De kakapo is een papegaai die endemisch is in Nieuw-Zeeland. Hij heeft een nachtelijke leefwijze, eet planten en kan niet vliegen. De soort is sterk met uitsterven bedreigd. Mogelijk is het de vogel die de hoogste leeftijd kan bereiken van alle vogels. De kakapo wordt 50 tot 63 centimeter lang en tot 3,5 kilogram zwaar. Beide geslachten hebben een gelijk verenkleed.
De kakapo kwam oorspronkelijk voor in loofbossen in berggebieden in Nieuw-Zeeland. In de vorige eeuw ging men er van uit dat de vogel was uitgestorven, maar in 1974 en 1977 werden nog populaties ontdekt in Fiordland en op Stewarteiland. De populatie van Stewarteiland werd opgedeeld over een aantal eilanden om de dieren beter te kunnen beschermen. In 2005 waren er nog 87 levende exemplaren over, maar de laatste jaren neemt het aantal langzaam toe. Op vier eilanden in het zuiden van Nieuw-Zeeland worden de vogels intensief beschermd en gevolgd.
Deze pagina geeft een overzicht van alle uitgelichte artikels en/of afbeeldingen op het portaal Nieuw-Zeeland. Voor elke week van het jaar is er zo'n artikel en/of afbeelding. Voel u vrij om deze te bewerken door de bijhorende bewerk-link te volgen.
Uitgelicht deze week (3)
De kakapo is een papegaai die endemisch is in Nieuw-Zeeland. Hij heeft een nachtelijke leefwijze, eet planten en kan niet vliegen. De soort is sterk met uitsterven bedreigd. Mogelijk is het de vogel die de hoogste leeftijd kan bereiken van alle vogels. De kakapo wordt 50 tot 63 centimeter lang en tot 3,5 kilogram zwaar. Beide geslachten hebben een gelijk verenkleed.
De kakapo kwam oorspronkelijk voor in loofbossen in berggebieden in Nieuw-Zeeland. In de vorige eeuw ging men er van uit dat de vogel was uitgestorven, maar in 1974 en 1977 werden nog populaties ontdekt in Fiordland en op Stewarteiland. De populatie van Stewarteiland werd opgedeeld over een aantal eilanden om de dieren beter te kunnen beschermen. In 2005 waren er nog 87 levende exemplaren over, maar de laatste jaren neemt het aantal langzaam toe. Op vier eilanden in het zuiden van Nieuw-Zeeland worden de vogels intensief beschermd en gevolgd.
Nieuw-Zeeland is een land in het zuidwesten van de Grote Oceaan. Het bestaat uit twee grote eilanden, het Noordereiland en het Zuidereiland, en verschillende kleine eilanden. Twee derde van de bevolking in christelijk. Naast het Engels is ook het Maori een officiële taal.
De naam "Nieuw-Zeeland" is afgeleid van de Nederlandse provincie Zeeland. De naam in de taal van de oorspronkelijke bewoners, de Maori, luidt Aotearoa wat zoveel betekent als "land van de lange witte wolk".
Het land is echt beroemd geworden toen de Nieuw-Zeelander Peter Jackson de bekende trilogie The Lord of the Rings in zijn vaderland opnam. Dit zette het land helemaal op de wereldkaart, vooral voor de filmindustrie. Hierna volgde ook de verfilming van "De Kronieken van Narnia" (The Chronicles of Narnia).
Queenstown is een stad met ruim 10.000 inwoners op het Zuidereiland van Nieuw-Zeeland. Het ligt zeer schilderachtig aan de noordoostkust van het Wakatipumeer, met The Remarkables op de achtergrond. Het gebied is omgeven door de Nieuw-Zeelandse Alpen en drie grote meren. Voor de filmtrilogie The Lord of the Rings zijn er veel opnames gemaakt in de buurt van Queenstown.
Sinds de jaren zeventig heeft het zich ontwikkeld van een ingedut stadje tot een leidend internationaal vakantieoord en wereldcentrum voor avontuurlijke sporten zoals bungeejumping. Zoals de meeste steden in de omgeving ontstond Queenstown in de goudzoekerstijd, rond 1860. Hoewel het toerisme tot een snelle ontwikkeling heeft geleid, ademt het nog altijd de sfeer uit van een klein stadje.
