Lijst van belegeringen van Constantinopel
Wikimedia-lijst
In de geschiedenis van het Byzantijnse Rijk, is de hoofdstad Constantinopel meermaals het doel geweest van belegeringen. Slechts tweemaal is de stad veroverd, eenmaal door de kruisvaarders in 1204 en eenmaal door de Ottomanen in 1453, wat ook het einde betekende van het Byzantijnse Rijk. Wat hierna volgt is een opsomming van de verschillende belegeringen.
Lijst
bewerken- Beleg van Constantinopel (378), door de Goten[1]
- Beleg van Constantinopel (626) door de Avaren en Sassaniden[2]
- Beleg van Constantinopel (654)
- Beleg van Constantinopel (667-669), door de Omajjaden[3]
- Beleg van Constantinopel (674-678), door de Ommajjaden[2]
- Beleg van Constantinopel (715), door opstandige troepen uit Opsikion
- Beleg van Constantinopel (717-718), door het Ommajjaden[2]
- Beleg van Constantinopel (813), door het Eerste Bulgaarse Rijk[2]
- Beleg van Constantinopel (821-822), door de troepen van de keizer Thomas[4]
- Beleg van Constantinopel (860), door Rurik en de Varjagen[2]
- Beleg van Constantinopel (907), door het Kievse Rijk
- Beleg van Constantinopel (934), door de Magyaren (Hongarije)[5]
- Beleg van Constantinopel (941), door het Kievse Rijk
- Beleg van Constantinopel (959), door de Magyaren (Hongarije)[5]
- Beleg van Constantinopel (1047), door de troepen van de Byzantijnse keizer Leon Tornikes[2]
- Beleg van Constantinopel (1203), door de kruisvaarders tijdens de Vierde Kruistocht
- Beleg en val van Constantinopel (1204), verovering door de kruisvaarders tijdens de Vierde Kruistocht[6]
- Beleg van Constantinopel (1235-1236), door het Keizerrijk Nicea (gezien als legitieme erfgenaam van het Byzantijnse Rijk tussen 1204-1263) en het Tweede Bulgaarse Rijk
- Beleg van Constantinopel (1260), door het Keizerrijk Nicea
- Herovering van Constantinopel (1261), door Byzantijnen op de kruisvaarders[2]
- Beleg van Constantinopel (1376), door de troepen van de kandidaat (en latere Byzantijnse keizer) Andronikos IV, Republiek Genua en het Ottomaanse Rijk
- Beleg van Constantinopel (1391-1392), door Ottomaanse Rijk onder sultan Bayezid I
- Beleg van Constantinopel (1394-1402), door Ottomaanse Rijk onder sultan Bayezid I[2]
- Beleg van Constantinopel (1411), door het Ottomaanse Rijk onder Musa Çelebi, zoon van Bayezid I (Ottomaanse interregium)
- Beleg van Constantinopel (1422), Door het Ottomaanse Rijk onder sultan Murat I[2]
- Beleg en val van Constantinopel (1453), laatste belegering door de Ottomanen onder sultan Mehmet II[7]
Referenties
bewerken- ↑ Edward Gibbon (2003). The Decline and Fall of the Roman Empire. Modern Library, pp. 495-496.
- ↑ a b c d e f g h i Turnbull, Stephen R., Dennis, Peter, 1950- (2004). The walls of Constantinople AD 324-1453. Osprey Pub, Oxford, pp. 9. ISBN 1-84176-759-X.
- ↑ Marek Jankowiak, Arslan, Murat,, Kaçar, Turhan, (2017). Byzantion'dan Constantinopolis'e İstanbul kuşatmaları, İstanbul, pp. 201. ISBN 978-605-4642-67-0.
- ↑ Warren T. Treadgold (1975). The Problem of the Marriage of the Emperor Theophilus. Greek, Roman, and Byzantine Studie, pp. 336.
- ↑ a b Lexikon zur Geschichte Südosteuropas, Wien, pp. 771. ISBN 978-3-205-78667-2.
- ↑ Jo Van Steenbergen (2018). Een nieuwe geschiedenis van van de islamitische wereld. Rijks- en identiteitsvorming in islamitische West-Azië. 7de-18de eeuw.. Acco, pp. 212. ISBN 9789463442374.
- ↑ Van Steenbergen, J. (Jo) (2018). Een nieuwe geschiedenis van de islamitische wereld : rijks- en identiteitsvorming in islamitisch West-Azië (7e-18de eeuw). Acco, Leuven, pp. 215. ISBN 978-94-6344-237-4.