Wikipedia

Levin Öztunalı

Turks voetballer
(Doorverwezen vanaf Levin Öztunali)

Levin Mete Öztunalı (Hamburg, 15 maart 1996) is een Duits-Turks voetballer die doorgaans als linksbuiten speelt. In juli 2023 verruilde hij 1. FC Union Berlin voor Hamburger SV.

Levin Öztunalı
Levin Öztunalı
Persoonlijke informatie
Volledige naam Levin Mete Öztunalı
Geboortedatum 15 maart 1996
Geboorteplaats Hamburg, Vlag van Duitsland Duitsland
Lengte 183 cm
Been Tweebenig
Positie Linksbuiten
Clubinformatie
Huidige club Vlag van Duitsland Hamburger SV
Rugnummer 21
Contract tot 30 juni 2026
Jeugd
– 2004
2004 – 2006
2006 – 2013 		Vlag van Duitsland TuRa Harksheide
Vlag van Duitsland Eintracht Norderstedt
Vlag van Duitsland Hamburger SV
Senioren *
Seizoen Club W (G)
2013 – 2016
2015 – 2016
2016 – 2021
2021 – 2023
2023 – 		Vlag van Duitsland Bayer Leverkusen
→ Vlag van Duitsland Werder Bremen
Vlag van Duitsland 1. FSV Mainz 05
Vlag van Duitsland 1. FC Union Berlin
Vlag van Duitsland Hamburger SV 		15(0)
41(2)
114(10)
20(0)
21(0)
Interlands **
2010 – 2011
2011 – 2012
2012 – 2013
2013 – 2014
2014 – 2015
2015 – 2019 		Vlag van Duitsland Duitsland –15
Vlag van Duitsland Duitsland –16
Vlag van Duitsland Duitsland –17
Vlag van Duitsland Duitsland –18
Vlag van Duitsland Duitsland –20
Vlag van Duitsland Duitsland –21 		4(1)
5(0)
14(0)
11(3)
11(1)
30(7)
* Bijgewerkt op 2 december 2024
** Bijgewerkt op 30 mei 2024
Portaal  Portaalicoon   Voetbal

Clubcarrière

bewerken

Öztunalı begon met voetballen bij TuRa Harksheide om daarna van 2004 tot 2006 bij Eintracht Norderstedt te gaan spelen.[1] Op zijn tiende werd hij opgenomen in de jeugdopleiding van Hamburger SV. Na zeven jaar in de Hamburgse jeugd, verkaste hij in juli 2013 naar Bayer Leverkusen.[2]

Bayer Leverkussen

bewerken

In februari 2013 tekende Öztunalı een contract tot 2018 bij Leverkussen.[3] Hij debuteerde een paar maanden later op 10 augustus in het betaald voetbal, in de openingswedstrijd van het Bundesliga-seizoen 2013/14 tijdens een wedstrijd tegen SC Freiburg. Hoofdcoach Sami Hyypiä liet hem drie minuten voor tijd invallen voor Gonzalo Castro.[4] Hij was op dat moment met 17 jaar en 146 dagen de jongste debutant bij Leverkussen.[5] De rest van het seizoen bleef voor hem beperkt tot een achttal met elke keer een paar minuten speeltijd. In zijn tweede seizoen (2014/15) veranderde er ondanks de komst van de nieuwe trainer Roger Schmidt weinig. Öztunalı bleef wisselspeler. Tijdens de invalbeurt op 1 oktober 2014 tijdens de groepswedstrijd van de Champions League tegen Benfica maakte hij zijn Europese debuut. Hij kwam in de 70e minuut in de ploeg voor Karim Bellarabi.[6] Om speelminuten te maken liet hij zich in de winterstop voor anderhalf jaar verhuren aan Werder Bremen.[7] Na terugkomst uit Bremen besloot hij zijn carrière bij 1. FSV Mainz 05 voor te zetten.[8]

