Maria Geertruida Snabilie
Maria Geertruida Snabilie (gedoopt Haarlem, 28 april 1776 – aldaar, 7 februari 1838) was een Nederlandse schilderes.
Maria Geertruida Snabilie | ||||
---|---|---|---|---|
Persoonsgegevens | ||||
Geboren | Haarlem, april 1776 | |||
Overleden | Haarlem, 7 februari 1838 | |||
Geboorteland | Nederland | |||
Beroep(en) | Schilderes | |||
RKD-profiel | ||||
|
Leven en werk
bewerkenSnabilie (ook: Snabilië, Snabilié en Snabillé) was een dochter van Louis Christoff Snabilié ( Schnewly) . Een Zwitsers huursoldaat uit Affoltern am Albiss. Zij trouwde in 1796 met de kunstschilder Pieter Barbiers (1771-1837). Uit hun huwelijk werden onder anderen Pieter Barbiers (1798-1848), Maria Geertruida Barbiers (1801-1849) en Cecilia Geertruida Barbiers (1809-1850) geboren.
Mogelijk leerde ze schilderen van haar echtgenoot. Ze legde zich toe op stillevens met bloemen en vruchten[1] en exposeerde meerdere malen op de Amsterdamse tentoonstellingen van Levende Meesters.[2]. Een aantal van haar tekeningen bevinden zich in het Teylers Museum Haarlem
Werken
bewerken-
Massionia Africana (1789)
-
Tak met paarse seringen
Zie ook
bewerken- ↑ Biografische gegevens bij het RKD-Nederlands Instituut voor Kunstgeschiedenis
- ↑ Huiskamp, M. (2013) "Snabilié, Maria Geertruida", in: Digitaal Vrouwenlexicon van Nederland. Gearchiveerd op 6 januari 2023.