Lieve Verschuier

Nederlands kunstschilder (-1686)

Lieve Verschuier (Rotterdam, 1627 – aldaar, 1686) was een Nederlandse kunstschilder en scheepsbeeldhouwer uit de zeventiende eeuw, die gespecialiseerd was in zeegezichten en andere voorstellingen met schepen. Daarnaast zijn ook enkele Rotterdamse kerkinterieurs en stadsgezichten van hem bekend.

Lieve Verschuier
Schepen op zee, ca. 1660-1670 Nationaal Museum van Warschau
Schepen op zee, ca. 1660-1670
Nationaal Museum van Warschau
Persoonsgegevens
Volledige naam Lieve Pietersz. Verschuier
Geboren Rotterdam, 1627
Gedoopt Lutherse Kerk, 17 oktober 1627
Overleden Rotterdam, 1686
begraven: 17 december 1686
Geboorteland Republiek der Zeven Verenigde Nederlanden
Beroep(en) scheepsbeeldhouwer, kunstschilder
Oriënterende gegevens
Stijl(en) barok
Beïnvloed door Simon de Vlieger
RKD-profiel
Portaal  Portaalicoon   Kunst & Cultuur

Levensloop

bewerken

De exacte geboortedatum van Lieve Verschuier is onbekend, maar hij werd op 17 oktober 1627 gedoopt in de Lutherse Kerk te Rotterdam. Hij was de zoon van de scheepsbeeldhouwer Pieter Verschuier, die voor de Admiraliteit van Rotterdam werkte. Toen Lieve in 1652 zijn testament opmaakte noemde hij zijn broer Aelbrecht "schilder" en zichzelf "beeltsnijder". Van Aelbrecht is geen werk bekend. In het schildersregister uit 1669-1678 vermeldt Jan Sysmus hen als "twee broeders, één conterfeiter [=portretschilder], d'ander in wateren [=rivier- en zeeschilder], Rotterdam, 1670, 36 jaer out" en verderop "Verschuer. In zeetjes. Rotterdam. Verschuer, Lieve. Conterfeiter". Voor zover bekend zijn er geen portretten door Lieve bewaard gebleven.

Rond 1651 woonde Lieve Verschuier in Amsterdam, waar hij waarschijnlijk Simon de Vlieger ontmoette, die eveneens uit Rotterdam afkomstig was. Niet lang erna heeft hij volgens Houbraken in het gezelschap van Johannes van der Meer uit Utrecht een studiereis naar Rome gemaakt.[1] Op 10 september 1656 trouwde hij in Hillegersberg met Catharina Lambrechts Akershoeck. Hij woonde op dat moment aan de Bierstraat in Rotterdam, een straat tussen de Scheepmakershaven en de Wijnhaven. Zijn vrouw overleed in 1666.

In 1667 kocht hij een huis aan de Boompjes met uitzicht op de Maas. In 1674 kwam hij in dienst van de Admiraliteit als schilder en beeldsnijder. In 1678 werd hij namens de beeld- en steenhouwers hoofdman van het Sint-Lucasgilde.

In het huis aan de Boompjes maakte hij in 1683 zijn testament op. Lieve Verschuier overleed in Rotterdam en werd begraven op 17 december 1686.

In de stadsbeschrijving van Rotterdam uit 1698 door Geraard van Spaan wordt Verschuier beschreven als "in zijn tijd een drolligen haan, was een uitstekend Morgenstond-, Scheep- en Waterschilder, ook een goed Beeldhouwer". Van Verschuiers werk als beeldhouwer is niets bewaard gebleven. Als schilder was hij gespecialiseerd in zeegezichten en andere voorstellingen met schepen, waaronder gezichten op de Maas bij de Ooster Oude Hoofdpoort en de Boompjes in Rotterdam en Italiaanse fantasievoorstellingen. Verschuier had een voorkeur voor bijzondere lichteffecten en sfeervolle luchtpartijen. Om deze reden wordt zijn werk wel vergeleken met dat van zowel zijn Franse tijdgenoot Claude Lorrain als de 19e-eeuwse Engelse schilder William Turner.[2]

Verder zijn ook enkele Rotterdamse kerkinterieurs en stadsgezichten van hem bekend, evenals een riviergezicht bij Nijmegen en een Brand van Londen.

Literatuur

bewerken
  • Jeroen Giltaij (2002): Lieve Verschuier (1627-1686). Een Rotterdamse scheepsbeeldhouwer en schilder, in: Schatkamer. Veertien opstellen over maritiem-historische onderwerpen aangeboden aan Leo M. Akveld bij zijn afscheid van het Maritiem Museum Rotterdam, Franeker: Van Wijnen, p. 66-81
  • Martin, Wilhelm (1936): De Hollandsche schilderkunst in de 17e eeuw: Rembrandt en zijn tijd, Amsterdam: J.M. Meulenhoff, p. 388-389; te lezen op DBNL(KB)
  • Nora Schadee (red.) (1994): Rotterdamse meesters uit de Gouden Eeuw, Zwolle: Waanders, p. 303-304