Odontophoridae
De Odontophoridae of Amerikaanse kwartels zijn een familie van hoenderachtige vogels die niet erg nauw verwant zijn aan de kwartels, patrijzen, hoenders en fazanten van de Oude Wereld. Ze worden in het Engels ook wel kwartels van de Nieuwe Wereld genoemd. Het zijn soorten die in zeer verschillende leefgebieden voorkomen, van tropische regenwouden tot in woestijnen. Slechts enkele soorten zijn bestand tegen lage temperaturen. Soorten uit deze familie komen voor van Canada tot in het zuiden van Brazilië. Twee soorten (uit het geslacht Ptilopachus) komen bij wijze van uitzondering in Midden-Afrika voor. Twee soorten, de Californische kuifkwartel en de boomkwartel zijn met succes uitgezet en verwilderd in Nieuw-Zeeland.
| Odontophoridae | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
.jpg)
| |||||||||
| Grijze tandkwartel (Odontophorus capueira) | |||||||||
| Taxonomische indeling | |||||||||
| |||||||||
| Familie | |||||||||
| Odontophoridae (Gould, 1844) | |||||||||
| |||||||||
| Californische kuifkwartel (Callipepla californica) | |||||||||
Afbeeldingen op  Wikimedia Commons
| |||||||||
Odontophoridae op  Wikispecies
| |||||||||
| |||||||||
Geslachten
bewerkenDe familie telt 10 geslachten.[1]
- Callipepla (vier soorten Amerikaanse kwartels, waaronder de Californische kuifkwartel)
- Colinus (vier soorten boomkwartels)
- Cyrtonyx (twee soorten bergkwartels)
- Dactylortyx (één soort: zangkwartel)
- Dendrortyx (drie soorten bospatrijzen)
- Odontophorus (15 soorten tandkwartels)
- Oreortyx (één soort: bergkwartel)
- Philortyx (één soort: bandkwartel)
- Ptilopachus (twee soorten Nahans frankolijn en rotspatrijs)
- Rhynchortyx (één soort: langpootkwartel)
Het volgende cladogram is gebaseerd op een onderzoek uit 2021.[2]
| Odontophoridae |
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
- ↑ (en) Gill, F, D Donsker & P Rasmussen (Eds). 2022. IOC World Bird List (v12.1).
- ↑ Chen, D., Hosner, P.A., Dittmann, D.L. et al. Divergence time estimation of Galliformes based on the best gene shopping scheme of ultraconserved elements. BMC Ecology and Evolution 21, 209 (2021). https://doi.org/10.1186/s12862-021-01935-1(en)