Lood(II)sulfaat

Lood(II)sulfaat wordt meestal gewoon loodsulfaat genoemd. Een oude benaming is plumbosulfaat. Loodsulfaat is het zout van zwavelzuur en tweewaardig lood. Het is een witte, kristallijne vaste stof. Het is maar erg weinig oplosbaar in water, wel in geconcentreerd zwavelzuur en andere sterke zuren. Het komt ook voor als het mineraal anglesiet.

Lood(II)sulfaat
Structuurformule en molecuulmodel
Structuurformule van lood(II)sulfaat
Lood(II)sulfaat in poedervorm
Algemeen
Molecuul­formule	PbSO4
IUPAC-naam	lood(II)sulfaat
Andere namen	loodsulfaat, anglesiet, C.I. 77630, C.I. Pigment White 3;, Fast White
Molmassa	303,26 g/mol
CAS-nummer	7446-14-2
EG-nummer	231-198-9
Wikidata	Q407821
Waarschuwingen en veiligheids­maatregelen
Gevaar
H-zinnen	H360Df - H332 - H302 - H373 - H410
EUH-zinnen	geen
P-zinnen	P201 - P261 - P273 - P304+P340 - P312 - P308+P313 - P501
Fysische eigenschappen
Aggregatie­toestand	vast
Kleur	wit
Dichtheid	6,2 g/cm³
Smeltpunt	1170 °C
Oplosbaarheid in water	0,045 g/L
Onoplosbaar in	water
Tenzij anders vermeld zijn standaardomstandigheden gebruikt (298,15 K of 25 °C, 1 bar).
Portaal    Scheikunde

Lood(II)sulfaat is, samen met calciumsulfaat (gips) en bariumsulfaat, een van weinige sulfaten die slecht oplossen in water.

Synthese

Loodsulfaat kan bereid worden door reactie van loodsulfide met waterstofperoxide:

$\mathrm {PbS\ +\ 4\ H_{2}O_{2}\ \longrightarrow \ PbSO_{4}\ +\ 4\ H_{2}O}$

Loodsulfaat vormt zich aan de elektroden van een loodaccu als deze wordt ontladen. Bij het opladen wordt het loodsulfaat weer omgezet in zwavelzuur en metallisch lood respectievelijk lood(IV)oxide aan de negatieve respectievelijk positieve elektrode.

Toepassingen

Lood(II)sulfaat werd vroeger gebruikt als wit pigment. Het is echter een giftige stof.