Luo Ping
Luo Ping (traditioneel Chinees: 羅聘; 1733–1799) was een Chinees kunstschilder en dichter uit de Qing-periode. Zijn omgangsnaam was Dunfu (遯夫) en zijn artistieke namen Liangfeng (兩峰; "Twee Bergtoppen") en Huazhisi Seng (花之寺僧; "Monnik van de Bloementempel").
Biografie
bewerkenLuo leefde in Ganquan, het huidige Yangzhou in Jiangsu. Hij was een boeddhist en weigerde om in staatsdienst te gaan. In plaats daarvan leefde hij van de verkoop van zijn schilderwerken.
Luo werd in zijn peuterjaren wees. Hij leerde op jonge leeftijd dichten en verwierf hiermee bekendheid in zijn geboortestad. In 1752 trouwde Luo met de dichter en schilder Fang Wanyi (方婉儀, 1732–1779). Hun dochter en twee zonen werden later ook schilders, die zich bekwaamden in afbeeldingen van pruimenbloesem.
In 1757 ging Luo in de leer bij de schilder Jin Nong (1687–ca. 1764). Hij schilderde diverse werken die Jin onder zijn eigen naam verkocht. Na de dood van Jin in 1763 maakte Luo naam in de hoofdstad Peking.
Werk
bewerkenLuo ontwikkelde een eigen unieke stijl en schilderde boeddhistische prenten, landschappen, portretten, bloemschilderingen en bamboeschilderingen. Hij was de jongste van de 'Acht Excentriekelingen van Yangzhou', een groep expressieve schilders waartoe ook zijn leraar Jin Nong behoorde.
- (en) Patricia Ann Berger, Latter Days of the Law: Images of Chinese Buddhism, 850 - 1850 (University of Hawaii Press, 1994)
- (en) Lucie B. Olivová, Vibeke Børdahl, Lifestyle and Entertainment in Yangzhou (NIAS Press, 2009)
- (en) China-on-site.org: Eight Eccentric Painters of Yangzhou
- Dit artikel of een eerdere versie ervan is een (gedeeltelijke) vertaling van het artikel Luo Ping op de Engelstalige Wikipedia, dat onder de licentie Creative Commons Naamsvermelding/Gelijk delen valt. Zie de bewerkingsgeschiedenis aldaar.
