Lila satijnvezelkop

Lila satijnvezelkop
Taxonomische indeling
Rijk:	Fungi (Schimmels)
Stam:	Basidiomycota (Steeltjeszwam)
Klasse:	Agaricomycetes
Onderklasse:	Agaricomycetidae
Orde:	Agaricales (Plaatjeszwam)
Familie:	Inocybaceae
Geslacht:	Inosperma
Soort
	Inosperma lilacina; (Peck) Kauffman (1918)
Synoniemen
	Inocybe geophylla var. lilacina
	Afbeeldingen op Wikimedia Commons
Portaal	Biologie ; Schimmels

De lila satijnvezelkop (Inocybe lilacina) is een schimmel uit de familie Inocybaceae. De zwam vormt ectomycorrhiza. Vruchtlichamen komen voor van mei tot en met november. Hij groeit in loof- en naaldbossen, in parken en bermen op voedselrijke grond.

Kenmerken

Uiterlijke kenmerken

Hoed

De hoed heeft een diameter van 1,5 tot 3,5 cm. De vorm is kegelvormig en hij wordt later breder tot een koepelvorm met een uitgesproken bult. Het oppervlak is zijdeachtig. De kleur is violet. De randen van de hoed zijn gebogen als ze jong zijn voordat ze omhoog gaan en zijn verbonden met de steel.

Lamellen

De lamellen zijn aan de steel aangehecht. De kleur is crème of bleekgrijs en later okerbruin.

Steel

De steel heeft een lengte van 1 tot 6 cm en een dikte van 3 tot 6 mm. Het heeft dezelfde kleur als de hoed. De cortina laat geen ring achter.

Geur en smaak

Het vlees smaakt pittig. De sterke geur wordt wel vergeleken met meel of aarde.

Sporenprint

De sporenprint is okerbruin.

Microscopische kenmerken

De sporen zijn glad, min of meer elliptisch en meten 7-9 × 4-5,5 µm. Pleurocystidia zijn dikwandig, apicaal bezet en hebben de afmeting 40-60 × 10-20 µm. Cheilocystidia zijn vergelijkbaar met pleurocystidia.^[2]