PD-100 Black Hornet
De PD-100 Black Hornet Nano Airborne Personal Reconnaissance System (PRS) is een zeer klein, op afstand bedienbaar onbemand luchtvaartuig (RUAV[1]) dat is ontwikkeld door het Noorse bedrijf Prox Dynamics AS.[3]
| PD-100 Black Hornet Nano | ||||
|---|---|---|---|---|
| ||||
| Fabrikant |  Prox Dynamics AS
| |||
| Type(n) | nano RUAV[1] / PRS[2] | |||
| Status | in gebruik | |||
| ||||
De Black Hornet wordt door diverse krijgsmachten gebruikt, onder meer door verkenningseenheden van de Nederlandse krijgsmacht.
Geschiedenis
bewerkenDe ontwikkeling van de PD-100 Black Hornet begon in april 2008.[4] Na verschillende ontwerpstudies, prototypes en demonstratiemodellen werd een conventionele helikopter-configuratie met hoofd- en staartrotor gekozen voor de PD-100.[4][5][6] De serieproductie startte begin 2012.[4]
Eind 2014 waren er meer dan 3.000 Black Hornets afgeleverd.[7]
In 2014 kwam een verbeterde versie op de markt, de Black Hornet 2, die sneller is, een groter bereik heeft, meer camera’s en nachtzicht.
In 2018 kwam de derde generatie op de markt, de Black Hornet 3.[8] Voor de Black Hornet 3 is een Vehicle Reconnaissance System (VRS) beschikbaar, een lanceereenheid met meerdere Black Hornet 3 UAV’s die aan de buitenzijde van een militair voertuig kan worden gemonteerd. De drones kunnen gelanceerd worden zonder dat het personeel het voertuig hoeft te verlaten. Personeel in het voertuig kan een geïntegreerd BMS of alleen een display gebruiken om de Black Hornet 3 te lanceren en te besturen.[9] The Black Hornet 3 weegt bijna 29 g en heeft een bereik van 2 km.[10]
Prox Dynamics AS
bewerkenProx Dynamics werd in 2007 opgericht door de Noren Petter Wall, Trygve Marton en Geir Morten Mellem, op dat moment collega’s bij het Noorse technologiebedrijf Tandberg (nu onderdeel van Cisco Systems), en Dag Henning Paulsen, voormalig gevechtspiloot bij de Luftforsvaret, de Noorse Luchtmacht.[11] Ze werden medegefinancierd door het Forsvarsdepartementet (het Noorse Ministerie van Defensie) en de overheidsinstanties Forskningsrådet (de Noorse Onderzoeksraad), Innovasjon Norge en SkatteFUNN. Hun doel was een onbemande micro-verkenningshelikopter voor defensie te ontwikkelen. Prox Dynamics produceerde de meeste componenten boven het chipniveau zelf. Het bedrijf koopt bijvoorbeeld wel de IR-detector, maar heeft de nieuwe camera zelf ontworpen en gebouwd en ontwerpt en bouwt ook de aandrijfmotor zelf.
In 2016 werd Prox Dynamics overgenomen door het Amerikaanse bedrijf FLIR Systems.[12][13]
Kenmerken
bewerkenDe drone is zeer klein, erg licht, robuust en is zeer stil. Verkenningseenheden gebruiken de piepkleine drone om efficiënter en veiliger te patrouilleren. Met de drone kunnen verkenners bijvoorbeeld achter gebouwen, heuvels en andere obstakels kijken, en ook ìn gebouwen.[14]
De oplaadbare batterij van de drone is verwisselbaar.
De drone bestaat met oog op gewicht en levensduur voornamelijk uit kunststof.[15] De drone beschikt over drie camera's: één die vooruit kijkt, één die recht naar beneden kijkt, en één in een hoek van 45° naar beneden.[15]
De Black Hornet 2, die sinds 2014 geproduceerd wordt beschikt ook over EO/IR[16]-nachtzichtmogelijkheden.[7]
De Black Hornet maakt zowel video-opnames als foto’s, beide in full HD. Het livebeeld op het scherm wordt in ‘slechts’ 800x600 megapixels getoond om zo min mogelijk energie van de accu van het basisstation te gebruiken. De opnames kunnen later wel in full HD worden bekeken.[15][17][18][19]
De verbinding tussen controller en drone is beveiligd. De beelden worden automatisch opgeslagen op het basisstation.[15] Op de drone zelf wordt geen data opgeslagen, wat een voordeel is ingeval een toestel in vijandelijke handen zou vallen.[20]
De Black Hornet is zeer eenvoudig te bedienen. De drone kan handmatig worden bestuurd op zicht, met de handheld controller en het beeldscherm van het basisstation, maar kan ook zelfstandig vliegen op het GPS-systeem en de automatische piloot.[15][20] Op de automatische piloot kan de drone in de Autonomous modus zelfstandig vliegen (Hover & Stare, Automatic Search Patterns) en in de Directed modus voorprogrammeerde routes vliegen (Preplanned Routes).[4]
De oplaadtijd van de drone is ongeveer even lang als de vliegduur (pakweg 20 minuten), en aangezien een kit bestaat uit twee toestellen kan er dus vrijwel onafgebroken worden gevlogen.[15][21]
Black Hornet kit
bewerkenDe complete Black Hornet-kit zit in een metalen koffer. Behalve het basisstation met de drones bevat de koffer er een externe antenne, reserverotorbladen, 3 verschillende opladers (een auto-, HF- en reguliere lader) en opbergtassen.[15]
Het basisstation bevat alles wat nodig is om het dronesysteem te bedienen. Op het station worden de controller en het beeldscherm aangesloten. Het heeft een ingebouwde accu. Twee drones worden opgeslagen en opgeladen in het basisstation.
