensdatum	4 februari 2007
Overlijdensplaats	São Paulo, Brazilië
Lengte	189 cm
Positie	Middenvelder
Jeugd
1938–1943	São Paulo
Senioren
Interlands
Getrainde teams
1959 ; 1960 ; 1960 ; 1965 ; 1973	Juventus; Ferroviária; Atlas Guadalajara; Millonarios; Comercial
Portaal	Voetbal

José Carlos Bauer, beter bekend als Bauer (São Paulo, 21 november 1925 – São Paulo, 4 februari 2007) was een Braziliaans voetballer, international en coach. Hij werd algemeen beschouwd als een van de beste middenvelders aller tijden. Hij stond bekend als een bekwame spelmaker die een goede passer aan de bal was en ook bekend stond om zijn markeren en tackelen. Hij stond ook bekend om zijn nauwkeurige passes, dekken, dribbelen, fysieke kracht en zijn intelligentie. Zijn bijnamen waren "Het Monster van Maracanã" en "De Reus van Maracanã" vanwege zijn prestaties tijdens het WK 1950.

Biografie

Clubcarriére

Op clubniveau was de carrière van Bauer verbonden met het team van São Paulo, met wie hij 13 jaar speelde en zes staatskampioenschappen won, met 429 wedstrijden en 16 doelpunten. Hier vormde hij samen met Zarzur en Noronha en vervolgens met Rui en Noronha een beroemd en gewaardeerd trio van middenvelders dat ook opnieuw werd voorgesteld in het nationale team, waarvan de leden werden omgedoopt tot "De drie musketiers". Bauer was een speler die veel vaardigheid had met de bal en daarom als middenvelder fungeerde. Hoewel hij fysiek sterk was, speelde hij klassiek en elegant voetbal. In 1956 had hij twee vluchtige ervaringen met Garrincha en Nílton Santos Botafogo FR en met Portuguesa, en staakte vervolgens zijn competitieve activiteit bij São Bento in 1958.

Internationale carrière

Terwijl hij in São Paulo was, werd Bauer opgeroepen voor het Braziliaanse nationale team en nam hij deel aan de overwinning van de Copa América in 1949. Het jaar daarop nam hij deel aan het WK dat Brazilië in eigen land organiseerde, waarbij hij de finale verloor van Uruguay. Bauer werd door critici beschouwd als een van de beste spelers in de competitie samen met zijn landgenoot Zizinho en zijn goede prestaties in combinatie met zijn speelstijl leverden hem de bijnaam " Gigante do Maracanã " op, die hem door radiocommentatoren werd toegeschreven en hij werd opgenomen in het team van het toernooi. Met de Seleção won ook het Pan-Amerikaans kampioenschap in 1952. Tijdens de Copa América in 1953 vormde Bauer een formidabel trio op het middenveld met Bigode en Danilo, hij toonde een van zijn beste speelstijlen en Brazilië eindigde als tweede. Hij was een van de weinigen die voor die editie werd opgeroepen om deel te nemen aan het volgende WK in 1954, toen hij de rol van teamcaptain vervulde. Hij stopte met internationaal voetbal in 1955 nadat hij de Taça Oswaldo Cruz met Brazilië had gewonnen, hij wees een kans af om deel te nemen aan de Copa América 1956. Hij speelde in 29 wedstrijden en scoorde slechts één keer.

Carrière als manager

Als coach leidde hij verschillende Braziliaanse en buitenlandse teams, met ervaring in Colombia, Mexico en Portugal, waarbij hij bijzondere successen boekte. Later kreeg hij ook een uitnodiging om in Japan te coachen.

Tijdens deze fase van zijn carrière kreeg hij ook de kans om in de eerste plaats de talenten van Eusébio te ontdekken. Toen hij in 1960 op de Ferroviária-bank zat, nam Bauer deel aan een tournee in Mozambique, waarbij hij de toekomstige Gouden Bal opmerkte. De coach wees hem op Béla Guttman, zijn coach ten tijde van São Paulo, en verhuisde vervolgens naar Benfica, die hem meenam naar Lissabon.

Dood

Bauer stierf op 4 februari 2007 op 81-jarige leeftijd in São Paulo aan de gevolgen van de ziekte van Alzheimer. Hij werd begraven op de begraafplaats van Ras in de buurt van Morumbi

Bronnen, noten en/of referenties