Ford Pinto
De Ford Pinto is een auto die van 1970 tot 1980 werd geproduceerd door de Ford Motor Company. De naam van de auto is afgeleid van het Pinto-paardenras. Van 1975 tot 1980 werd de wagen in Amerika ook verkocht als de Mercury Bobcat.
| Ford Pinto | ||||
|---|---|---|---|---|
| ||||
| Bedrijf | Ford Motor Company | |||
| Andere namen | Mercury Bobcat | |||
| Productiejaren | 1970 - 1980 (Pinto) 1975 - 1980 (Bobcat) | |||
| Opvolger | Ford Escort / Mercury Lynx | |||
| Assemblage | Edison Assembly (New Jersey) San Jose Assembly (Californië) St. Thomas Assembly (Ontario) | |||
| ||||
De wagen werd al snel onderwerp van controverse in de media vanwege de vele gebreken op het gebied van veiligheid die de wagen zou hebben. In 1978 vond een grote terugroepactie plaats van de wagen. Toch wees later onderzoek uit dat de Pinto niet onveiliger was dan enig ander soort auto uit zijn klasse.[1]
Geschiedenis
bewerkenDe Ford Pinto was bedoeld om op de Amerikaanse markt te concurreren met de AMC Gremlin en Chevrolet Vega, evenals geïmporteerde wagens als de Volkswagen, Datsun, en Toyota. Eerder had de Amerikaanse auto-industrie al geprobeerd te concurreren met deze importmodellen via de Ford Falcon, Chevrolet Corvair en Plymouth Valiant.
De Pinto werd op 11 september 1970 geïntroduceerd. De wagen was ontworpen in opdracht van Lee Iacocca die een wagen wilde die minder zou wegen dan 2000 pond en minder zou kosten dan 2000 dollar. Binnen 25 maanden werd de wagen geheel ontworpen en in productie genomen. Bij zijn introductie werd de wagen aangeprezen met de slogan The Little Carefree Car. Tegen januari 1971 waren er al 100.000 exemplaren van de auto verkocht.[2] In het laatste jaar dat de wagen in productie was, werden er 68.179 exemplaren van gebouwd.[3]
De productie van de Pinto vond plaats in Edison (New Jersey), Richmond (Californië) en Southwold (Ontario).[4] De wagen werd aanvankelijk aangeboden als een tweedeurs sedan. In februari 1971 kwam daar een hatchback-model bij.[5] Een jaar later volgde een stationwagen.
Controverse
bewerkenIn 1977 begon het gerucht de ronde te doen dat de brandstoftank van de Pinto grote gebreken zou vertonen. Deze zou door de bouw van de wagen makkelijk kunnen worden doorboord bij een aanrijding van achteren, waarbij gevaarlijke situaties zoals grote kans op brand door lekkende brandstof zouden kunnen ontstaan. Het tijdschrift Mother Jones vermeldde dat Ford op de hoogte zou zijn van deze ontwerpfout, maar dit niet zou willen verhelpen.
Het gerucht maakte dat de Pinto steeds meer onder vuur kwam te liggen. Richard Grimshaw, een man die als 13-jarige jongen in 1972 betrokken was geraakt bij een aanrijding met een Ford Pinto en daarbij zware brandwonden opliep, spande zelfs een rechtszaak aan tegen Ford daar het ondeugdelijke ontwerp van de Pinto de oorzaak zou zijn van de brand die bij de aanrijding ontstond. Ford moest 3,5 miljoen dollar boete betalen, plus 2,5 miljoen dollar schadevergoeding aan Grimshaw.
De National Highway Traffic Safety Administration dwong Ford uiteindelijk tot een grote terugroepactie, hierin gesteund door actiegroepen als Ralph Naders Center for Auto Safety. In totaal werden 180 dodelijke ongevallen met een Pinto toegeschreven aan de ontwerpfout. In 1978 werd de terugroepactie gehouden. Bij alle teruggeroepen Pinto’s werd de brandstoftank dieper in de auto weggestopt en verstevigd tegen aanrijdingen van achteren.[6]
In 1991 toonde Gary T. Schwartz in zijn artikel The Myth of the Ford Pinto Case aan dat het gerucht over de ondeugdelijke brandstoftank niet op feiten berustte.[7][8] Het totale aantal doden door brand na een aanrijding lag volgens hem op 27; niet hoger dan het destijds geldende gemiddelde aantal dodelijke ongevallen met een auto.
Afbeeldingen
bewerken-
1973 Pinto, achteraanzicht -
Pinto Panel Wagon -
Mercury Bobcat -
Mercury Bobcat Villager
.jpg)
In media
bewerkenIn de komische film Top Secret! komt een scène voor gebaseerd op het gerucht van de ondeugdelijke brandstoftank. In de betreffende scène tikt een andere auto heel zachtjes tegen de bumper van een Pinto, die spontaan ontploft. Daarnaast wordt de Pinto vernoemd in een songtekst van Eminem - W.T.P. op het album Recovery. Ook de Amerikaanse band Buffalo Tom verwijst naar de Ford Pinto in het nummer "Wiser". De eerste verwijzing zit in de zin "drive your little Pinto in the rain" en in het refrein wordt nogmaals verwezen naar het model, "When I think of all you've done/Take your Pinto for a run/I see you're the wiser one". In the Offspring's Pretty fly for a white guy, zit de tekst '... Now cruising in his Pinto, he sees homies as he pass ...'
Trivia
bewerkenExterne links
bewerken- ↑ http://www.pointoflaw.com/articles/The_Myth_of_the_Ford_Pinto_Case.pdf PDF (3.94 MB)
- ↑ How Stuff Works Pinto. Gearchiveerd op 20 september 2020.
- ↑ building just 68,179 Pintos that year.
- ↑ Smith, Charles, "Lofty ambition / Developer revs up former Ford factory in Richmond for real live-work spaces", The San Francisco Chronicle, 25 maart 2006. Gearchiveerd op 16 november 2019. Geraadpleegd op 28 januari 2012.
- ↑ Birth of the Ford Pinto. Howstuffworks.com. Gearchiveerd op 28 september 2020.
- ↑ NHTSA Recalls for the 1975 Ford Pinto. Gearchiveerd op 3 april 2012. Geraadpleegd op 28 januari 2012.
- ↑ At the Toyota Hearing, Remembering the Pinto. The New York Times, JIM MOTAVALLI, Feb 25, 2010. Gearchiveerd op 21 januari 2022.
- ↑ Cursed Cars: The Ford Pinto. Minneapolis Cars Examiner, Examiner.com, October 29th, Nathan Hook. Gearchiveerd op 21 januari 2022.
- ↑ Buick 'masturbation' car renamed, BBC, geraadpleegd op 16 mei 2015. Gearchiveerd op 18 mei 2015.
