Conservatief libertarisme
Libertarisch conservatisme, ook bekend als conservatief libertarisme (en soms constitutioneel libertarisme of rechts libertarisme genoemd), houdt de politieke ideologieën in die libertarisme en conservatisme vermelden. Frank Meyer, een co-oprichter van National Review noemde dit "fusionisme".
| Politieke ideologieën | ||||
|---|---|---|---|---|
|
Dit artikel is een deel van de reeks over politiek | ||||
| Ideologie | ||||
| ||||
| ||||
In essentie gaat het in dit geval om een nieuw opgeleefde vorm van klassiek-liberalisme, een ideologie waarin idealiter de overheid zo klein mogelijk gehouden moet worden. Conservatief libertarisme staat sceptisch tegenover grote en snelle veranderingen. De ideologie dient niet te worden verward met conservatief-liberalisme, een ideologie die liberaal is en dus een grotere rol voor de overheid ziet.
Amerikaans Congreslid Ron Paul wordt beschreven als het combineren van libertarische en conservatieve kleine regerings ideeën en het tonen van hoe de Grondwet het individu en de meeste libertarische standpunten verdedigt. In 1975 verklaarde Ronald Reagan, "Ik geloof dat het hart en de ziel van conservatisme libertarisme is" maar sommige libertariërs bekritiseren Reagan voor onlibertarische beleidsposities. Veel libertarische conservatieven, zoals Congreslid Ron Paul, sluiten zich aan bij de Republikeinse Partij en beschouwen zichzelf als libertarisch republikein. Het gros van deze libertarische republikeinen pleit voor een tekstuele interpretatie van de Grondwet van de Verenigde Staten, waarbij de tekst zoals deze letterlijk in de grondwet staat als uitgangspunt wordt gezien.
