Pianosonate nr. 2 (Bax)

Pianosoante nr. 2
Componist	Arnold Bax
Soort compositie	pianosonate
Gecomponeerd voor	piano solo
Andere aanduiding	GP217; GP225
Compositiedatum	1919; 1920
Première	24 november 1919; 15 juni 1920
Uitgave	1921, Murdoch & Murdoch
Opgedragen aan	Harriet Cohen
Duur	24 minuten
Vorige werk	GP216: Whirligig; GP224: Lullaby
Volgende werk	GP218: The slave girl; GP226: Le chant d’Isabeau
Oeuvre	Oeuvre van Arnold Bax
Portaal	Klassieke muziek

Arnold Bax voltooide zijn Pianosonate nr. 2 op 26 juli 1919; een tweede versie vlak voor 15 juni 1920.

Bax bevond zich onder Russische invloed; zo is het werkje voor deze pianosonate getiteld Lullaby opgedragen aan de Russische ballerina Karsavina en schreef Bax eerder muziek voor Ballets Russes. De Pianosonate nr. 2 (niet zijn tweede) is geschreven in een deel met een langzame introductie, musicologen ontdekte wel verder een indeling in delen (zoals een scherzo), maar alles is in een deel verwerkt. Vlak nadat de componist het had voltooid speelde pianist Arthur Alexander het op 24 november 1919 in de Aeolian Hall. Bax werkte er vervolgens verder aan, totdat zijn muze Harriet Cohen het op 15 juni 1920 speelde in de Queen’s Hall. Bax was er ook toen nog niet volledig tevreden over en tekende nog een aantal kleine wijzigingen aan. Opvallend aan beide versies is dat versie een weliswaar is opgedragen aan Harriet Cohen, het is echter in haar handschrift op het manuscript geschreven, terwijl Bax de tweede versie wel zelf aan Cohen opdroeg. Bax schreef zelf over het werk, dat het een strijd laat horen tussen goed en kwaad.

In 2017 is een aantal opnamen beschikbaar:

Uitgave Lyrita: Iris Loveridge (1985-1963)
Uitgave Naxos: Ashley Wass in 2003
Uitgave Chandos: Eric Parkin in 1985
Uitgave Oehms: Michael Endres
uitgave British Music Society: Malcolm Binns

Bronnen, noten en/of referenties

Uitgave Chandos
Graham Parlett: A catalogue of the works by Sir Arnold Bax; Oxford University Press ISBN 0198165862 (2e druk 2006)
Pianosonate nr. 2 op IMSLP