Verhuur aan Werder Bremen

bewerken

Op 1 februari 2015 speelde Öztunalı tijdens de thuiswedstrijd tegen Hertha BSC zijn eerste wedstrijd voor de Noord-Duitse club.[9] Hoofdcoach Viktor Skrypnyk liet hem in het Weserstadion startten in de basis.[10] Tijdens de laatste competitiewedstrijd van het seizoen op 23 mei tegen Borussia Dortmund maakte hij zijn eerste doelpunt in het profvoetbal.[11] In het met 3-2 verloren uitduel maakte hij in Signal Iduna Park in de 26e minuut na een voorzet van Zlatko Junuzović de 2-1.[12] In het seizoen 2015/15 bleef hij vaste basisspeler en vocht hij met Werder lange tijd tegen degradatie. Door een 1-0 overwinning op de laatste speeldag tegen Eintracht Frankfurt speelde men zich definitief veilig.[13] Deze wedstrijd was Öztunalı laatste wedstrijd voor Werder Bremen waarna hij terugkeerde naar Bayer Leverkussen.

1. FSV Mainz 05

bewerken

In augustus 2016 ondertekende Öztunalı een contract dat hem tot 2021 aan de Zuid-Duitse club verbond.[14] Tijdens de eerste competitieronde van het seizoen 2016/17 maakte hij zijn eerste minuten tijdens de uitwedstrijd tegen Borussia Dortmund. In het Signal Iduna Park kwam hij in de 71e minuut in het veld voor Suat Serdar.[15] Een week later stond hij voor de eerste keer in de basis tijdens de thuiswedstrijd tegen TSG Hoffenheim en maakte hij zijn eerste doelpunt.[16] In het met 4-4 gelijkgespeelde duel maakte hij in de 43e minuut na een voorzet van Pablo De Blasis de 4-1.[17] Op 29 september maakte hij zijn eerste Europese doelpunt tijdens een wedstrijd in de groepsfase voor de Europa League tegen FK Qabala uit Azerbeidzjan. In de met 2-3 gewonnen uitwedstrijd maakte hij in de 78e minuut na een voorzet van Fabian Frei het winnende doelpunt en zorgde daarmee voor de eerste Europese overwinning van Mainz.[18]

In zijn tweede seizoen was Öztunalı onder de nieuwe trainer Sandro Schwarz een vaste basisspeler. Hij kwam tot 25 competitiewedstrijden en vocht met Mainz het gehele seizoen tegen degradatie. Met een 14e plaats was Öztunalı voor een nieuw seizoen verzekerd van spelen op het hoogste Duitse niveau. In het seizoen 2018/19 ontbrak hij in de eerste competitiewedstrijden wegens een spierblessure.[19] Hij had moeite om zich terug in het elftal te spelen en kwam dit seizoen tot maar 11 basisplaatsen. In zijn vierde seizoen stond hij pas in de zevende competitieronde tijdens de met 1-2 gewonnen uitwedstrijd tegen SC Paderborn 07 voor de eerste keer in het seizoen in het basiselftal. Met twee assists stond hij aan de basis van de overwinning.[20] Hij pakte hiermee zijn kans en verdween de rest van het seizoen niet meer uit het elftal. Aan het einde van zijn vijfde seizoen besloot hij na 123 wedstrijden Mainz te verlaten en zijn geluk in Berlijn te gaan zoeken.[21]

