Chabib Noermagomedov

Russisch MMA-Vechter en UFC wereldkampioen lichtgewicht
(Doorverwezen vanaf Khabib Nurmagomedov)

Chabib Abdoelmanapovitsj Noermagomedov (Russisch: Хаби́б Абдулмана́пович Нурмагоме́дов; Avaars: Хlабиб Нурмухlамадов, Ch'abib Noermoech'amadov, Machatsjkala, 20 september 1988) – internationaal doorgaans Khabib Nurmagomedov genoemd – is een voormalige Russische MMA-vechter. Hij werd op 7 april 2018 wereldkampioen lichtgewicht (tot 70 kilo) bij de UFC. Noermagomedov is tevens meervoudig wereldkampioen in sambo en heeft de eerste dan in judo.

Chabib Noermagomedov
Chabib Noermagomedov
Persoonlijke gegevens
Volledige naam Chabib Abdoelmanapovitsj Noermagomedov
Bijnaam The Eagle
Geboren 20 september 1988
Nationaliteit Vlag van Rusland Russisch
Lengte 1,78 m
Gewicht 70 kg
Sportieve gegevens
Discipline Sambo, judo, worstelen, pankration, MMA
Jaren actief 2008–2020 (MMA)
Team American Kickboxing Academy
Fight Spirit Team
Trainer Abdulmanap Noermagomedov
Javier Mendez
Gevechtsstatistieken MMA[1]
Totaal 29
Gewonnen 29
  Op knock-out 8
Verloren 0
Gestaakt 0
Officiële website
Portaal  Portaalicoon   Sport

Achtergrond

bewerken

Noermagomedov werd geboren in de Dagestaanse Autonome Socialistische Sovjetrepubliek in de voormalige Sovjet-Unie, de latere autonome republiek Dagestan. Hij is een etnisch Avaar en soennitisch moslim. Tijdens zijn jeugd begon hij met worstelen onder begeleiding van zijn vader, Abdoelmanap Noermagomedov. Zijn vader had een zwarte band in judo, was voormalig nationaal kampioen van Oekraïne in sambo en werd nationaal gezien een voldongen meester in het worstelen (Vrije Stijl). Nadat Noermagomedov vijf jaar lang had getraind in Vrije Stijl-worstelen zonder veel succes, is hij judo gaan bedrijven. Na de middelbare school studeerde hij economie aan de universiteit van Makhachkala.

Noermagomedov maakte op 13 september 2008 zijn professionele MMA-debuut. Hij won die dag in 2 minuut 20 van Vusal Bayramov via een verwurging (triangle choke). Hij won zestien partijen op rij, waarna hij een contract tekende bij de UFC.

Ultimate Fighting Championship

bewerken

Ook in de UFC bleef Noermagomedov zijn reeks aan overwinningen voortzetten. Zijn UFC-debuut was op 12 januari 2012 tegen Kamal Shalorus. Hij versloeg hem via een verwurging in de derde ronde. Daarop versloeg hij achtereenvolgens Gleison Tibau, Thiago Tavares, Abel Trujillo, Pat Healy en Rafael dos Anjos. Nadat hij Dos Anjos versloeg en Gilbert Melendez de strijd om de titel verloren had, werd Noermagomedov in december 2014 door de media naar voren geschoven als de nummer één uitdager in de lichtgewichtdivisie, achter toenmalig kampioen Anthony Pettis.[2] Echter, omdat hij in die periode kampte met een blessure, werd de eerstvolgende titelstrijd aan Dos Anjos gegeven.[3]

Afwezigheid en terugkeer

bewerken

Noermagomedov kwam na zijn overwinning op Dos Anjos in april 2014 twee jaar niet aan vechten toe vanwege verschillende blessures. Hij keerde uiteindelijk in april 2016 terug in het strijdperk. Hij zou het die dag opnemen tegen Tony Ferguson, de toenmalige nummer #4 bij de uitdagers in het lichtgewicht. Noermagomedov stond op dat moment zelf op #2. Ferguson trok zich negen dagen voor het gevecht alleen geblesseerd terug. Daarop kreeg Darrell Horcher de kans zijn debuut in de UFC te maken als vervangende tegenstander. Noermagomedov haalde hem in zowel de eerste als de tweede ronde van hun gevecht naar de grond om hem vervolgens eenzijdig met klappen te bewerken. De scheidsrechter stopte het gevecht na 3.36 minuten in de tweede ronde in het voordeel van Noermagomedov. Hij boekte op 12 november 2016 ook zijn 24e profzege op rij. Ditmaal dwong hij #6 van de uitdagerslijst Michael Johnson tot submissie met een armklem in de derde ronde van hun partij. Dit nadat hij hem in het begin van zowel de eerste als de tweede ronde naar de grond haalde en eenzijdig met vuistslagen en ellebogen bewerkte. De UFC plande in maart 2017 voor de derde keer een gevecht tussen Noermagomedov en Ferguson, ditmaal om de interim-titel in het lichtgewicht. Voor de derde keer ging de partij niet door. Nadat hij zelf al een keer geblesseerd afzegde in december 2015 en Ferguson dat vier maanden later deed met longklachten, trok Noermagomedov zich deze keer terug omdat zijn pogingen om op het goede gewicht te komen hem in het ziekenhuis deden belanden. Noermagomedov keerde in december 2017 terug met een overwinning op Edson Barboza. Alle drie de juryleden kenden hem in alle drie de ronden van hun gevecht een ruime overwinning toe.

