Lophuromys eisentrauti

soort uit de ondergeslacht Lophuromys

Lophuromys eisentrauti is een knaagdier uit het geslacht Lophuromys dat voorkomt op 2550 m hoogte op Mount Lefo in Kameroen. Deze soort behoort tot het ondergeslacht Lophuromys en is daarbinnen verwant aan L. aquilus en in het bijzonder L. dieterleni. Er bestaat een mogelijkheid dat L. eisentrauti dezelfde soort vertegenwoordigt als L. eisentrauti, L. zena, L. chrysopus en L. rubecula uit andere Afrikaanse gebergten (de laatste soort wordt tegenwoordig als een synoniem van L. aquilus gezien).

Lophuromys eisentrauti
IUCN-status: Kritiek[1] (2016)
Taxonomische indeling
Rijk:Animalia (Dieren)
Stam:Chordata (Chordadieren)
Klasse:Mammalia (Zoogdieren)
Orde:Rodentia (Knaagdieren)
Familie:Muridae (Muisachtigen)
Geslacht:Lophuromys
Ondergeslacht:Lophuromys
Soort
Lophuromys eisentrauti
Dieterlen, 1978
Afbeeldingen op Wikimedia Commons Wikimedia Commons
Lophuromys eisentrauti op Wikispecies Wikispecies
Portaal  Portaalicoon   Biologie
Zoogdieren

L. eisentrauti werd oorspronkelijk (in 1979) beschreven als een ondersoort van L. sikapusi, maar in 1992 als een aparte soort erkend wegens haar zeer geringe grootte vergeleken met L. sikapusi. De schedellengte van het holotype bedraagt 26,80 mm.

Literatuur

bewerken
  • Hutterer, R., Dieterlen, F. & Nikolaus, G. 1992. Small mammals from forest islands of eastern Nigeria and adjacent Cameroon, with systematical and biogeographical notes. Bonner zoologische Beiträge 43(3):393-414.
  • Musser, G.G. & Carleton, M.D. 2005. Superfamily Muroidea. Pp. 894-1531 in Wilson, D.E. & Reeder, D.M. (eds.). Mammal Species of the World: a taxonomic and geographic reference. 3rd ed. Baltimore: The Johns Hopkins University Press, 2 vols., 2142 pp. ISBN 978-0-8018-8221-0
  • Verheyen, W., Hulselmans, J.L.J., Dierckx, T. & Verheyen, E. 2002. The Lophuromys flavopunctatus Thomas 1888 species complex: a craniometric study, with the description and genetic characterization of two new species (Rodentia-Muridae-Africa). Bulletin van het Koninklijk Belgisch Instituut voor Natuurwetenschappen, Biologie 72:141-182.