Vilvoorde FC
Vilvoorde FC was een Belgische voetbalclub uit Vilvoorde. De club was aangesloten bij de KBVB met stamnummer 49 en had paars-wit als kleuren. Vilvoorde FC bestond sinds het begin van de 20ste eeuw, speelde aanvankelijk in de nationale reeksen, maar zakte in de tweede helft van de 20ste eeuw weg in de provinciale reeksen.
| Vilvoorde FC | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Naam | Koninklijke Vilvoorde Football Club | |||||
| Stamnummer | 49 | |||||
| Opgericht | 1911 | |||||
| Opgeheven | 2011 | |||||
| Plaats | Vilvoorde | |||||
| Stadion | Drie Fonteinen | |||||
| Voorzitter | .svg){kind=small} Alain Van Hende
| |||||
| Competitie | 1ste Prov. Brab. | |||||
| ||||||
| Geldig voor 2010/11 | ||||||
| ||||||
Geschiedenis
bewerkenDe club werd opgericht in het voorjaar van 1911, toen nog met de Franstalige naam Vilvorde Football Club. Vilvorde ging van start in de regionale Brabantse reeksen.
Vilvorde bleef in de regionale reeksen spelen tot 1923. Dat jaar promoveerde de club voor het eerst naar de nationale bevorderingsreeksen, in die tijd de Tweede Klasse. De ploeg eindigde er op drie na laatste, en degradeerde zo meteen weer na één seizoen. Een jaar later slaagden zij er echter opnieuw in te promoveren en zo trad de club in 1925/26 opnieuw aan in Bevordering.
De ploeg eindigde er echter helemaal onderaan, en diende zo weer te degraderen. Vilvoorde zakte dan wel een niveau, maar bleef weliswaar in de nationale reeksen spelen. Na dit seizoen werden de nationale reeksen immers uitgebreid met een derde niveau, die voortaan de bevorderingsreeksen zou vormen. Vilvoorde bleef zo in de nationale bevorderingsreeksen spelen, al was dit nu dus een competitieniveau lager. De club zou de komende decennia wat op en neer blijven gaan tussen de Eerste Afdeeling (Tweede Klasse) en Bevordering (Derde Klasse).
Zo strandde Vilvoorde in 1927 in Bevordering nog op een gedeelde derde plaats op amper twee punten van de titel; het jaar nadien was het wel raak en Vilvoorde steeg weer naar de Eerste Afdeeling. Daar kon men zich twee seizoenen handhaven; in 1930 zakte men opnieuw naar Bevordering.
Ditmaal bleef Vilvoorde zeven seizoenen in Bevordering hangen, maar streed er elk seizoen mee in de subtop. In 1935 werd Gustaaf Van Goethem trainer (1935 - 1944) en strandde de club op twee punten van de titel. Twee jaar later, in 1937, pakten zij wel met ruime voorsprong de titel en opnieuw promoveerden zij naar de Eerste Afdeling.
Vilvoorde bleef in de Eerste Afdeling spelen tot na de Tweede Wereldoorlog. De ploeg kon er echter nooit meedingen voor de hoogste plaatsen en in 1947 zakte zij weer naar Bevordering. Vier seizoenen later strandde de club daar op een degradatieplaats, en zo moest Vilvoorde in 1951 na twee decennia weer aantreden in de provinciale reeksen.
Vilvoorde keerde na één seizoen echter weer terug op het nationale niveau en speelde vanaf 1952 opnieuw in Bevordering. Door competitie-uitbreiding was dit nu echter niet meer het derde nationale niveau, zoals voorheen: Bevordering was voortaan een vierde nationale niveau, de Vierde Klasse. Vilvoorde zou nog ruim tien jaar hoofdzakelijk in Vierde Klasse blijven spelen, al kon het er nooit aanspraak maken op een titel. De club diende er daarentegen regelmatig tegen degradatie te vechten. In 1957/58 en 1963/64 speelde men zelfs na een degradatie telkens een seizoen in Eerste Provinciale, hoewel men beide keren na dat ene seizoen was kunnen terugkeren in Bevordering. Zijn hoogste plaats had Vilvorde FC kunnen halen in 1961, toen men derde eindigde, al was dit op een ruime achterstand 10 punten van de tweede en op 11 punten van reekswinnaar Kontich FC.
In 1966 strandde men echter opnieuw op een laatste plaats. De ploeg had het seizoen in 30 wedstrijden slechts twee overwinningen en 6 gelijke spelen kunnen behalen. Vilvoorde zakte deze keer definitief weg in de provinciale reeksen. Na één seizoen degradeerde men immers meteen weer, en de club zakte weg naar Tweede Provinciale. Vilvoorde bleef daar spelen tot in het begin van de jaren zeventig.
Een eerste dieptepunt kwam er halverwege de jaren zeventig. Na twee opeenvolgende degradaties in 1974 en 1975 belandde men in Vierde Provinciale, het allerlaagste niveau. Dankzij een titel in Vierde Provinciale in 1977 en een titel in Derde Provinciale in 1981 kon men zich in het begin van de jaren 80 even weer wat opwerken in de provinciale reeksen. In 1986 volgde echter weer degradatie.
De club was in 1990 een seizoen inactief, maar hervatte succesvol met een titel in Vierde Provinciale. De club zou de komende jaren gestaag opklimmen. In 1996 haalde men de titel in Derde Provinciale met bijhorende promotie naar Tweede Provinciale; in 1999 werd promotie naar Eerste Provinciale afgedwongen.
In 2003 kende Vilvoorde er na vier seizoenen succes. De ploeg was weliswaar pas vijfde geëindigd, maar kon deelnemen aan de eindronde. Vilvoorde won er de finale, en verdiende zo een promotie naar de Vierde Klasse. Na bijna vier decennia waarin de club tot op het allerlaagste provinciale niveau was afgezakt, bereikte Vilvoorde zo weer de nationale reeksen.
Vilvoorde kon echter niet lang genieten van het nationale voetbal en zou weer wegzakken. Na twee seizoenen Vierde Klasse degradeerde men immers in 2005 weer, en het jaar nadien zakte Vilvoorde zelfs meteen weer verder naar Tweede Provinciale. Enkele jaren later maakte Vilvoorde opnieuw een kleine opmars. In 2008 promoveerde men immers opnieuw naar de hoogste provinciale reeks en in 2009 kon men zelfs opnieuw terugkeren in de nationale Vierde Klasse. Het verblijf duurde er ditmaal maar een seizoen en een jaar later zakte Vilvoorde opnieuw.
In 2010 vroeg de club zijn faillissement aan. De voorzitter wilde de schulden die waren opgelopen door het vorige bestuur niet zelf betalen. De schuldenberg was opgelopen tot 300 000 euro. Alle resultaten van het seizoen werden geschrapt. Eind 2011 werd de club geschrapt bij de voetbalbond en stamnummer 49 verdween.