Martin Jan van Mourik
Martin Jan Alexander van Mourik (Ravenstein, 28 november 1943) is een Nederlands emeritus hoogleraar in de rechtsgeleerdheid, oud-notaris en columnist.
| Martin Jan van Mourik | ||
|---|---|---|
| Persoonlijke gegevens | ||
| Geboortedatum | 28 november 1943 | |
| Geboorteplaats | Ravenstein | |
| Nationaliteit |  Nederlands
| |
| Academische achtergrond | ||
| Proefschrift | De onderneming in het nieuwe huwelijksvermogensrecht (1970) | |
| Promotor | E.A.A. Luijten | |
| Wetenschappelijk werk | ||
| Vakgebied | Notarieel recht | |
| Universiteit | Radboud Universiteit Nijmegen Universiteit Leiden | |
| Soort hoogleraar | Emeritus hoogleraar | |
Leven en werk
bewerkenVan Mourik, zoon van een notaris, studeerde rechten aan de Katholieke Universiteit Nijmegen en promoveerde aldaar in 1970 bij Emile Luijten op De onderneming in het nieuwe huwelijksvermogensrecht. Beschouwingen over de onderneming en haar bijzondere plaats in het huwelijksvermogensrecht.
Tussen 1975 en 1987 was hij hoogleraar notarieel recht aan de Universiteit Leiden met als discipline het erfrecht. Van 1989 tot 2014 was hij als deeltijd-hoogleraar notarieel- en privaatrecht verbonden aan de Radboud Universiteit te Nijmegen. In 1989 trad hij als notaris toe tot de maatschap van Hekkelman Advocaten & Notarissen. Sinds 2009 heeft hij een eigen adviespraktijk.[1]
Van Mourik publiceert veel op de rechtsgebieden die voor het notariaat van belang zijn, het relatievermogensrecht, erfrecht, vennootschapsrecht, ondernemingsrecht en het recht rond de notariële ambtsuitoefening. In 1969 verscheen zijn eerste artikel voor het Weekblad Privaatrecht, Notariaat en Registratie (WPNR) waarna voor dit tijdschrift meer dan 300 volgden, hij maakte 28 jaar deel uit van de redactie, waarvan sedert 2001 als voorzitter.[2] In de periode 1968-2021 publiceerde Van Mourik ruim 680 artikelen en werken.
Voor een breed publiek schreef hij tezamen met zijn zoon het boekje Mijn Eigen Haard.nl, handboek voor de eigen woning. Kenmerkend is zijn leesbare schrijfstijl die de onderwerpen ook buiten de wetenschappelijke wereld toegankelijk maakt. Hij heeft nevenfuncties als redacteur bij juridische bladen en was columnist voor De Telegraaf en Omroep Gelderland. Hij wordt ook geregeld gevraagd voor lezingen en voordrachten.
In de functie van hoogleraar bij de Katholieke Universiteit Nijmegen voerde Van Mourik in 1993 met de emeriti Wim van der Grinten en Emile Luijten een vorm van "buitenparlementair verzet" aan, van het notariaat tegen het wetsvoorstel voor het nieuwe erfrecht.[3] Men publiceerde een eigen wetsvoorstel gebaseerd op een notariële modelregeling uit 1958 ontworpen door Luijten en demonstreerde zo geen steun meer te willen verlenen aan het democratisch tot stand gekomen wetsvoorstel dat in het parlement werd behandeld. De regering zwichtte uiteindelijk onder deze druk en wijzigde het wetsvoorstel, het parlement ging daarmee akkoord.[4][5]
Privé
bewerkenSinds 1969 is Van Mourik gehuwd en heeft drie kinderen. Hij is de oudere broer van zanger Alex Roeka (Lex van Mourik)
Als hobby groef hij in zijn achtertuin een zestiende-eeuws vestingwerk naar Italiaans model op.[6]
Externe link
bewerken- ↑ De herinneringen van prof. mr. Martin Jan van Mourik - Op naar 100. Gearchiveerd op 12 september 2023.
- ↑ Jonge onderzoekers in discours met Martin Jan van Mourik. www.sdu.nl. Gearchiveerd op 12 september 2023. Geraadpleegd op 23 mei 2023.
- ↑ Kamerstukken II, 17141 Invoeringswet Boek 4 en Titel 3 van Boek 7 van het nieuwe Burgerlijk Wetboek, eerste gedeelte (wijziging van Boek 4) Nr. 15, BRIEF VAN DE VASTE COMMISSIE VOOR JUSTITIE. Gearchiveerd op 12 september 2023.
- ↑ In memoriam prof. mr. E.A.A. Luijten. Gearchiveerd op 19 maart 2020.
- ↑ Deze "overwinning" werd in Nijmegen gevierd met een Groot Langstlevende Bal, mede georganiseerd door Van Mourik. Zie OLAHW: prof. mr. drs. J.S.L.A.W.B. Roes
- ↑ Martin Jan van Mourik en de vestingwerken van Ravenstein. Brabants Erfgoed (9 juli 2019). Geraadpleegd op 23 mei 2023.