Nino Schurter

Zwitsers wielrenner

Nino Schurter (Tersnaus, 13 mei 1986) is een Zwitserse mountainbiker.

Nino Schurter
Schurter tijdens de Internationale Sportnacht Davos 2014.
Schurter tijdens de Internationale Sportnacht Davos 2014.
Persoonlijke informatie
Geboortedatum 13 mei 1986
Geboorteplaats Chur, Vlag van Zwitserland Zwitserland
Lengte 173 cm
Sportieve informatie
Huidige ploeg Scott-Sram
Discipline(s) Mountainbiken
Specialisatie(s) Cross-country
Ploegen
2006-heden
2014
Scott-Sram
Orica GreenEDGE
Medailleoverzicht
Mountainbiken
Evenement Goud Zilver Brons
Olympische Spelen 1 1 1
Wereldkampioenschappen 16 6 1
Europese kampioenschappen 5 3 0
Europese Spelen 1 0 0
Totaal (35 medailles) 23 10 2
Medailles
Mountainbiken
Olympische Zomerspelen
Goud Rio de Janeiro 2016 Cross-country
Zilver Londen 2012 Cross-country
Brons Peking 2008 Cross-country
Wereldkampioenschappen
Goud Glasgow 2023 Teamrelay
Goud Les Gets 2022 Cross-country
Goud Val di Sole 2021 Cross-country
Goud Mt.-St.-Anne 2019 Cross-country
Goud Mt.-St.-Anne 2019 Teamrelay
Goud Lenzerheide 2018 Cross-country
Goud Lenzerheide 2018 Teamrelay
Goud Cairns 2017 Cross-country
Goud Cairns 2017 Teamrelay
Goud Nové Město 2016 Cross-country
Goud Vallnord 2015 Cross-country
Goud Pietermaritzburg 2013 Cross-country
Goud Saalfelden 2012 Cross-country
Goud Canberra 2009 Cross-country
Goud Fort William 2007 Teamrelay
Goud Rotorua 2006 Teamrelay
Zilver Hafjell 2014 Cross-country
Zilver Champéry 2011 Cross-country
Zilver Champéry 2011 Teamrelay
Zilver Val di Sole 2008 Teamrelay
Zilver Les Gets 2004 Teamrelay
Zilver Lugano 2003 Teamrelay
Brons Glasgow 2023 Cross-country
Vlag van Europa Europese kampioenschappen
Goud Monteceneri 2020 Cross-country
Goud Cappadocië 2007 Teamrelay
Goud Limosano 2006 Teamrelay
Goud Wałbrzych 2004 Teamrelay
Goud Graz 2003 Teamrelay
Zilver Bern 2013 Cross-country
Zilver Bern 2013 Teamrelay
Zilver Kluisbergen 2005 Teamrelay
Europese Spelen Europese Spelen
Goud Baku 2015 Cross-country
Portaal  Portaalicoon   Wielersport

Loopbaan

bewerken

Schurter groeide op in een klein Reto-Romaanssprekend dorp in Zwitserland, Tersnaus. In 2002, zijn eerste jaar als junior, was hij nog niet echt succesvol. Op het Europees kampioenschap eindigde hij als 28e, op vijf en een halve minuut van winnaar Thomas Löfkvist. Een jaar later haalde hij wel resultaten. Als onderdeel van het Zwitserse team eindigde hij in de ploegenaflossing als eerste op het EK en als tweede op het WK. Ook individueel ging het hem voor de wind; hij werd tweede op het WK en vijfde op het EK. Een jaar later was hij zijn categorie ontgroeid en won hij alles, waaronder ook het WK en het EK.

Vanaf 2005 kwam Schurter uit bij de beloften. Tegen de verwachtingen in behaalde hij meteen prima resultaten, zoals de bronzen medaille op het wereldkampioenschap. Hij moest er na een spannende wedstrijd zijn landgenoot Lukas Flückiger en de Rus Joeri Trofimov laten voorgaan. In het daaropvolgende seizoen domineerde hij de beloftecategorie. Hij won zowel het WK als het EK met grote voorsprong. Ook maakte hij bij de elite indruk in de Wereldbeker, waar hij als belofte negende werd in de eindstand. In 2007 slaagde Schurter er net niet in zijn wereldtitel te verlengen; hij moest enkel Jakob Fuglsang laten voorgaan. Zijn Europese titel wist hij wel te verlengen, door de Tsjech Jaroslav Kulhavý en diezelfde Jakob Fuglsang voor te blijven. Door zijn goede prestaties in de Wereldbeker dat jaar plaatste hij zich voor de Olympische Zomerspelen 2008 in Peking. Tijdens die Spelen wist hij als 22-jarige een bronzen medaille in de wacht te slepen. Ook kroonde hij zich in 2008 tot Europees en wereldkampioen.