1. FC Union Berlin

bewerken

In de zomer van 2021 maakte Öztunalı transfervrij de overstap naar 1. FC Union Berlin.[22] Op 14 augustus 2021 maakte hij zijn eerste minuten voor de ploeg uit de Duitse hoofdstad tijdens de thuiswedstrijd tegen Bayer Leverkusen. Trainer Urs Fischer bracht hem in de 64e minuut in het veld voor Marcus Ingvartsen.[23] Een paar dagen later maakte hij zijn basisdebuut tijdens een kwalificatiewedstrijd voor de Conference League tegen het Finse KuPS. Het uitduel in Helsinki werd met 0-4 gewonnen.[24] Vanaf de zesde competitieronde veranderde Fischer van speelsysteem waardoor Öztunalı minder in de Bundesliga aan spelen toekwam. Dit in tegenstelling tot de Europese wedstrijden waarin hij meerdere keren in actie kwam en twee keer in de basis begon. Kort na de winterstop wist hij zich terug in het elftal te spelen tot hij in maart wegens COVID-19 een paar week was uitgeschakeld.[25] Na zijn herstel kwam hij nauwelijks meer in actie. In zijn tweede seizoen had Öztunalı het wederom moeilijk met concurrenten op het middenveld als Janik Haberer, Genki Haraguchi en Morten Thorsby.[26] Hij werd nauwelijks opgesteld en aan het einde van het seizoen kreeg hij geen nieuwe contract waardoor hij op zoek moest naar een nieuwe club.[27] Deze vond hij in zijn oude club Hamburger SV.[28]

Hamburger SV

bewerken

In juni 2023 tekende Öztunalı een driejarig contract waardoor hij na tien jaar terugkeerde bij Hamburger SV.[29] Tijdens de openingswedstrijd van het seizoen 2023/24 maakte hij zijn comeback tijdens de met 5-3 gewonnen thuiswedstrijd tegen Schalke 04.[30] Trainer Tim Walter liet hem in de basis starten en wisselde hem in de 78e minuut voor zijn concurrent Jean-Luc Dompé.[31] Naast Öztunalı maakten Ignace Van der Brempt, Guilherme Ramos en Immanuel Pherai eveneens hun debuut tijdens deze wedstrijd.[32] In de daaropvolgende wedstrijden stond hij aan de aftrap tot hij zijn plaats verloor aan Dompé.[33] Na de trainerswissel waarbij Walter vanwege tegenvallende resultaten werd vervangen door Steffen Baumgart veranderde er niet veel voor Öztunalı. Hij bleef wisselspeler. Hij eindigde met Hamburger SV op de vierde plaats waardoor voor de zesde keer op rij promotie werd misgelopen.[34]

Zijn rol veranderde niet in zijn tweede seizoen (2024/25) Hij bleef wisselspeler en zijn inzet bleef beperkt tot invaller voor een paar minuten. Na dertien wedstrijden werd trainer Baumgart eveneens wegens teleurstellende resultaten ontslagen. Hij werd tijdelijk opgevolgd door assistent-trainer Merlin Polzin die vervolgens Öztunalı samen met Moritz Heyer terugzette naar het tweede elftal.[35]

Clubstatistieken

bewerken
Seizoen Club Competitie Competitie Beker Internationaal Overig Totaal
Wed. Dlp. Wed. Dlp. Wed. Dlp. Wed. Dlp. Wed. Dlp.
2013/14 Bayer 04 Leverkusen   1. Bundesliga 9 0 0 0 0 0 13 1 22 1
2014/15 6 0 1 0 1 0 3 0 11 1
→ Werder Bremen 16 1 1 0 0 0 0 0 17 1
2015/16 25 1 4 0 0 0 0 0 29 1
2016/17 1. FSV Mainz 05 30 5 1 0 5 1 0 0 36 2
2017/18 25 0 1 0 0 0 0 0 26 0
2018/19 15 0 1 0 0 0 0 0 16 0
2019/20 27 4 0 0 0 0 0 0 27 4
2020/21 17 1 1 0 0 0 0 0 18 1
2021/22 1. FC Union Berlin 18 0 1 0 5 0 0 0 24 0
2022/23 2 0 0 0 0 0 0 0 20 0
2023/24 Hamburger SV   2. Bundesliga 19 0 3 0 0 0 0 0 22 0
2024/25 2 0 0 0 0 0 0 0 2 0
Carrière totaal 211 12 14 0 11 1 16 1 252 13
Bijgewerkt tot 2 december 2014

Interlandcarrière

bewerken

Öztunalı kwam uit voor diverse nationale Duitse jeugdploegen waarmee hij op zowel een Europees- als wereldkampioenschap actief was. Met zowel Duitsland –19 als Duitsland –21 werd hij Europees kampioen. Hij kwam tot op heden niet uit voor het Duitse voetbalelftal.

