Karim Al-Zand

Canadees componist

Karim Al-Zand (Tunis, 1970) is een Canadees-Amerikaans componist. Zijn vader was Irakees en zijn moeder kwam uit Minnesota.[1] Hij groeide op in Ottawa in Canada. Als kind speelde hij piano en saxofoon.[2] Hij volgde aan de McGill University een muziekopleiding. Hij promoveerde in 2000 op een proefschrift over de solo's van jazzsaxofonist Cannonball Adderley aan de Harvard Universiteit.[1] Vanaf dat jaar kreeg hij een aanstelling als muziekdocent in compositie en muziektheorie aan de Rice University in Houston.

Karim Al-Zand, concertgebouw Amsterdam, 2018

In 2018 werd een muziekstuk van hem gespeeld in het Concertgebouw Amsterdam, Lamentations on the Disasters of War. Dit stuk voor strijkers[3] is geïnspireerd op de 82 etsen van Francisco Goya over de Napoleontische oorlogen,[4] getiteld Los Desastres de la Guerra. Goya maakte die etsen tussen 1812 en 1820, als reactie op de gebeurtenissen bij de invasie van Napoleon in Spanje. Al-Zand ziet parallellen tussen dat 19e-eeuws conflict en de invasie van Irak door de Verenigde Staten in 2005, waar zijn neef Husam Al-Zand werd ontvoerd en vermoord.[2] Het stuk kan echter ook gezien worden als commentaar op de ellende van een oorlog in het algemeen.[5] Dertig van de etsen van Goya kunnen tijdens de uitvoering geprojecteerd worden.

Al-Zand componeerde ook muziek bij de stomme film Assepoester uit 1922 van Lotte Reiniger (1899–1981).[6]

Andere stukken van zijn hand zijn The Art of Conversation dat hij schreef voor het Enso quartet en Red Pajamas, dat hij speciaal voor een jong publiek schreef.[2]

Al-Zand heeft twee zonen.