Lokale zèta-functie
Stel dat V een niet-singuliere n-dimensionale projectieve algebraïsche variëteit is over het veld Fq met q elementen. In de getaltheorie wordt de lokale zèta-functie Z(V, s) van V (soms ook de congruente zètafunctie genoemd) gedefinieerd als
waar Nm het aantal punten van V is, dat gedefinieerd is over de graad m met uitbreiding Fqm van Fq.
Door de variabele transformatie wordt het gedefinieerd door
als de formele machtreeksen van de variabele u.
Equivalent wordt de lokale zèta-functie soms gedefinieerd als:
Met andere woorden wordt de lokale zèta-functie Z(v,u) met coëfficiënten in het eindige veld F gedefinieerd als een functie waarvan de logaritmische afgeleide de getallen Nm van de oplossingen van de vergelijking genereert, daarbij V in de m-e graad uitbreiding Fm definiërend.