Notre-Dame-du-Perpétuel-Secours
De Notre-Dame-du-Perpétuel-Secours is een rooms-katholieke parochiekerk in het 11e arrondissement van de Franse hoofdstad Parijs. Het gebouw ligt aan de boulevard de Ménilmontant, maar heeft geen façade aan de straat. De kerk is bereikbaar via een doorgang door het ertussen liggende huizenblok.
Notre-Dame-du-Perpétuel-Secours | ||||
---|---|---|---|---|
Plaats | Parijs | |||
Denominatie | Rooms-Katholieke Kerk | |||
Gewijd aan | Onze-Lieve-Vrouw van Altijddurende Bijstand | |||
Coördinaten | 48° 52′ NB, 2° 23′ OL | |||
Gebouwd in | 1892-1896 | |||
Begraafplaats | Cimetière du Père-Lachaise | |||
Architectuur | ||||
Architect(en) | Frére Gérard C.Ss.R. | |||
Interieur | ||||
Orgel | 2004 | |||
Detailkaart | ||||
Afbeeldingen | ||||
Gebrandschilderd raam
| ||||
Interieur met orgel
| ||||
Officiële website | ||||
|
Geschiedenis
bewerkenIn de 19e eeuw groeide de bevolking van de aan Cimetière du Père-Lachaise grenzende wijk enorm doordat veel arbeiders uit het oosten van Frankrijk zich hier vestigden. In 1872 werd in de wijk een eerste kapel gebouwd die gewijd was aan de heilige Hippolytus. In 1874 ontving de kapel een kopie van de icoon van Onze-Lieve-Vrouw van Altijddurende Bijstand (Notre-Dame-du-Perpétuel-Secours). Het gebouw kwam onder gezag van de Redemptoristen.
Tussen 1892 en 1896 werd door de broeders Redemptoristen een nieuwe kerk gebouwd. Toen de broeders de kerk in 1960 overdroegen aan het aartsbisdom Parijs werd het een parochiekerk. Op 27 juni 1966 werd de kerk door paus Paulus VI verheven tot basilica minor. In 1984 verlieten de Redemptoristen de kerk, die sindsdien door priesters van het bisdom wordt bediend. Sinds 2007 valt de begraafplaats Père-Lachaise onder de parochie.
Interieur
bewerkenGebrandschilderde ramen
bewerkenDe grote gebrandschilderde lancetramen in de kerk zijn in 1974 gemaakt door Marcelle Lecamp (1910-2000). Ze beelden de uitverkorenen uit die God na de dag des oordeels dag en nacht prijzen.
Orgel
bewerkenHet orgel is, met 64 registers verdeeld over vier manualen en pedaal, een van de grootste orgels van Parijs. Het werd gebouwd door orgelbouwer Dargassies en de Manufacture Vosgienne de Grandes Orgues. Er werd gebruikgemaakt van delen van de orgels uit de Parijse kerken Saint-Ferdinand-des-Ternes en Saint-Georges. Het orgel werd in 2004 ingewijd. Hier volgt de dispositie:
|
|
|
|
|
Externe link
bewerken- Dit artikel of een eerdere versie ervan is een (gedeeltelijke) vertaling van het artikel Notre-Dame-du-Perpétuel-Secours op de Duitstalige Wikipedia, dat onder de licentie Creative Commons Naamsvermelding/Gelijk delen valt. Zie de bewerkingsgeschiedenis aldaar.