De kakapo is een papegaai die endemisch is in Nieuw-Zeeland. Hij heeft een nachtelijke leefwijze, eet planten en kan niet vliegen. De soort is sterk met uitsterven bedreigd. Mogelijk is het de vogel die de hoogste leeftijd kan bereiken van alle vogels. De kakapo wordt 50 tot 63 centimeter lang en tot 3,5 kilogram zwaar. Beide geslachten hebben een gelijk verenkleed.
De kakapo kwam oorspronkelijk voor in loofbossen in berggebieden in Nieuw-Zeeland. In de vorige eeuw ging men er van uit dat de vogel was uitgestorven, maar in 1974 en 1977 werden nog populaties ontdekt in Fiordland en op Stewarteiland. De populatie van Stewarteiland werd opgedeeld over een aantal eilanden om de dieren beter te kunnen beschermen. In 2005 waren er nog 87 levende exemplaren over, maar de laatste jaren neemt het aantal langzaam toe. Op vier eilanden in het zuiden van Nieuw-Zeeland worden de vogels intensief beschermd en gevolgd.
De All Blacks is het team van rugbyspelers dat Nieuw-Zeeland vertegenwoordigt in internationale wedstrijden. Rugby is de nationale sport van Nieuw-Zeeland en het nationale team wordt door velen beschouwd als het beste rugbyteam ter wereld. Dit is vooral gebaseerd op het feit dat Nieuw-Zeeland tegen elk land vaker won dan verloor. Desondanks hebben ze het wereldkampioenschap rugby maar één keer kunnen winnen, in 1987. Ze spelen jaarlijks tegen Australië en Zuid-Afrika in de Tri Nations Series. In de elfjarige geschiedenis van deze competitie wisten ze hem zeven keer te winnen. Ze hebben de bijnaam All Blacks omdat ze altijd met een geheel zwart tenue spelen. Voor elke wedstrijd voeren de rugbyspelers de haka uit, een traditionele dans uit de Maoricultuur.
Tokelau is een eilandengroep in het zuiden van de Grote Oceaan, ten noorden van Samoa. Het is een overzees gebiedsdeel van Nieuw-Zeeland. Tokelau werd oorspronkelijk bewoond door Polynesiërs die van de omliggende eilanden kwamen. In 1889 werd het een Brits protectoraat en in 1925 werd Tokelau overgedragen aan Nieuw-Zeeland.
Tokelau bestaat uit drie atollen: Atafu in het noordwesten, Fakaofo in het zuidoosten en Nukunonu tussen beide in. Deze atollen omvatten ongeveer 124 eilanden met een gezamenlijke oppervlakte van amper 12 km². De bevolking bestaat uit ruim 1400 personen. De eilanden hebben op het internet een eigen topleveldomein, .tk.
6 februari is Waitangi Day, een nationale feestdag in Nieuw-Zeeland. Op deze dag viert men de ondertekening van het Verdrag van Waitangi in 1840, waardoor de staat Nieuw-Zeeland een feit werd.
Er zijn officiële bijeenkomsten en verhitte debatten over deze nog steeds omstreden feestdag in Waitangi, en er worden concerten en voorstellingen gegeven in de rest van het land. Ook worden op Waitangi Day de Maori marae opengesteld voor het publiek om hen de kans te geven de Maori cultuur te beleven.
Palmerston North is een stad op het Noordereiland van Nieuw-Zeeland, in de regio Manawatu-Wanganui. ZE telt 77.600 inwoners (2005) en ligt ongeveer 140 kilometer ten noorden van de hoofdstad Wellington.
De stad heette eerst Palmerston, naar de derde hertog van Palmerston, Henry John Temple, een ex-premier van Groot-Brittannië. "North" werd toegevoegd in 1871 om onderscheid aan te geven met het gelijknamige Palmerston op het Zuidereiland. De lokale bevolking noemt de stad vaak Palmy.
Een kiwi is een loopvogel die van nature alleen voorkomt in Nieuw-Zeeland. Het is een schuwe, vrijwel blinde nachtvogel met een zeer goed reukvermogen, iets dat zeer ongebruikelijk is voor vogels, die normaal gesproken vooral afgaan op hun gezichtsvermogen.
De vogel werd geadopteerd als het nationale symbool van Nieuw-Zeeland, en de inwoners noemen zichzelf ook wel "Kiwi's".
