Peramelinae
onderfamilie uit de familie echte buideldassen
De Peramelinae is een onderfamilie van de echte buideldassen die voorkomt in Australië en zuidelijk Nieuw-Guinea. De wetenschappelijke naam van de onderfamilie werd in 1825 gepubliceerd door John Edward Gray.[1]
| Peramelinae | |||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||||||
| Gewone kortneusbuideldas (Isoodon obesulus) | |||||||||||
| Taxonomische indeling | |||||||||||
| |||||||||||
| Onderfamilie | |||||||||||
| Peramelinae Gray, 1825 | |||||||||||
Afbeeldingen op  Wikimedia Commons
| |||||||||||
Peramelinae op  Wikispecies
| |||||||||||
| |||||||||||
Indeling
bewerkenDeze onderfamilie bestaat uit de geslachten kortneusbuideldassen (Isoodon) en spitsneusbuideldassen (Perameles). In Australië zijn de Peramelinae de dominante groep van de buideldassen. Hun nauwste verwanten zijn de Nieuw-Guinese Echymiperinae en Peroryctinae.[1][2]
- Onderfamilie Peramelinae
- Geslacht Isoodon (Kortneusbuideldassen)
- Isoodon auratus (Gouden kortneusbuideldas) (Ramsay, 1887)
- Isoodon fusciventer (Gray, 1841)[3]
- Isoodon macrourus (Grote kortneusbuideldas) (Gould, 1842)
- Isoodon obesulus (Gewone kortneusbuideldas) (Shaw, 1797)
- Isoodon peninsulae Thomas, 1922[4][5]
- Geslacht Perameles (Spitsneusbuideldassen)
- Perameles bougainville Quoy & Gaimard, 1824
- †Perameles eremiana (Woestijnbuideldas) Spencer, 1897
- †Perameles fasciata Gray, 1841[3]
- Perameles gunnii (Tasmaanse buideldas) Gray, 1838
- †Perameles myosuros Wagner, 1841[3]
- Perameles nasuta (Spitsneusbuideldas) Geoffroy, 1804
- †Perameles notina Thomas, 1922[3]
- Perameles pallescens Thomas, 1923[6]
- †Perameles papillon Travouillon & Phillips, 2018[3]
- Geslacht Isoodon (Kortneusbuideldassen)
Bronnen, noten en/of referenties
- ↑ a b Groves, C. P. (2005). "Order Peramelemorphia". In Wilson, D.E.; Reeder, D.M (eds.). Mammal Species of the World: A Taxonomic and Geographic Reference (3rd ed.). Johns Hopkins University Press. pp. 39-40. ISBN 978-0-8018-8221-0.
- ↑ Mammal Diversity Database (2023). Mammal Diversity Database (Version 1.11) [Data set]. Zenodo. DOI: 10.5281/zenodo.7830771. Geraadpleegd op 20-06-2023.
- ↑ a b c d e Travouillon, K. J., & Phillips, M. J. (2018). Total evidence analysis of the phylogenetic relationships of bandicoots and bilbies (Marsupialia: Peramelemorphia): reassessment of two species and description of a new species. Zootaxa, 4378(2), 224-256.
- ↑ Westerman, M., Kear, B. P., Aplin, K., Meredith, R. W., Emerling, C., & Springer, M. S. (2012). Phylogenetic relationships of living and recently extinct bandicoots based on nuclear and mitochondrial DNA sequences. Molecular Phylogenetics and Evolution, 62(1), 97-108.
- ↑ Cooper, S. J., Ottewell, K., MacDonald, A. J., Adams, M., Byrne, M., Carthew, S. M., ... & Westerman, M. (2020). Phylogeography of southern brown and golden bandicoots: implications for the taxonomy and distribution of endangered subspecies and species. Australian Journal of Zoology, 66(6), 379-393.
- ↑ Travouillon, K.J. 2016. Investigating dental variation in Perameles nasuta Geoffroy, 1804, with morphological evidence to raise P. nasuta pallescens Thomas, 1923 to species rank[dode link]. Zootaxa 4114(4): 351-392.