Lodewijk Willem Christiaan van den Berg

Nederlands politicus (1845-1927)

Lodewijk Willem Christiaan van den Berg (Haarlem, 19 oktober 1845Delft, 2 maart 1927), ook bekend als L.W.C. van den Berg, was een Nederlandse oriëntalist en politicus. Als wetenschapper was hij beroemd om zijn onderzoek naar de Arabieren in Indonesië van Hadhrami-afkomst.

Lodewijk Willem Christiaan van den Berg
mr. L.W.C. van den Berg (ca. 1910)
mr. L.W.C. van den Berg (ca. 1910)
Algemeen
Geboren 19 oktober 1845
Geboorteplaats Haarlem
Overleden 2 maart 1927
Overlijdensplaats Delft
Land Vlag van Nederland Nederland
Partij ARP
Titulatuur Mr.
Functies
1901-1904 Gemeenteraadslid van Delft
1902-1911 Statenlid van Zuid-Holland
1910-1920 Burgemeester van Delft
1911-1923 Eerste Kamerlid
Portaal  Portaalicoon   Politiek

Opleiding en carrière

bewerken

Van den Berg werd geboren in Haarlem als zoon van Simon van den Berg en Sophie Charlotte Immerzeel. Hij trouwde met Françoise Steup in 1884.

Nadat hij het gymnasium had afgerond, studeerde Van den Berg Taal-, Land- en Volkenkunde aan de Universiteit van Leiden. Hij promoveerde in 1868 summa cum laude op een proefschrift naar eigendomsrecht in de islam, De Contractu Do Ut Des. Kort hierna vertrok hij naar Nederlands Indië waar hij verschillende administratieve en juridische functies vervulde voordat hij in 1878 verantwoordelijk werd voor Indische en Oosterse talen en islamitisch recht.[1]

Van den Berg ging verder met het bestuderen van islamitisch recht. In 1874 publiceerde hij De Beginselen van het Mohammedaansche Recht, Volgens de Imâm's Aboe Hanifat en Sjâfi‘i. In 1878 en 1883 volgden een tweede en derde editie.

Ook schreef hij een boek over Prijaji op Java en Madura. Het meest bekend is hij van zijn boek over Hadhrami, Le Hadhramout et les colonies arabes dans l'archipel Indien.

Van den Berg lag regelmatig overhoop met Christiaan Snouck Hurgronje, een andere arabist die in Nederlands-Indië actief was.

In 1887 keerde Van den Berg terug naar Nederland om hoogleraar aan de Indische Instelling in Delft te worden. Hij bleef ook publiceren.

Later werd Van den Berg actief voor de Anti Revolutionaire Partij. Van 1901 - 1904 was hij gemeenteraadslid in Delft en tussen 1910 en 1920 was hij burgemeester van die stad. Tussen 1902 en 1911 was hij lid van Provinciale Staten van Zuid-Holland en tussen 1911 en 1923 was hij lid van de Eerste Kamer.[2] Van den Berg overleed op 2 maart 1927 in Delft.

Voorganger:
Frans Marius de Vries van Heijst
Burgemeester van Delft
1910-1920
Opvolger:
Gerardus van Baren