Ruig leermos

soort uit het geslacht Peltigera
(Doorverwezen vanaf Peltigera praetextata)

Het ruig leermos (Peltigera praetextata) is een leermos in de familie Peltigeraceae. De fotobiont is Nostoc.

Ruig leermos
Ruig leermos
Taxonomische indeling
Rijk:Fungi (Schimmels)
Stam:Ascomycota
Klasse:Lecanoromycetes
Onderklasse:Lecanoromycetidae
Orde:Peltigerales
Familie:Peltigeraceae
Geslacht:Peltigera
Soort
Peltigera praetextata
(Flörke ex Sommerf.) Zopf (1909[1])
Afbeeldingen op Wikimedia Commons Wikimedia Commons
Ruig leermos op Wikispecies Wikispecies
Portaal  Portaalicoon   Biologie
Schimmels

Determinatie

bewerken

Uiterlijke kenmerken

bewerken

Het thallus is foliose en heeft een diameter tot 15–25 cm. De lobben zijn 1,5–2 cm breed en 4–6 cm lang. De lobben hebben afgeronde uiteinden, de bovenzijde is licht gewelfd en de kleur is grijsachtig tot grijsbruin of grijs-olijfkleurig. Dit korstmos heeft bladvormige isidiën die met hun bruine kleur duidelijk af steken tegen het grijze thallus. De onderzijde is zwartachtig in het midden en lichter tot witachtig naar de randen toe, met platte aderen en rhizinen die eenvoudig en niet samenvloeiend zijn. Apothecia worden vrij vaak gevormd aan de versmalde uiteinden van secties. Ze zijn rechtopstaand, bruin, rond, zadelvormig en hebben een diameter van 4–10 mm.[2] Pycnidia ontbreken.

Het ruig leermos heeft geen kenmerkende kleurreacties.

Microscopische kenmerken

bewerken

De asci zijn 8-sporig. De ascosporen zijn opvallend langwerpig en 3-septaat, met afmetingen van 35–58 × 2,5–5 µm.[2]

Ecologie

bewerken

Het korstmos komt veel voor op schaduwrijke, vochtige plaatsen op rotte boomstronken en op bemoste grond.

Syntaxonomie

bewerken

Ruig leermos geldt als kensoort van de touwtjesmos-associatie (Sciurohypno-Anomodontetum).

Verspreiding

bewerken

Dit type korstmos is wijdverspreid: er zijn vondsten uit Europa, Noord-Amerika en Australië. In Nederland komt het ruig leermos zeer zeldzaam voor. Het staat op de rode lijst in de categorie 'bedreigd'. Hij komt epifytisch voor in enkele essenhakhoutbossen in het kromme rijngebied.[3]