Eerste profjaren

bewerken

Vanaf 1 januari 2009 werd Schurter prof voor het Zwitserse Swisspower MTB Team. In zijn eerste seizoen behaalde hij enkele mooie overwinningen, waaronder drie manches in de Swiss Cup. In de Wereldbeker kon hij echter nog niet doorbreken; hij werd er vijfde in de eindrangschikking. Op het wereldkampioenschap in het Australische Canberra verraste hij vriend en vijand door meteen wereldkampioen te worden. Hij haalde het na een boeiende wedstrijd al bij al gemakkelijk in de sprint van topfavoriet Julien Absalon.

In 2010 bevestigde hij in de regenboogtrui zijn status als topper. Hij won het eindklassement in de Wereldbeker en wist daarin de manches van Dalby Forest en Val di Sole op zijn naam te schrijven. Op het wereldkampioenschap in het Canadese Mont-Sainte-Anne werd hij vierde, waardoor hij er niet in slaagde zijn wereldtitel te verlengen.

In 2011 wist hij meteen de eerst manche van de Wereldbeker in Zuid-Afrika te winnen. Maar door mindere prestaties in Dalby Forrest en Offenburg raakte hij zijn leidersplaats daarna kwijt. Voor het WK, dat in eigen land werd verreden, was hij samen met Kulhavý en Absalon de favoriet. Halfweg de wedstrijd reed hij samen met Kulhavý en José Antonio Hermida voorop, maar na een lekke band van die laatste bleven Schurter en Kulhavý alleen over. In de laatste ronde plaatste Kulhavý zijn beslissende aanval, waardoor Schurter hem moest laten gaan. Hij werd uiteindelijk tweede op 47 seconden.

Topjaren

bewerken
 
Schurter op de Olympische Spelen 2012.

In 2012 had Schurter de Olympische Zomerspelen als hoofddoel. In de aanloop naar deze wedstrijd behaalde hij in de Wereldbeker overwinningen in Pietermaritzburg, Nove Mesto, Mont-Sainte-Anne en Val-d'Isère. Hij schreef daardoor ook het eindklassement op zijn naam. Voor de Olympische Spelen was hij een van de grote favorieten, maar werd hij tweede achter de Tsjech Jaroslav Kulhavý. In Saalfelden werd hij eind augustus wel voor de tweede maal in zijn carrière wereldkampioen.

In 2013 eindigde hij in de eerste Wereldbekermanche in het Duitse Albstadt pas als 18e. Dit maakte hij een week later echter goed door te winnen in Nove Mesto. Een maand later toonde hij zich ook de beste in het Italiaanse Val di Sole, waardoor de eindzege zo goed als binnen was. Op het WK was hij de grote favoriet, zeker omdat zijn belangrijkste concurrent Absalon tijdens de verkenning drie ribben had gebroken. Hij wist uiteindelijk zijn derde titel te behalen voor de Duitser Manuel Fumic.

In 2014 nam Schurter ook deel aan enkele wegwedstrijden. Zo nam hij in de trui van Orica-GreenEdge deel aan de Ronde van Romandië en de Ronde van Zwitserland. In het mountainbiken moest hij dat jaar dikwijls de zege aan Absalon laten. Hij won zelf nog wel vier manches in de Wereldbeker, maar op het WK moest hij voor het eerst sinds 2011 de zege aan een ander laten; hij werd tweede achter Absalon.

In juni 2015 won Schurter op de eerste Europese Spelen goud in het mountainbiken. Datzelfde jaar schreef hij voor de vierde keer het eindklassement van de Wereldbeker op zijn naam en behaalde hij zijn vierde wereldtitel.