Het station wordt gebruikt voor “Mission Planning, Execution and Analyses” en opslag van “Mission Data” inclusief foto’s en videobeelden. Het basisstation heeft diverse aansluitingen voor verbinding met bijvoorbeeld een computer, netwerk of andere apparatuur.[15][4]
Het basisstation is 20 x 8,5 x 5 cm en weegt in totaal minder dan 1 kg (0,6 kg excl. de controller).[22][4] Het wordt vervoerd in een draagtas die bijvoorbeeld aan het combat-vest of aan de rugzak van een militair kan worden bevestigd.[15]
Op het lightweight daylight-readable high quality 7-inch beeldscherm kijkt de verkenner tijdens patrouilles live mee met de drone.[15][22]
De extra antenne kan op de handcontroller worden aangesloten om zo een beter bereik te genereren. Bijvoorbeeld in bebost gebied, waar de verbinding tussen verkenner en drone minder sterk is.[15]
Met de laadkabel kan de accu van het basisstation onderweg, bijvoorbeeld tijdens de patrouille of in het voertuig, op de batterij van een HF of 117F-radio worden opgeladen.[15]
Technische gegevens Black Hornet 2
bewerken| Afmetingen[4][23][24][4][25] | |
|---|---|
| Rotordiameter | 123 mm |
| Romplengte | 120 mm |
| Rompbreedte | 25 mm |
| Totale lengte | 168 mm |
| Gewicht | 18 g (incl. batterij) |
| Prestaties | |
| Kruissnelheid | 18 km/h (5 m/s) op 10 m hoogte |
| Max. snelheid | 36 km/h (10 m/s) |
| Max. vliegduur | 25 min |
| Data opslag | video en foto’s van meer dan 6 vluchten[22] |
| Apparatuur | |
| Camera | 640x480 EO[26] Video 1600x1200 EO Foto[27] |
| Nachtbeeldcamera | 60x120 TI[28] Video 160x120 TI Foto[27] |
| Zichthoek | 65° horizontaal en 130° verticaal[22] |
| Data link bereik | 2 km 3,2 km met externe antenne en Line of Sight[22] |
| Operationele begrenzingen | |
| Temperatuur | -10°C tot +43°C[27] |
| Neerslag | 2,5 mm/u (lichte regen)[27] |
| Wind | max. 15 kt (7,5m/s; 27,5 km/u), windstoten tot 20 kt (10 m/s; 37 km/u)[27] |
Gebruikers
bewerkenEind 2016 was de PD-100 Black Hornet in gebruik bij de krijgsmachten van 19 NAVO- en gelieerde landen.[29] Eind 2018 al bij 30[9], waaronder:
Australië[30]
Duitsland[31]
Nederland[32]
Noorwegen[33]
Verenigd Koninkrijk[34], stopgezet na Operation Herrick[35]. Gebruikt sinds 2012 door verkenningseenheden van het Britse leger sen de Special Air Service (SAS),
Verenigde Staten (United States Marine Corps (USMC))[21]
Frankrijk (Commandement des Opérations Spéciales (COS))[36]
India[37]
.svg){kind=small}
Foto’s
bewerken
_MOD_45162659.jpg)
_MOD_45162666.jpg)
Zie ook
bewerkenExterne links
bewerken- Dit artikel of een eerdere versie ervan is een (gedeeltelijke) vertaling van het artikel Black Hornet Nano op de Engelstalige Wikipedia, dat onder de licentie Creative Commons Naamsvermelding/Gelijk delen valt. Zie de bewerkingsgeschiedenis aldaar.
- Dit artikel of een eerdere versie ervan is een (gedeeltelijke) vertaling van het artikel Prox Dynamics PD-100 op de Duitstalige Wikipedia, dat onder de licentie Creative Commons Naamsvermelding/Gelijk delen valt. Zie de bewerkingsgeschiedenis aldaar.
- Dit artikel of een eerdere versie ervan is een (gedeeltelijke) vertaling van het artikel Black Hornet Nano op de Noorstalige Wikipedia, dat onder de licentie Creative Commons Naamsvermelding/Gelijk delen valt. Zie de bewerkingsgeschiedenis aldaar.