Wereldtitel

bewerken

In april 2018 viel voor de vierde keer een gepland gevecht tussen Noermagomedov en Ferguson in het water. Dat zou deze keer om de UFC-titel in het lichtgewicht gaan. Die was op dat moment in het bezit van Conor McGregor, maar werd hem ontnomen omdat hij hem al zeventien maanden niet had verdedigd. Ferguson raakte een week voor de partij echter geblesseerd. De UFC vond wereldkampioen vedergewicht (tot 66 kilo) Max Holloway bereid om zijn plaats in te nemen, maar dit werd hem een paar dagen later verboden door UFC-doktoren. Holloway zou te veel kilo's in te weinig tijd af moeten vallen om op een verantwoorde manier op gewicht te komen voor het gevecht. Noermagomedov won de titel uiteindelijk door de nummer #11 van de ranglijst Al Iaquinta te verslaan. Hij moest voor het eerst in zijn carrière vijf ronden van vijf minuten volmaken. Daarna wees de jury hem unaniem aan als winnaar. Noermagomedov verdedigde zijn titel in oktober 2018 voor het eerst. Hij won die dag van McGregor door middel van een verwurging in de vierde ronde van hun partij.

Noermagomedov werd na het gevecht tegen McGregor voor negen maanden geschorst omdat hij na zijn zege over het hek van de kooi klom en McGregors teamgenoot Dillon Danis aanviel. Hij kreeg daarnaast een boete van €500.000,-.[4] Dit was de climax van een vete tussen de twee kooivechters en hun entourages, die voor het officiële gevecht al verschillende keren botsten. Noermagomedov keerde op 7 september 2019 terug in het strijdperk om zijn titel voor de tweede keer te verdedigen. Hij versloeg ditmaal Dustin Poirier door die in de derde ronde van hun partij te verwurgen (rear-naked choke). De UFC deed daarna een vijfde poging om een gevecht tussen Noermagomedov en Ferguson plaats te laten vinden, ditmaal als hoofdevenement van UFC 249 in april 2020.[5] Vanwege reisbeperkingen in verband met de Coronapandemie moest Noermagomedov dit gevecht missen en werd hij voor dit gevecht door de UFC-organisatie vervangen door Justin Gaethje, en zou een interim-titel tussen hem en Tony Ferguson worden betwist. Dit gevecht vond 9 mei 2020 in Jacksonville plaats en Gaethje won na een technische knock-out in de vijfde ronde.[6] Daarmee werd Gaethje de volgende tegenstander van Noermagomedov.

Laatste gevecht

bewerken

Noermagomedov en Gaethje stonden tegenover elkaar op 24 oktober 2020 tijdens UFC 254, georganiseerd op Fight Island[7] in Abu Dhabi. In de tweede ronde moest Gaethje aftikken na een nekklem van Noermagomedov en daarmee prolongeerde laatstgenoemde zijn titel. Gelijk na dit gevecht maakte Noermagomedov bekend dat dit zijn laatste gevecht was.[8] Zijn vader was eerder dat jaar overleden aan de gevolgen van het coronavirus en hij gaf aan niet zonder hem als coach verder te willen. Hij nam daarmee ongeslagen afscheid van het UFC-kampioenschap met 29 overwinningen in de MMA.

Ondanks verschillende pogingen van UFC-president Dana White om Noermagomedov terug te halen voor nog een gevecht, werd op 18 maart 2021 door de UFC de lichtgewicht titel officieel vacant gesteld waarmee de organisatie definitief het afscheid van Noermagomedov erkende.[9][10]

Eigen MMA-organisatie

bewerken

Noermagomedov kocht in november 2020 voor 1 miljoen dollar de Russische MMA-organisatie Gorilla Fighting Championship (GFC), opererend vanuit zijn thuisland Dagestan.[11] Hij hernoemde de organisatie naar Eagle Fighting Championship (EFC), een referentie naar zijn bijnaam.[12]

Kampioenschappen en prestaties

bewerken

Mixed martial arts

bewerken
  • M-1 Global
    • M-1 Selection Championships-kampioen
  • Ultimate Fighting Championship
    • Meeste takedowns in één gevecht (21 takedowns in 27 pogingen) (tegen Abel Trujillo)[13]
  • MMAInsider.net
    • 2014: Fighter to Watch[14]
  • MMA Nuts.com
    • 2013: Doorbraak van het Jaar[15]
  • KingdomMMA.co.uk
    • 2013: Doorbraak van het Jaar[16]
  • Sherdog.com
    • 2013: Doorbraak van het Jaar[17]
  • World Combat Sambo Federation
    • Combat Sambo Wereldkampioen (2x)[18]
  • Combat Sambo Federation of Russia
    • Combat Sambo Russisch Nationaal Kampioen[19]
  • All-Russian Sambo Federation
    • 2010: Russian Combat Sambo Nationaal Kampioenschap (26ste plaats)[20]

