Maleisische prehistorie
De Maleisische prehistorie omvat de periode van de vroegste menselijke aanwezigheid in het gebied van de huidige staat Maleisië tot de eerste geschreven bronnen.
In Oost-Maleisië, in de Niahgrotten van Sarawak, zijn er bewijzen van de oudste menselijke resten in Maleisië, die 40.000 jaar oud zijn.[1]
De vroegste anatomisch moderne menselijke skeletten op het schiereiland Malakka, de man van Perak, daterend van 11.000 jaar geleden,[2] en de vrouw van Perak daterend van 8.000 jaar geleden, werden beide ontdekt in Lenggong. De locatie omvatte een ongestoorde productieruimte voor steenwerktuigen, gemaakt met behulp van apparatuur zoals aambeelden en hamerstenen. De Tambun-rotskunst bevindt zich ook in Perak.
Zie de categorie Prehistory of Malaysia van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.
Noten
- ↑ (en) Barker, Graeme (2007). The 'human revolution' in lowland tropical Southeast Asia: the antiquity and behavior of anatomically modern humans at Niah Cave (Sarawak, Borneo). Journal of Human Evolution 52 (3): 243–261 (Elsevier). PMID 17161859. DOI: 10.1016/j.jhevol.2006.08.011. Geraadpleegd op 1 november 2023.
- ↑ (en) Liz Price, Tracing back Malaysia’s stone-age man in Lenggong.. The Brunei Times (17 maart 2007). Gearchiveerd op 1 november 2023. Geraadpleegd op 1 november 2023.
Bronnen
- Dit artikel of een eerdere versie ervan is een (gedeeltelijke) vertaling van het artikel Prehistoric Malaysia op de Engelstalige Wikipedia, dat onder de licentie Creative Commons Naamsvermelding/Gelijk delen valt. Zie de bewerkingsgeschiedenis aldaar.