Duitse jeugdploegen

bewerken

Op 9 november 2010 speelde Öztunalı als 14-jarige met Duitsland –15 zijn eerste jeugdinterland tijdens de met 5-1 gewonnen thuiswedstrijd tegen zijn leeftijdsgenoten uit Polen. Hij kwam in de 42e minuut in de ploeg.[36] Timo Werner maakte eveneens zijn debuut en scoorde drie van de vijf doelpunten.[37] Op 7 juni 2011 maakte hij in deze leeftijdscategorie tijdens het met 3-1 gewonnen oefenduel tegen Portugal zijn eerste doelpunt in een jeugdinterland.[38] Hij maakte in de 14e minuut de 1-0.[39] Julian Brandt was één van de andere doelpuntenmakers.

In 2014 werd Öztunalı door bondscoach Marcus Sorg geselecteerd om met Duitsland –19 deel te nemen aan het Europees kampioenschap in Hongarije. Met hem als één van de doelpuntenmakers werd in de halve finale met 4-0 gewonnen van Oostenrijk.[40] In de 58e minuut maakte hij het derde Duitse doelpunt.[41] In de finale werd door een doelpunt van Hany Mukhtar met 0-1 gewonnen van Portugal.[42] Öztunalı speelde de gehele wedstrijd mee. In 2015 was hij onderdeel van de selectie van Duitsland –20 die onder leiding van Frank Wormuth aanwezig was op het wereldkampioenschap in Nieuw-Zeeland.[43] Door een doelpunt van van zijn voet werd in de achtste finale met 1-0 gewonnen van Nigeria.[44] Duitsland strandde in de kwartfinale waarin het ondanks een benutte penalty van Öztunalı na strafschoppen werd uitgeschakeld door Mali.[45] Hij startte bij alle vijf wedstrijden gedurende het toernooi in basis.

Öztunalı werd in 2017 door bondscoach Stefan Kuntz met Duitsland –21 meegenomen naar het Europees kampioenschap in Polen.[46] Duitsland haalde de finale waarin het door een doelpunt van Mitchell Weiser met 1-0 won van Spanje.[47] Öztunalı kwam dit toernooi slechts 13 minuten in actie waarvan hij er drie speelde in de gewonnen finale.[48] Twee jaar later werd hij voor het Europees kampioenschap in Italië en San Marino wederom door Kuntz geselecteerd.[49] Na een ongeslagen reeks trof men opnieuw Spanje in de finale waarin men met 2-1 verloor.[50] Öztunalı begon alle vijf wedstrijden in de basis waarbij de finale zijn laatste jeugdinterland werd. Hij kwam in totaal tot 73 jeugdinterlands waarin hij 11 keer wist te scoren. Hij speelde in deze wedstrijden samen met onder andere Joshua Kimmich, Maximilian Mittelstädt, Jonathan Tah en Serge Gnabry.