ARG (Army Hand-to-Hand Combat)

bewerken
  • Russian Union of Martial Arts
    • Army Hand-to-Hand Combat Europees Kampioen

Grappling

bewerken
  • North American Grappling Association

Pankration

bewerken
  • Russian Pankration Federation
    • Pankration Europees Kampioen

Resultaten

bewerken

Mixed Martial Arts

bewerken
Resultaat Staat Tegenstander Methode Wedstrijd Datum Ronde Tijd Noten
Winst 29-0 Justin Gaethje Submissie UFC 254 - Khabib vs Gaethje 24-10-2020 2 01:34 Verdediging titel UFC lichtgewicht
Winst 28-0 Dustin Poirier Submissie UFC 242 - Khabib vs. Poirier 7-9-2019 3 2:06 Verdediging titel UFC lichtgewicht
Winst 27-0 Conor McGregor Submissie UFC 229 - Nurmagomedov vs. McGregor 6-10-2018 4 3:03 Verdediging titel UFC lichtgewicht
Winst 26-0 Al Iaquinta Jurybeslissing (unaniem) UFC 223 7-4-2018 5 5:00 Kampioen UFC lichtgewicht
Winst 25-0 Edson Barboza Jurybeslissing (unaniem) UFC 219 30-12-2017 3 5:00 Performance of the Night (bonus)
Winst 24-0 Michael Johnson Submissie UFC 205 12-11-2016 3 2:31
Winst 23-0 Darrell Horcher Technische knock-out UFC on Fox: Teixeira vs. Evans 16-4-2016 2 3:38
Winst 22-0 Rafael dos Anjos Jurybeslissing (unaniem) UFC on Fox: Werdum vs. Browne 19-4-2014 3 5:00
Winst 21-0 Pat Healy Jurybeslissing (unaniem) UFC 165 21-9-2013 3 5:00
Winst 20-0 Abel Trujillo Jurybeslissing (unaniem) UFC 160 25-5-2013 3 5:00
Winst 19–0 Thiago Tavares Knock-out UFC on FX: Belfort vs. Bisping 19-1-2013 1 1:55 Tavares test positief voor drostanolone
Winst 18–0 Gleison Tibau Jurybeslissing (unaniem) UFC 148 7-7-2012 3 5:00
Winst 17–0 Kamal Shalorus Submissie UFC on FX: Guillard vs. Miller 20-1-2012 3 2:08 Debuut Ultimate Fighting Championship, als lichtgewicht
Winst 16–0 Arymarcel Santos Technische knock-out ProFC 36: Battle on the Caucas 22-10-2011 1 3:33
Winst 15–0 Vadim Sandulskiy Submissie ProFC / GM Fight: Ukraine Cup 3 15-9-2011 1 3:01
Winst 14–0 Khamiz Mamedov Submissie ProFC 30: Battle on Don 5-8-2011 1 3:15
Winst 13-0 Kadzhik Abadzhyan Submissie ProFC: Union Nation Cup Final 2-7-2011 1 4:28
Winst 12–0 Ashot Shaginyan Technische knock-out ProFC: Union Nation Cup 15 5-5-2011 1 2:18
Winst 11-0 Said Khalilov Submissie ProFC: Union Nation Cup 14 9-4-2011 1 3:16
Winst 10-0 Alexander Agafonov Technische knock-out M-1 Selection Ukraine 2010: The Finals 12-2-2011 2 5:00
Winst 9-0 Vitaliy Ostroskiy Technische knock-out M-1 Selection Ukraine 2010: Clash of the Titans 18-9-2010 1 4:06 Debuut in weltergewicht
Winst 8-0 Ali Bagov Jurybeslissing (unaniem) Golden Fist Russia 10-6-2010 2 5:00
Winst 7-0 Shahbulat Shamhalaev Submissie M-1 Challenge: 2009 Selections 9 3-6-2009 1 4:36 Debuut in lichtgewicht + Winst the M-1 Selection Challenge
Winst 6-0 Eldar Eldarov Technische knock-out Tsumada Fighting Championship 3 3-11-2009 2 2:44
Winst 5-0 Said Akhmed Technische knock-out Tsumada Fighting Championship 3 8-8-2009 1 2:05 Debuut in weltergewicht
Winst 4-0 Shamil Abdulkerimov Jurybeslissing (unaniem) Pankration Atrium Cup 8-8-2009 2 5:00 Pankration Atrium Cup toernooi finale
Winst 3-0 Ramazan Kurbanismailov Jurybeslissing (unaniem) Pankration Atrium Cup 11-10-2008 2 5:00 Pankration Atrium Cup toernooi halve finale
Winst 2-0 Magomed Magomedov Jurybeslissing (unaniem) Pankration Atrium Cup 11-10-2008 2 5:00 Pankration Atrium Cup toernooi openingsronde
Winst 1-0 Vusal Bayramov Submissie CSFU: Champions League 13-9-2008 1 2:20