Paul Kingma

Nederlands beeldhouwer

Paul Reiner Kingma (Den Haag, 4 september 1931Pingjum, 25 januari 2013[1]) was een Nederlandse beeldhouwer, mozaïekkunstenaar, schilder en tekenaar.[2]

Paul Kingma
Stadstrompetter (1968), Amersfoort
Stadstrompetter (1968), Amersfoort
Persoonsgegevens
Volledige naam Paul Reiner Kingma
Geboren Den Haag, 4 september 1931
Overleden Pingjum, 25 januari 2013
Geboorteland Nederland
Beroep(en) beeldhouwer, mozaïekkunstenaar, schilder en tekenaar
RKD-profiel
Portaal  Portaalicoon   Kunst & Cultuur

Leven en werk

bewerken

Kingma was een zoon van Marten Jan Kingma, werktuigkundige in Den Haag, en Johanna Kunegonda Key. Hij trouwde met oratoriumzangeres Henriëtte Wensing. Kingma kreeg zijn opleiding bij Kunstoefening in Arnhem, de Rijksakademie van beeldende kunsten in Amsterdam (onder Piet Esser) en de Royal Academy of Arts in Londen.

Kingma maakte als beeldhouwer een aantal werken voor de openbare ruimte. Hij werd vooral bekend als mozaïekkunstenaar met zijn zware Kingmatafels, waar hij eind jaren zestig mee begon.[3] Vanuit een bewondering voor het leven en de geschiedenis van de aarde legde hij tafels in met natuursteen en materialen die hij van over de hele wereld verzamelde. Later maakte hij tableaux met fossielen en versteend hout, "een op zichzelf staande vormgeving die nadien als tafel kan worden benut".[4] Hij werd in 1961 aangesteld als de eerste directeur van het Instituut voor beeldende expressie in Amersfoort[5] en gaf er vijf jaar lang mozaïeklessen. Zijn eerste huwelijk kwam tot een eind. In 1978 ontmoette hij Elisabeth Bakker, en is met haar getrouwd.

Kingma woonde en werkte in Den Haag, Kortenhoef, Amsterdam, Londen, Amersfoort (ca. 1961), Epe (vanaf 1966), Amerongen (1984-1990) en ten slotte in Pingjum. Aldaar overleed hij in 2013, op 81-jarige leeftijd. [6]

Werken (selectie)

bewerken

Fotogalerij

bewerken

Zie ook

bewerken