Karel van Lotharingen (1524-1574)

Karel van Lotharingen
	Karel van Lotharingen, geportretteerd door El Greco.
Kardinaal van de Rooms-Katholieke Kerk
Rang	Kardinaal-priester
Ambt	Aartsbisschop van Reims, bisschop van Metz
Creatie
Gecreëerd door	Paulus III
Consistorie	27 juli 1547
Portaal	Christendom

Karel van Lotharingen (Joinville, 17 februari 1524 - Avignon, 26 december 1574) was een Frans kardinaal uit het huis Guise. Hij is ook de stichter van de Universiteit van Reims.

Biografie

Karel van Lotharingen werd geboren als een zoon van Antoinette van Bourbon, gehuwd met Claude van Lotharingen. Omstreeks 1538 werd hij benoemd tot aartsbisschop van Reims. Hij ontving zijn kardinaalshoed op 27 juli 1547. In dit jaar richtte hij in Reims de universiteit van de stad op. Drie jaar later werd hij ook benoemd tot bisschop van Metz, maar deze functie vervulde hij slechts één jaar. In 1550 werd hij ook benoemd tot Abt van Cluny. Gedurende de periode dat Karel van Lotharingen aartsbisschop was was hij verantwoordelijk voor de kroning van Hendrik II, Frans II en Karel IX van Frankrijk.

In 1562 woonde Karel van Lotharingen het Concilie van Trente bij waar hij als vertegenwoordiger van de Franse kroon diende. Toen hij vier jaar naar Parijs afreisde werd zijn komst tegengehouden door zijn rivaal Frans van Montmorency. Ze werden later dat jaar met elkaar verzoend en werden fanatieke tegenstanders van de vooraanstaande hugenoot Gaspard de Coligny, admiraal van Frankrijk. In de jaren die volgden fungeerde hij onder andere als adviseur aan het hof van koningin Catharina de' Medici, toen ze regentes van Frankrijk was, naast onder andere zijn broer, de radicale katholieke hertog Frans van Guise. In 1561 nam hij deel aan het "Colloquium van Poissy": een door Catharina als regent bijeengeroepen beraad met de protestanten. Tevergeefs probeerde hij daar tot een middenweg te komen op basis van de Augsburgse confessie.

Aan het Franse koninklijke hof was hij ook druk bezig met huwelijkspolitiek. Het was onder andere aan zijn diplomatieke kunde en onderhandelingen te danken dat Margaretha van Valois met Hendrik III van Navarra een huwelijksovereenkomst sloot. Hierdoor kwam hij voor enige tijd in de gunst van koning Karel IX. Kort na de dood van Karel IX overleed Karel van Lotharingen plotseling te Avignon.

Kwartierstaat (voorouders)

Ferry II van Vaudémont
(ca. 1428-1470)

Yolande van Lotharingen
(1428-1483)

Adolf van Egmond
(1438-1477)

Catharina van Bourbon
(1440-1469)

Jan VIII van Bourbon-Vendôme
(ca. 1428-1478)

Isabella van Beauvau
(ca. 1436–1475)

Peter II van Saint-Pol
(ca. 1440-1482)

Margaretha van Savoye
(1439-1484)

René II van Lotharingen
(1451-1508)

Filippa van Egmont
(1467-1547)

Frans van Bourbon-Vendôme
(1470-1495)

Maria van Saint-Pol
(ca. 1472-1547)

Claude van Lotharingen
(1496-1550)

Antoinette van Bourbon
(1494-1583)

Maria van Guise
(1515-1560)

Frans van Guise
(1519-1563)

Louise van Guise
(1520-1542)

Renée van Guise
(1522-1602)

Karel van Lotharingen
(1524-1574)

Claude II van Aumale
(1526-1573)

René II van Elbeuf
(1536-1566)

4 zonen en 1 dochter

Bronnen

Jean-Jacques Guillemin (1847): Le Cardinal de Lorraine, son influence politique et religieuse au XVIe siècle, Paris, Chez Joubert
Eric Durot (2012): François de Lorraine, duc de Guise entre Dieu et le Roi, Paris, Classiques Garnier
Henry Outram Evennett (1930): The Cardinal of Lorraine and the Council of Trent. A study in the counter-reformation, Cambridge, Cambridge University Press