Interlandstatistieken

bewerken

Jeugd

bewerken
Jeugdinterlands van Levin Öztunalı voor Duitsland  
№ Datum Wedstrijd Uitslag Soort Wedstrijd Doelpunten
Als speler bij Duitsland –15
1. 9 november 2010   Duitsland –   Polen 5 – 1 Vriendschappelijk
2. 11 november 2010   Duitsland –   Polen 2 – 0 Vriendschappelijk
3. 7 juni 2011   Duitsland –   Portugal 3 – 1 Vriendschappelijk  
4. 9 juni 2011   Duitsland –   Portugal 4 – 0 Vriendschappelijk
Als speler bij Duitsland –16
1. 11 oktober 2011   Duitsland –   Oekraïne 1 – 2 Vriendschappelijk
2. 24 november 2011   Cyprus –   Duitsland 1 – 2 Vriendschappelijk
3. 21 februari 2012   Spanje –   Duitsland 1 – 2 Vriendschappelijk
4. 23 februari 2012   Spanje –   Duitsland 4 – 1 Vriendschappelijk
5. 30 mei 2012   Frankrijk –   Duitsland 1 – 2 Vriendschappelijk
Als speler bij Duitsland –17
1. 12 september 2012   Duitsland –   Nederland 2 – 0 Vriendschappelijk
2. 14 september 2012   Duitsland –   Italië 0 – 2 Vriendschappelijk
3. 17 september 2012   Duitsland –   Israël 1 – 2 Vriendschappelijk
4. 5 oktober 2012   Andorra –   Duitsland 1 – 10 EK-kwalificatie
5. 8 oktober 2012   Duitsland –   Finland 8 – 1 EK-kwalificatie
6. 6 november 2012   Duitsland –   Tsjechië 0 – 1 Vriendschappelijk
7. 8 november 2012   Duitsland –   Tsjechië 2 – 2 Vriendschappelijk
8. 8 februari 2013   Engeland –   Duitsland 1 – 2 Vriendschappelijk
9. 10 februari 2013   Duitsland –   Nederland 3 – 1 Vriendschappelijk
10. 12 februari 2013   Portugal –   Duitsland 1 – 1 Vriendschappelijk
11. 6 maart 2013   Duitsland –   Georgië 4 – 1 Vriendschappelijk
12. 26 maart 2013   Duitsland –   Bulgarije 5 – 2 EK-kwalificatie
13. 28 maart 2013   Duitsland –   Estland 6 – 0 EK-kwalificatie
14. 31 maart 2013   Duitsland –   Oekraïne 0 – 1 EK-kwalificatie
Als speler bij Duitsland –19
1. 6 september 2013   Nederland –   Duitsland 1 – 6 Vriendschappelijk  
2. 10 september 2013   Duitsland –   Griekenland 2 – 0 Vriendschappelijk
3. 10 oktober 2013   Duitsland –   Wit-Rusland 2 – 1 EK-kwalificatie
4. 16 april 2014   Duitsland –   België 5 – 2 Vriendschappelijk  
5. 31 mei 2014   Duitsland –   Litouwen 2 – 0 EK-kwalificatie
6. 2 juni 2014   Denemarken –   Duitsland 0 – 4 EK-kwalificatie
7. 5 juni 2014   Spanje –   Duitsland 1 – 3 EK-kwalificatie
8. 22 juli 2014   Servië –   Duitsland 2 – 2 Europees kampioenschap 2014
9. 25 juli 2014   Duitsland –   Oekraïne 2 – 0 Europees kampioenschap 2014
10. 28 juli 2014   Duitsland –   Oostenrijk 4 – 0 Europees kampioenschap 2014  
11. 31 juli 2014   Portugal –   Duitsland 0 – 1 Europees kampioenschap 2014
Als speler bij Duitsland –20
1. 3 september 2014   Italië –   Duitsland 0 – 1 Vriendschappelijk
2. 7 september 2014   Zwitserland –   Duitsland 0 – 0 Vriendschappelijk
3. 9 oktober 2014   Duitsland –   Engeland 0 – 1 Vriendschappelijk
4. 11 oktober 2014   Duitsland –   Turkije 1 – 0 Vriendschappelijk
5. 13 oktober 2014   Nederland –   Duitsland 1 – 1 Vriendschappelijk
6. 21 april 2015   Italië –   Duitsland 2 – 1 Vriendschappelijk
