NGC 128

NGC 128
Sterrenbeeld Vissen
Type	Lensvormig sterrenstelsel (S0)
NGC	NGC 128
Rechte klimming	00u29m14,9s
Declinatie; (Epoche 2000)	+02° 51′ 54″
Magnitude	11,8 mag
Schijnbare afmeting	2,5′ × 0,7′
Roodverschuiving	0,01466
Radiële snelheid	4363 km/s
Portaal	Astronomie

NGC 128 (ook wel PGC 1791, UGC 292, MCG 0-2-51 of ZWG 383.29) is een lensvormig sterrenstelsel in het sterrenbeeld Vissen.

NGC 128 werd op 25 december 1790 ontdekt door de Britse astronoom William Herschel.

Ecliptica

Het stelsel NGC 128 bevindt zich betrekkelijk dicht bij de Ecliptica, hetgeen betekent dat het, vanaf de Aarde gezien, regelmatig bezoek krijgt van de planeten van het Zonnestelsel, alsook bedekt kan worden door de Maan.

Doosvormig centraal gedeelte

Volgens de auteur van Burnham's Celestial Handbook, Robert Burnham Jr., vertoont het centraal gedeelte van dit sterrenstelsel een opmerkelijk doosvormig aspect (an odd box-shaped central mass) ^[1]

Zie ook

Lijst van NGC-objecten

Externe links

Bronnen, noten en/of referenties

↑ Robert Burnham, Jr.: Burnham's Celestial Handbook, an observer's guide to the universe beyond the solar system, Volume 3 (Pavo through Vulpecula), page 1482

[1] Robert Burnham, Jr.: Burnham's Celestial Handbook, an observer's guide to the universe beyond the solar system, Volume 3 (Pavo through Vulpecula), page 1482

[1]