Op 21 augustus 2016 werd Schurter voor het eerst in zijn carrière olympisch kampioen mountainbiken. Hij werd in 2016 ook opnieuw wereldkampioen. In 2017 slaagde hij erin alle manches van de Wereldbeker te winnen. Daarnaast werd hij ook voor de zesde keer wereldkampioen. Ook in 2018 en 2019 behaalde hij de wereldtitel.

Palmares

bewerken

Marathon

bewerken
2014 - 3 zeges
proloog Swiss Epic
4e en 6e etappe Cape Epic
2016 - 1 zege
3e etappe Swiss Epic
2017 - 3 zeges
5e en 6e etappe Cape Epic
  Eindklassement Cape Epic
2019 - 5 zeges
proloog, 1e, 2e en 4e etappe Cape Epic
  Eindklassement Cape Epic
2020 - 5 zeges
1e, 3e, 4e en 5e etappe Swiss Epic
Eindklassement Swiss Epic
2022 - 2 zeges
2e etappe Cape Epic
Momentum Medical Scheme Tankwa Trek

Cross-Country

bewerken
Overwinningen
Seizoen Wereldbeker  
OS
 
WK
 
EK
 
ZK
Overige Totaal
aantal
zeges
2008   NVT NVT NVT 0
2009 NVT   DNF 6e Solothurn, Gränichen, Muttenz 4
2010 Dalby Forest, Val di Sole eindklassement NVT 4e DNS   Massa Marittima, Nalles, Plaffeien, Flims 7
2011 Pietermaritzburg NVT   DNS   Schaan, Lugano, Houffalize, Solothurn, Chur 6
2012 Pietermaritzburg, Nove Mesto, Mt.-St.-Anne, Val d'Isère eindklassement     DNS   Pietermaritzburg, Buchs, Solothurn, Gränichen, Muttenz 11
2013 Nove Mesto, Val di Sole, Vallnord eindklassement NVT       Schaan, Lugano, Heubach, Solothurn 9
2014 Nove Mesto, Mt.-St.-Anne, Windham, Méribel NVT   DNS   Monte Tamaro, Solothurn, Lenzerheide 8
2015 Mt.-St.-Anne, Windham, Val di Sole eindklassement NVT   DNS   Rivera, San Dimas, Monterey, Solothurn, Baku, Rio de Janeiro 11
2016 Cairns, Albstadt, Lenzerheide     DNS   Rivera, Milaan, Gränichen, Hadleigh Park 10
2017 Nove Mesto, Albstadt, Vallnord, Lenzerheide, Mt.-St.-Anne, Val di Sole eindklassement NVT   DNS   Rivera, Monterey 10
2018 Albstadt, Nove Mesto, Val di Sole, La Bresse eindklassement NVT   DNS 4e Schaan, Heubach, Solothurn 8
2019 Vallnord, Les Gets eindklassement NVT   DNS   Solothurn, Tokyo 6
2020 NVT 9e     Leukerbad 3
2021 4e   DNS   1
2022 Petropolis eindklassement NVT   DNS DNF 2
2023 Lenzerheide, Val di Sole eindklassement NVT   DNS DNS Stellenbosch, Capoliveri, Engelberg 5
2024 Val di Sole   1
Totaal 36 (9x eindklassement) 1 10 1 9 45 102
Resultatentabel
Seizoen WB UCI        
2006 9e NVT NVT NVT NVT
2007 8e NVT NVT NVT NVT
2008 8e   NVT NVT NVT
2009 5e 5e NVT   DNF 6e
2010     NVT 4e DNS  
2011     NVT   DNS  
2012         DNS  
2013     NVT      
2014     NVT   DNS  
2015     NVT   DNS  
2016         DNS  
2017     NVT   DNS  
2018     NVT   DNS 4e
2019     NVT   DNS  
2020 NVT   NVT 9e    
2021 4e   4e   DNS  
2022   4e NVT   DNS DNF
2023     NVT   DNS DNS
Totaal 9 5 1 10 1 9
bewerken
Voorganger:
Christoph Sauser
  Wereldkampioen mountainbike  
2009
     
Opvolger:
José Antonio Hermida

Voorganger:
Jaroslav Kulhavý
  Wereldkampioen mountainbike  
2012, 2013
     
Opvolger:
Julien Absalon

Voorganger:
Julien Absalon
  Wereldkampioen mountainbike  
2015, 2016, 2017, 2018, 2019
     
Opvolger:
Zie de categorie Nino Schurter van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.