Kathedraal van Ajaccio

Kathedraal van Maria-Tenhemelopneming van Ajaccio
	Zicht op façade
Plaats	Ajaccio
Denominatie	Rooms-katholiek
Gewijd aan	Maria
Coördinaten	41° 55′ NB, 8° 44′ OL
Gebouwd in	1577 - 1593
Afbeeldingen
	Interieur
	Officiële website;
Portaal	Christendom

De kathedraal van Ajaccio is een aan Maria-Tenhemelopneming gewijde barokke kerk op Corsica (Frans: Cathédrale Notre-Dame-de-l'Assomption of cathédrale Santa Maria Assunta). Het is de zetel van de bisschop van Ajaccio wiens bisdom het hele eiland beslaat. De kathedraal geniet bekendheid als de plaats waar Napoleon Bonaparte op 21 juli 1771 is gedoopt.

Geschiedenis

De huidige kathedraal werd tussen 1577 en 1593 gebouwd, waarschijnlijk naar een ontwerp van de Italiaanse architect Giacomo della Porta. Deze nieuwbouw was noodzakelijk, omdat de vorige kathedraal in 1553 moest wijken voor de uitbreiding van de verdedigingswerken van de stad. Giulio Giustiniani, door paus Sixtus V tot bisschop gewijd, legde in 1593 de laatste steen van het bouwwerk. Zijn familiewapen is nog altijd te zien boven het centrale portaal. Een inscriptie daaronder, waarin hij zijn spijt betuigt dat hij niet de eerste steen had kunnen leggen, verraadt dat de bisschop niet erg tevreden was met de bescheiden afmetingen van de nieuwe kerk.

Volgens een plaatselijke legende werd Laetitia Bonaparte op 15 augustus 1769 in de kerk overvallen door barensweeën. Zij snelde naar haar even verderop gelegen huis, waar zij korte tijd later beviel van Napoleon. De Franse keizer was erg gesteld op de kerk, waar zijn familiegraf zich bevond. Op zijn sterfbed zou hij de wens hebben uitgesproken om hier begraven te worden.^[1]

Beschrijving

De kathedraal van Ajaccio is gebouwd in de barokke stijl van de Contrareformatie en heeft een sobere, okergele façade. De kerk heeft de vorm van een Latijns kruis met een bescheiden koepel boven het transept. Het brede en hoge middenschip, geflankeerd door zijbeuken, wordt overwelfd door een tongewelf met een cassetteplafond in trompe-l'oeil.

Het hoogaltaar, een schenking uit 1811 van Napoleons jongere zuster Elisa, is gemaakt van polychroom marmer. Vier gedraaide zuilen van zwart marmer uit Porto Venere staan aan weerszijden van het centrale altaarstuk. Het tabernakel dateert uit de tijd waarin de kerk gebouwd werd.

Van de zeven zijkapellen die de kerk rijk is, verdienen er twee speciale vermelding. De kapel van de Madonna van Pianto (Chapelle de la Madonna de Pianto), de eerste aan de linkerkant bij binnenkomst, biedt onderdak aan een schilderij van Eugène Delacroix, De triomf van de religie, en muurschilderingen van Domenico Tintoretto. De kapel van Onze-Lieve-Vrouw van de Heilige Rozenkrans (Chapelle de Notre-Dame du Rosaire) uit 1765 was de grafkapel van de familie Bonaparte voor de bouw van de keizerlijke kapel door Napoleon III op een andere plek in de stad. Het altaar van stucwerk herbergt beelden van de maagd Maria (ca. 1800), Dominicus Guzmán en Catharina van Siena. Het eenvoudige marmeren doopvont bij de ingang van het gebouw is voorzien van het wapen van Giustiniani. Een inscriptie herinnert aan de doop van Napoleon.

Afbeeldingen

Kapel van Onze-Lieve-Vrouw van de Heilige Rozenkrans
Kapel van de Madonna van Pianto

Externe links

(fr) Informatie over de kerk op de Base Mérimée. Geraadpleegd op 11 januari 2024.
(en) CATHEDRALE D'AJACCIO - Historic monument op de Site officiel du tourisme en Corse. Geraadpleegd op 11 januari 2024.
(en) informatie over de kathedraal op napoleon.org. Geraadpleegd op 11 januari 2024.
(en) Ajaccio Cathedral op Finding Napoleon, Margaret Rodenberg's Writing Journal. Geraadpleegd op 11 januari 2024.

Bronnen, noten en/of referenties

Dit artikel of een eerdere versie ervan is een (gedeeltelijke) vertaling van het artikel Ajaccio Cathedral op de Engelstalige Wikipedia, dat onder de licentie Creative Commons Naamsvermelding/Gelijk delen valt. Zie de bewerkingsgeschiedenis aldaar.

↑ "Si l'on proscrit mon cadavre, comme on a proscrit ma personne, que l'on me refuse un peu de terre, je souhaite que l'on m'inhume auprès de mes ancêtres dans la cathédrale d'Ajaccio en Corse" ("Als men mijn lijk uit Parijs verbant, zoals men ook mijn persoon heeft verbannen, wens ik begraven te worden bij mijn voorouders in de kathedraal van Ajaccio op Corsica"). Deze uitspraak is te vinden op een plaquette in de kathedraal.

Zie de categorie Cathédrale Notre-Dame-de-l'Assomption d'Ajaccio van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.

[1] "Si l'on proscrit mon cadavre, comme on a proscrit ma personne, que l'on me refuse un peu de terre, je souhaite que l'on m'inhume auprès de mes ancêtres dans la cathédrale d'Ajaccio en Corse" ("Als men mijn lijk uit Parijs verbant, zoals men ook mijn persoon heeft verbannen, wens ik begraven te worden bij mijn voorouders in de kathedraal van Ajaccio op Corsica"). Deze uitspraak is te vinden op een plaquette in de kathedraal.

[1]