Polybutyleentereftalaat
Polybutyleentereftalaat (PBT) is een synthetisch, (semi)kristallijn, thermoplastisch polyester, dat wordt geproduceerd in de polycondensatie van tereftaalzuur of dimethyltereftalaat met 1,4-butaandiol.[1]
PBT is verwant aan polyethyleentereftalaat (pet) en poly(trimethyleentereftalaat), maar is in vergelijking met deze polymeren eerder een technisch polymeer voor speciale toepassingen.[1] Het heeft goede chemische, thermische en mechanische eigenschappen en wordt vooral gebruikt om er kleine precisie-onderdelen mee te vervaardigen door middel van spuitgieten, onder meer voor auto-onderdelen of voor elektrische of elektronische apparatuur. Het is temperatuurbestendig tot ca. 120 °C en is bestand tegen contact met benzine, dieselolie, oliën en vetten en zwakke zuren.
PBT wordt ook gebruikt bij de vervaardiging van "ademende kleding" (merknaam: SympaTex). Die bevat een membraan uit een blokcopolymeer van polyethyleenglycol (PEG) en PBT. De PEG-blokken zorgen ervoor dat het membraan hydrofiel is en waterdamp kan doorlaten. De kristallijne PBT-blokken zorgen voor de nodige mechanische sterkte van het membraan.[2]
- ↑ a b De Vos, Lobke, Van de Voorde, Babs, Van Daele, Lenny, Dubruel, Peter, Van Vlierberghe, Sandra (5/12/2021). Poly(alkylene terephthalate)s: From current developments in synthetic strategies towards applications. European Polymer Journal 2021
- ↑ H.J.M. van de Ven, "Ademende kleding". Chemische Feitelijkheden, november 2000, blz. 35