- 'De Onderofficier', vakblad voor de omderofficier. Jaargang 60, juli/augustus 2018, p32, "PD-100 Black Hornet Reconnaissance System"
- Defensie.nl, Black Hornet onbemand verkenningssysteem
- Defensie Magazines, Landmacht 04, dinsdag 08 mei 2018, Mijn uitrusting: kerninstructeur Black Hornet
- (en) FLIR.com Black Hornet PRS brochure
- (en) FLIR.eu Black Hornet Datasheet
Referenties
- ↑ a b RUAV = Rotor-UAV, ofwel “helikopterdrone”
- ↑ PRS = Personal Reconnaissance System
- ↑ (de) Spiegel.de, "Schwarze Hornisse": Briten setzen Mini-Drohne in Afghanistan ein, bezocht 2013-02-06
- ↑ a b c d e f g h (en) Proxdynamics.com, PD-100 PRS
- ↑ (en) UAS Vision, PD-100 Black Hornet vs Quadrotor Helicopter – Comparing Two Nano RPAS Airframe configurations, bezocht 2013-02-06
- ↑ (en) BBC.co.uk, Mini helicopter drone for UK troops in Afghanistan, bezocht 2013-02-06
- ↑ a b (en) Aviationweek.com, Nano UAV Gets Night-Vision Capability (15 okt 2014)
- ↑ (en) UAVfpvbattery.com, FLIR Nano UAV (17-6-2018)
- ↑ a b (en) FLIR.eu, FLIR Launches Black Hornet Vehicle Reconnaissance System
- ↑ (en) Latest Black Hornet drone is a modular micro machine
- ↑ (no) Amelie, M., “Milliardgründeren skulle aldri bli gründer, og har ett råd: Vent til du har erfaring før du starter noe eget” 27-12-2017)
- ↑ De Jager, W., “Ontwikkelaar van nanodrones overgenomen door fabrikant van infraroodcamera’s” (1 dec 2016), bezocht 29 nov 2018
- ↑ (no) DN.no, 18 Gram solgt for én milliard kroner (30-11-2016
- ↑ (en) Militarytimes.com, Jahner, K., “2016 gear: New pistol, mini UAV, ear pro and more” (10 november 2015)
- ↑ a b c d e f g h i j k l Defensie Magazines, Landmacht 04, dinsdag 08 mei 2018, Mijn uitrusting: kerninstructeur Black Hornet
- ↑ EO/IR = Electro-optisch (EO) en InfraRood (IR)
- ↑ (en) Mirror.co.uk, Shaw, A., “The eight inch spy in the sky: Tiny 'Black Hornet' helicopters snoop in Afghanistan in latest technology helping British troops” (2013-02-03), bezocht 2013-02-07
- ↑ (en) Gov.uk Miniature surveillance helicopters help protect front line troops (2013-02-04), bezocht 2013-02-07
- ↑ (en) Gizmocrazed.com, Weber, M., “The Black Hornet Is A $195,000 Spy Plane That Fits In Your Hand” (2013-02-07), bezocht 2013-02-07
- ↑ a b (en) Defenseone.com, US Special Forces Are Experimenting With Bug Drones (28 mei 2015)
- ↑ a b (en) MarineCorpstimes.com Marines get a closer look at Black Hornet micro drone (23 September 2015)
- ↑ a b c d e f Black Hornet eye-in-the-sky
- ↑ (en) FLIR.eu Black Hornet Datasheet
- ↑ (en) UK deploys toy-sized spy drones in Afghanistan, bezocht 2013-02-06
- ↑ (en) Ministry of Defence (UK), British troops in Afghanistan are the first to use state-of-the-art handheld nano surveillance helicopters, bezocht 2013-02-06
- ↑ EO= Electro Optisch
- ↑ a b c d e (en) FLIR.com Black Hornet PRS brochure, bezocht 29-11-2018
- ↑ TI= Thermal Image ((nl) Warmtebeeld) = IR
- ↑ (en) DefenseTech.org, Marines Testing Out World’s Smallest Drone (27 sept 2016)
- ↑ (en) Coyne, A., “Australian Army tests out drones for surveillance” (3 juli 2015), bezocht 1 sept 2016
- ↑ (de) Flugrevue.de, Heer führt minidrohne Schwarze Hornisse ein (16-1-2017), bezocht 29-11-2018
- ↑ (en) Fiorenza, Nicholas, Netherlands procures Black Hornet micro UAVs. IHS Jane's 360 (4 mei 2018). Gearchiveerd op 5 mei 2018. Geraadpleegd op 10 mei 2018.
- ↑ (no) VGTV ble med på demonstrasjon: Se Forsvarets nye våpen i aksjon
- ↑ (en) BritishForcesNews, Mini drone gives UK troops extra eyes (13 feb 2013)
- ↑ (en) Janes.com, Ripley, T., “British Army retires Black Hornet micro UAV” (11 july 2017), bezocht 13 juli 2017
- ↑ (en) Des drones Frelon Noir Nano pour les forces spéciales françaises? (28-1-2016, bezocht 29 nov 2018
- ↑ (en) Eye in the sky: NSG acquires Black Hornet Nano – world's smallest spy cam UAV, bezocht 2018-10-18