Lepidothyris
geslacht uit de onderfamilie Lygosominae
Lepidothyris is een geslacht van hagedissen uit de familie skinken (Scincidae).
Lepidothyris | |||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Fernands riopa (Lepidothyris fernandi) | |||||||||||||||||
Taxonomische indeling | |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
Geslacht | |||||||||||||||||
Lepidothyris Cope, 1892 | |||||||||||||||||
Afbeeldingen op Wikimedia Commons | |||||||||||||||||
|
Naam en indeling
bewerkenDe wetenschappelijke naam van de groep werd voor het eerst voorgesteld door Edward Drinker Cope in 1892. Er zijn drie soorten, de meest recent beschreven soort is Lepidothyris hinkeli (2009).[1]
Verspreiding en habitat
bewerkenAlle soorten komen voor in delen van Afrika, ten zuiden van de Sahara. Het verspreidingsgebied beslaat de landen Centraal-Afrikaanse Republiek, Congo-Brazzaville, Congo-Kinshasa, Equatoriaal-Guinea, Gabon, Ghana, Guinee, Ivoorkust, Kameroen, Kenia, Liberia, Nigeria, Rwanda, Sierra Leone, Uganda en Zambia. Mogelijk komen ook soorten voor in de landen Nigeria en Togo.[1]
Soorten
bewerkenHet geslacht omvat de volgende soorten, met de auteur en het verspreidingsgebied.
Naam | Auteur | Verspreidingsgebied |
---|---|---|
Fernands riopa (Lepidothyris fernandi) |
Burton, 1836 | Congo-Brazzaville, Equatoriaal-Guinea, Gabon, Ghana, Guinee, Ivoorkust, Kameroen, Kenia, Liberia, Nigeria, Sierra Leone. Mogelijk in Nigeria, Togo |
Lepidothyris hinkeli | Wagner, Böhme, Pauwels & Schmitz, 2009 | Congo-Kinshasa, Kenia, Rwanda, Uganda, Zambia |
Lepidothyris striatus | Hallowell, 1854 | Congo-Brazzaville, Gabon, Kameroen, Centraal-Afrikaanse Republiek, mogelijk in Congo-Kinshasa |
Bronvermelding
bewerkenBronnen, noten en/of referenties
- Referenties
- ↑ a b Peter Uetz & Jakob Hallermann, The Reptile Database - Lepidothyris.
- Bronnen
- (en) – Peter Uetz & Jakob Hallermann - The Reptile Database – Lepidothyris - Website Geconsulteerd 5 september 2018
- (en) – Cope, 1892 : On degenerate types of scapular and pelvic arches in the Lacertilia. Journal of Morphology, vol. 7, p. 227–244.