Leroy Jenkins

Leroy Jenkins (Chicago, 11 maart 1932 - New York, 24 februari 2007) was een Amerikaanse componist en freejazz-violist. Hij was een pionier van nieuwe viooltechnieken in de avant-garde-jazz. Zijn muziek bevatte elementen van de blues, bebop en klassieke muziek.

Biografie

Jenkins begon op achtjarige leeftijd viool te spelen. Hij was een student van Walter Dyett aan DuSable High School in Chicago, waar hij ook altsaxofoon speelde. Hij studeerde af aan Florida A&M University (op viool), waarna hij van 1965 tot 1969 leraar was aan scholen in Chicago. In die jaren raakte hij ook betrokken bij de Association for the Advancement of Creative Musicians (AACM), die zich onder meer inspande om muzikanten in de freejazz meer opvoeringsmogelijkheden te geven. Hier kwam hij onder meer in contact met de medeoprichter van dit muzikantencollectief, Muhal Richard Abrams, en saxofonist Anthony Braxton.

Eind jaren zestig richtte hij met Braxton en Wadada Leo Smith de groep Creative Construction Company op. De groep maakte twee platen. Vanaf 1970 leefde Jenkins in New York, waar hij drie maanden bij Ornette Coleman woonde. In New York maakte Jenkins naam in de avant-garde-scene en werd hij door Carla Bley gevraagd mee te spelen op de opnames voor de plaat 'Escalator over the Hill. In 1971 richtte hij met contrabassist Sirone en drummer Jerome Cooper het trio Revolutionary Ensemble op, die van belang was voor de ontwikkeling van de geïmproviseerde muziek. De groep sloeg een brug tussen jazz en nieuwe muziek en was actief tot 1977. Het trio maakte zes platen, die een hoog muzikaal niveau hadden, maar in commerciële zin niet erg succesvol waren.

Vanaf eind jaren zeventig speelde Jenkins veel met kleine groepen, zoals een quintet en trio met Anthony Davis en Andrew Cyrille. Hij gaf solo-concerten en had een groep, Sting, waarmee hij in 1984 een plaat maakte. Hij speelde in 1987 in een groep van Cecil Taylor, waarmee hij in Europa toerde. In 2004 kwamen de leden van Revolutionary Ensemble weer kort samen en maakten dat jaar ook een plaat.

Jenkins maakte ook naam als componist. Al in 1975 schreef hij 'For Players Only'. Hij schreef de opera 'Editorial' en componeerde met Ann T. Greene voor het muziektheater 'The Mother of Three Sons' (voor de Münchener Biënnale), 'Fresh Faust' en 'The Negros Burial Ground'. Verder schreef hij met Homer Jackson 'The Three Willies' en componeerde hij werken voor symfonieorkesten en bijvoorbeeld het Soldier String Quartet. Daarnaast werkte hij als pedagoog.

Discografie

For Players Only, JCOA, 1975
Solo Concert (live), India Navigation, 1977
Livelong Ambitions (live, met Muhal Richard Abrams, Black Saint, 1977
The Legend of Ai Glatson, Black Saint, 1978
Space Minds/New Worlds/Survival America, Tomato, 1978
Mixed Quintet, Black Saint, 1979
Straight Ahead/Free at Last, Red, 1979
Urban Blues (met de groep Sting, Black Saint, 1984
Leroy Jenkins Live!, Black Saint, 1992
Themes and Improvisations on the Blues (live), Composers, 1924
Santa Fe, Lovely Music, 1994
Solo, Lovely Music, 1998
Space Minds, Tomato

Creative Construction Company

Creative Construction Company, Muse, 1970
CCC, vol. 2, Muse, 1971

Revolutionary Ensemble

Manhattan Cycles, India Navigation, 1972
Vietnam, ESP, 1972
The People's Republic, A & M, 1975
The Psyche, Mutable Music, 1975
Positions 369, Karma, 1977
The Revolutionary Ensemble Recorded Live at Moosham Castle, Inner City, 1977
And Now..., Pi, 2004