7. 1 juni 2015   Duitsland –   Fiji 8 – 1 Wereldkampioenschap voetbal 2015
8. 4 juni 2015   Duitsland –   Oezbekistan 3 – 0 Wereldkampioenschap voetbal 2015
9. 7 juni 2015   Honduras –   Duitsland 1 – 5 Wereldkampioenschap voetbal 2015
10. 11 juni 2015   Duitsland –   Nigeria 1 – 0 Wereldkampioenschap voetbal 2015  
11. 14 juni 2015   Mali –   Duitsland 5 – 4
(n.s.) 		Wereldkampioenschap voetbal 2015
Als speler bij Duitsland –21
1. 3 september 2015   Denemarken –   Duitsland 2 – 1 Vriendschappelijk  
2. 8 september 2015   Oezbekistan –   Duitsland 0 – 3 EK-kwalificatie
3. 24 maart 2016   Duitsland –   Faeröer 4 – 1 EK-kwalificatie
4. 2 september 2016   Duitsland –   Slowakije 3 – 0 Vriendschappelijk  
5. 6 september 2016   Finland –   Duitsland 0 – 1 EK-kwalificatie
6. 7 oktober 2016   Duitsland –   Rusland 4 – 2 EK-kwalificatie
7. 11 oktober 2016   Oostenrijk –   Duitsland 1 – 4 EK-kwalificatie  
8. 10 november 2016   Duitsland –   Duitsland 1 – 0 Vriendschappelijk
9. 15 november 2016   Polen –   Duitsland 1 – 0 Vriendschappelijk
10. 24 maart 2017   Duitsland –   Engeland 1 – 0 Vriendschappelijk
11. 28 maart 2017   Duitsland –   Portugal 0 – 1 Vriendschappelijk
12. 21 juni 2017   Duitsland –   Denemarken 3 – 0 Europees kampioenschap 2017
13. 30 juni 2017   Duitsland –   Spanje 1 – 0 Europees kampioenschap 2017
14. 1 september 2017   Duitsland –   Hongarije 1 – 2 Vriendschappelijk
15. 5 september 2017   Duitsland –   Kosovo 1 – 0 EK-kwalificatie
16. 9 november 2017   Azerbeidzjan –   Duitsland 0 – 7 EK-kwalificatie  
17. 9 november 2017   Israël –   Duitsland 2 – 5 EK-kwalificatie
18. 22 maart 2018   Duitsland –   Israël 3 – 0 EK-kwalificatie  
19. 27 maart 2018   Kosovo –   Duitsland 0 – 0 EK-kwalificatie
20. 12 oktober 2018   Duitsland –   Noorwegen 2 – 1 EK-kwalificatie
21. 16 oktober 2018   Duitsland –   Ierland 2 – 0 EK-kwalificatie  
22. 16 november 2018   Duitsland –   Nederland 3 – 0 Vriendschappelijk
23. 19 november 2018   Italië –   Duitsland 1 – 2 Vriendschappelijk
24. 21 maart 2019   Duitsland –   Frankrijk 2 – 2 Vriendschappelijk  
25. 26 maart 2019   Engeland –   Duitsland 1 – 2 Vriendschappelijk
26. 17 juni 2019   Duitsland –   Denemarken 3 – 1 Europees kampioenschap 2019
27. 20 juni 2019   Duitsland –   Servië 6 – 1 Europees kampioenschap 2019
28. 20 juni 2019   Oostenrijk –   Duitsland 1 – 1 Europees kampioenschap 2019
29. 27 juni 2019   Duitsland –   Roemenië 4 – 2 Europees kampioenschap 2019
30. 30 juni 2019   Spanje –   Duitsland 2 – 1 Europees kampioenschap 2019
Bijgewerkt tot 30 mei 2024

Erelijst

bewerken
Competitie
Aantal Jaren
  Duitsland -19
Europees kampioen -19 1x 2014
  Duitsland -21
Europees kampioen -21 1x 2017

Persoonlijk

bewerken

Öztunalı werd geboren in het Duitse Hamburg. Zijn vader is afkomstig uit Turkije. Zijn moeder is van Duitse komaf en is de dochter van voetballegende Uwe Seeler.[51]

Zie ook

bewerken
bewerken
Overgenomen van "https://nl.wiki.x.io/w/index.php?title=Levin_Öztunalı&oldid=68465032"