Pedro Atacho
Pedro José Atacho (Caracas, 20 september 1960) is een voormalig Curaçaos politicus. Hij was minister van Justitie van de Nederlandse Antillen in het tweede kabinet Pourier. Hierna was hij lid van de Staten van de Nederlandse Antillen en van 2007 tot 2010 de laatste voorzitter van dit orgaan. Na de ontbinding van de Nederlandse Antillen was hij lid van de eerste Staten van Curaçao.
| Pedro Atacho | ||||
|---|---|---|---|---|
| Algemeen | ||||
| Volledige naam | Pedro José Atacho | |||
| Geboren | 20 september 1960 | |||
| Geboorteplaats | Caracas, Venezuela | |||
| Partij | Partido Antia Restructurá | |||
| Functies | ||||
| 1994-1998 | minister van Justitie van de Nederlandse Antillen | |||
| 2006-2010 | lid Staten van de Nederlandse Antillen | |||
| 2007-2010 | voorzitter Staten van de Nederlandse Antillen | |||
| 2010-2012 | lid Staten van Curaçao | |||
| ||||
Leven
bewerkenAtacho werd geboren in Caracas, Venezuela, op 20 september 1960. Na het doorlopen van het VWO aan het Peter Stuyvesant College meldde hij zich in 1981 als aspirant-agent bij het Korps Politie Nederlandse Antillen. In 1982 vertrok hij naar Nederland voor studie aan de politieacademie in Apeldoorn. Bij terugkeer in 1986 was hij inspecteur en afdelingschef van onder meer de speciale opsporingsdienst, de narcoticabrigade en de justitiële dienst. Begin 1993 stapte hij over naar de private sector.[1][2]
In 1993 sloot hij zich aan bij de nieuwe partij Partido Antia Restrukturá (PAR) en was secretaris in het eerste voorlopige partijbestuur.[3] Na de overwinning van de PAR bij de statenverkiezingen van 1994 trad Atacho op 31 maart 1994 aan als minister van Justitie van de Nederlandse Antillen.[4][5] Op 10 maart 1997 was hij voornemens af te treden, nadat vier Venezolaanse bankrovers uit de Koraal Specht-gevangenis waren ontsnapt. Een week eerder wisten ook drie veroordeelde moordenaars te ontsnappen.[6] Op verzoek van premier Pourier bleef Atacho echter aan en moest later die maand Nederlandse mariniers laten inzetten om te assisteren bij het binnen het gevangenisterrein houden van gevangenen.[7] Een parlementair onderzoeksrapport over de staat van het gevangeniswezen leidde alsnog tot het zijn aftreden op 24 maart 1998.[8][9] Hij werd opgevolgd door partijgenoot Mike Willem, die tevens minister van Arbeid en Sociale Zaken was.
Tussen 2006 en 2010 was Atacho PAR-partijvoorzitter, lid van de Staten van de Nederlandse Antillen en PAR-fractieleider. Daarnaast was hij statenvoorzitter van 5 oktober 2007 tot 22 september 2010.[10] Onder zijn voorzitterschap werd er in de Staten gestemd over de wijzigingen in het Statuut, die de ontmanteling van de Nederlandse Antillen mogelijk maakten. Atacho noemde de laatste vergadering van het Antilliaans parlement "een historische dag".[11] Na de ontbinding van de Nederlandse Antillen was Atacho van 2010 tot 2012 lid van de Staten van Curaçao. Hij stemde tegen de begroting van 2012.[12] Atacho verliet de PAR in 2014 en trok zich vervolgens terug uit de actieve politiek.[13]
Tijdens zijn politieke carrière was Atacho betrokken bij de vorming van zes kabinetten.[13] In 2002 was Atacho informateur en formateur voor het eerste kabinet Ys.[14] Ook hielp hij bij de formatie van het tweede kabinet Ys in 2004.[15] In 2006 werd hij wederom aangewezen als informateur en formateur voor het eerste kabinet de Jongh-Elhage.[16] Na de laatste statenverkiezingen van de Nederlandse Antillen in januari 2010 formeerde hij het laatste Antilliaans kabinet.[17]
Bronnen, referenties en voetnoten
- Dit artikel of een eerdere versie ervan is een (gedeeltelijke) vertaling van het artikel Pedro Atacho op de Engelstalige Wikipedia, dat onder de licentie Creative Commons Naamsvermelding/Gelijk delen valt. Zie de bewerkingsgeschiedenis aldaar.
- ↑ "Politiechef Atacho stapt over naar de private sector", Amigoe, 15 januari 1993. Geraadpleegd op 15 maart 2021.
- ↑ Marcel Haenen, "'Aanvoer van cocaine via de Antillen neemt toe'", NRC Handelsblad, 21 augustus 1990. Geraadpleegd op 15 maart 2021.
- ↑ "PAR structureert zichzelf en haar partijprogramma", Amigoe, 16 december 1993. Geraadpleegd op 15 maart 2021.
- ↑ "PAR-lijst", Amigoe, 7 januari 1994. Geraadpleegd op 15 maart 2021.
- ↑ "Kabinet van Antillen gaat donderdag aan het werk", NRC Handelsblad, 29 maart 1994. Geraadpleegd op 15 maart 2021.
- ↑ "Minister Atacho van Justitie op Antillen treedt af", De Volkskrant, 11 maart 1997. Geraadpleegd op 15 maart 2021.
- ↑ "Marine bewaakt gevangenis op Curaçao", Reformatorisch Dagblad, 26 maart 1997. Geraadpleegd op 15 maart 2021.
- ↑ "Justitieminister Antillen weg om Koraal Specht", Reformatorisch Dagblad, 25 maart 1998. Geraadpleegd op 15 maart 2021.
- ↑ "Minister weg om Koraalspecht op Antillen", De Volkskrant, 25 maart 1998. Geraadpleegd op 15 maart 2021.
- ↑ SOAB: No obvious misconduct with credit cards. Today SXM (21 december 2011). Geraadpleegd op 15 maart 2021.
- ↑ "De Staten stemt in", Antilliaans Dagblad, 20 augustus 2010. Geraadpleegd op 15 maart 2021.
- ↑ Begroting 2012 goedgekeurd. Bearing Point (28 december 2011). Gearchiveerd op 30 maart 2017. Geraadpleegd op 15 maart 2021.
- ↑ a b ‘Uittreden Rozier versterkte meerderheid oppositie’. Knipselkrant Curaçao / Amigoe (23 april 2015). Geraadpleegd op 15 maart 2021.
- ↑ Gouverneur benoemd informateur. NU.nl (20 april 2004). Geraadpleegd op 15 maart 2021.
- ↑ Freek van Beetz (2013). Het einde van de Antillen: kroniek van een adviseur op Curaçao. Eburon Uitgeverij B.V., 80–. ISBN 978-90-5972-756-4.
- ↑ Beetz, pp.151.
- ↑ Beetz, pp.266.