Lillian Faderman
Lillian Faderman (New York, 18 juli 1940) is een Amerikaans historicus die gespecialiseerd is in lgbt-geschiedenis.[2] Ze wordt in de Verenigde Staten wel "de moeder van de lesbische geschiedenis" genoemd.[3]
Lillian Faderman | ||
---|---|---|
Persoonlijke gegevens | ||
Geboortedatum | 18 juli 1940 | |
Geboorteplaats | New York | |
Nationaliteit | Verenigde Staten | |
Academische achtergrond | ||
Alma mater | Universiteit van Californië - Berkeley | |
Wetenschappelijk werk | ||
Vakgebied | Geschiedenis, lgbt-geschiedenis | |
Universiteit | California State University - Fresno | |
Bekende werken | Surpassing the Love of Men (1981), To Believe in Women (1999)[1] | |
Website |
Biografie
bewerkenFaderman werd opgevoed door haar moeder, Mary, en een tante, Rae.[2] Mary emigreerde in 1914 vanuit een Joodse sjtetl in Letland naar New York, met de bedoeling de familie later over te laten komen. Haar zuster Rae volgde in 1923, maar de rest van de familie werd in de Tweede Wereldoorlog bij de holocaust vermoord. Moeder Mary hield er een groot schuldgevoel aan over, dat bijdroeg aan een psychische stoornis die weer een grote invloed op haar dochter zou hebben. Mary en Rae werkten voor weinig geld in de kledingindustrie. Lillian was haar moeders derde zwangerschap. Op verzoek van de vader liet Mary de eerste twee keer een abortus uitvoeren, maar ze besloot het derde kind te houden.
Met haar familie verhuisde Faderman naar Los Angeles, waar ze acteerlessen nam, aangemoedigd door haar moeder. In haar tienerjaren begon ze met modelleren, ontdekte ze de homohoreca en kreeg ze haar eerste vriendin. Ze volgde onderwijs aan de Hollywood High School en trouwde nog voor haar eindexamen met een homoseksuele man. Dat huwelijk strandde minder dan een jaar later.
Onder het pseudoniem Gigi Frost werkte Faderman als naaktmodel bij de productie van soft porno, met de opbrengst waarvan ze haar opleiding bekostigde. Over deze ervaringen schreef ze in het autobiografische Naked in the Promised Land. Ze studeerde aanvankelijk aan de Universiteit van Californië - Berkeley en later aan de UCLA.
Ze was onder meer als hoogleraar Engels verbonden aan de California State University - Fresno[1][2] en aan de UCLA. In 2007 ging ze met emeritaat.
Persoonlijk
bewerkenIn de jaren 50 kwam Faderman als lesbisch uit de kast. Ze leeft met haar huidige partner, Phyllis Irwin, die ze sinds 1972 kent. Samen hebben ze een zoon, die door een anonieme Joodse vader werd verwekt met behulp van kunstmatige inseminatie.
Bibliografie
bewerken- 1981: Surpassing the Love of Men: Romantic Friendship and Love Between Women from the Renaissance to the Present, William Morrow & Company. ISBN 068803733X
- 1983: Scotch Verdict: Miss Pirie and Miss Woods v. Dame Cumming Gordon, William Morrow & Company. ISBN 068801559X
- 1991: Odd Girls and Twilight Lovers: A History of Lesbian Life in Twentieth-Century America, Columbia University Press. ISBN 0231074883
- 1994: Chloe Plus Olivia: An Anthology of Lesbian and Bisexual Literature from the 17th Century to the Present, Viking Books. ISBN 0670846384
- 1998: (met Ghia Xiong) I Begin My Life All Over: The Hmong and the American Immigrant Experience, Beacon Press. ISBN 0-8070-7234-6
- 1999: To Believe in Women: What Lesbians Have Done For America – A History, Houghton Mifflin Company. ISBN 039585010X
- 2003: Naked in the Promised Land. A Memoir, Houghton Mifflin Harcourt. ISBN 0-618-12875-1
- 2006: Gay L. A.: A History of Sexual Outlaws, Power Politics, and Lipstick Lesbians, Basic Books. ISBN 978-0465022885
- 2013: My Mother's Wars, Beacon Press. ISBN 978-0807050521
- 2015: The Gay Revolution: The Story of the Struggle,[2] Simon & Schuster. ISBN 978-1451694116
- 2018: Harvey Milk: His Lives and Death, Yale University Press. ISBN 978-0300222616
- 2022: Woman: The American History of an Idea,[1] Yale University Press. ISBN 978-0300249903
- Dit artikel of een eerdere versie ervan is een (gedeeltelijke) vertaling van het artikel Lillian Faderman op de Engelstalige Wikipedia, dat onder de licentie Creative Commons Naamsvermelding/Gelijk delen valt. Zie de bewerkingsgeschiedenis aldaar.
- ↑ a b c (en) ‘Woman’ Is an Ambitious Attempt to Capture Four Centuries of Being Female, The New York Times, 9 maart 2022. Gearchiveerd op 16 augustus 2022.
- ↑ a b c d (en) Episode 6: Historian Lillian Faderman, website en:Anisfield-Wolf Book Award, 23 april 201. Gearchiveerd op 4 december 2023.
- ↑ (en) Author and historian Lillian Faderman: a ‘Woman’ of wonder, San Diego Tribune, 10 april 2022. Gearchiveerd op 28 september 2022.