Een marae is een Maori woord dat nu ook in het Engels van Nieuw-Zeeland wordt gebruikt om een stuk land aan te duiden waar een wharenui of ontmoetingshuis (letterlijk "groot huis") staat. De ruimte voor de wharenui wordt gebruikt voor ceremonies en toespraken. Het gebouw zelf wordt gebruikt voor langere vergaderingen, maaltijden, overnachtingen en verschillende culturele activiteiten. Voor vele Maori is de marae net zo belangrijk als hun eigen huis.
Helen Clark (26 februari 1950) was de minister-president van Nieuw-Zeeland van december 1999 tot november 2008. Ze is lid van de Labour Partij, was minister voor Kunsten, Cultuur en Erfgoed en had verantwoordelijkheid voor de Nieuw-Zeelandse Inlichtingendienst en ministeriële diensten. Ze werd opgevolgd door John Key, de huidige eerste minister.
Nieuw-Zeeland heeft tien grote wijngebieden waar verschillende soorten wijn worden geproduceerd, die onder andere ook naar Nederland en België worden geëxporteerd. De wijnproductie werd eind 19e, begin 20e eeuw in het land geïntroduceerd, en met name de Sauvignon blanc uit de regio Marlborough wordt geprezen als een van de beste in de wereld.
Karekare is een kleine plaats in het noorden van Nieuw-Zeeland, ongeveer 35 kilometer ten westen van Auckland, ten zuiden van het strand van Piha. Het situeert zich waar de Waitakere Ranges uitlopen op het strand en de zee. Het strand heeft een vrijwel zwarte kleur, en is beroemd geworden door de beelden ervan in de film The Piano.
De huia (Heteralocha acutirostris) was een vogel die endemisch was in Nieuw-Zeeland. Verschillende natuuronderzoekers merkten op dat de vogels al in aantal afgenomen waren toen Europese migranten arriveerden. Nadat de Hertog van York een huiaveer op zijn hoedlint droeg nam de vraag naar de veren in Europa erg toe. Sinds 1907 zijn er geen betrouwbare waarnemingen meer gedaan, en de vogel is nu uitgestorven.
One Tree Hill is een slapende vulkaankegel 7 kilometer ten zuiden van het centrum van Auckland. De laatste uitbarsting van deze vulkaan heeft 20.000 tot 30.000 jaar geleden plaatsgevonden. Deze vulkaan was ooit de plek van de grootste prehistorische Maorinederzetting in de regio.
De berg is vernoemd naar een eenzame boom die door emigranten in de 17e eeuw op de top werd geplant (letterlijk "Een-boom-heuvel"). Na een reeks aanvallen, door onder andere de Maori werd de boom in 2000 weggehaald en werd de naam gewijzigd in No Tree Hill. In 2002 werden er zes bomen geplant op de heuvel (Six Tree Hill).
De Ierse rockband U2 schreef een lied over de heuvel. Het lied eert de Nieuw-Zeelander Greg Carroll, een medewerker van de band, die bij een motorongeluk om het leven kwam.
Op zondag 21 januari 2007 werd het eerste grote race-evenement gehouden in Nieuw-Zeeland. Het circuit bij de stad Taupo ontving de landen van de A1 Grand Prix. Het circuit zelf was nieuw. De sprintrace en de hoofdrace werden gewonnen door Team Duitsland. Team Nieuw-Zeeland deed het ook niet slecht en belandde na beide races op het podium.
Dave Dobbyn is een Nieuw-Zeelands muzikant, zanger, liedjesschrijver, en platenproducer die voornamelijk in zijn moederland bekend is. Met zijn band DD Smash had hij een groot aantal hits in de tachtiger jaren, waaronder Devil you Know, Outlook for Thursday, Magic (What She Do) en Whaling, een nummer dat onder meer door Crowded House vaak live werd opgevoerd.
Het was echter zijn single Slice of Heaven waar hij het bekendst om staat. Het nummer werd vaak gebruikt voor toeristische televisiereclame voor Nieuw-Zeeland in Australië, en het nummer wordt daarom wel eens beschreven als het alternatieve volkslied van het land.
Edmund Hillary was een Nieuw-Zeelandse bergbeklimmer, ontdekkingsreiziger, diplomaat en publicist. Hij genoot bekendheid als de eerste bergbeklimmer die de top van de Mount Everest beklom, een prestatie die hij samen met de Nepalese Sherpa Tenzing Norgay op 29 mei 1953 leverde.
Hillary begon met klimmen als tiener in de Nieuw-Zeelandse Alpen. In 1951 nam hij deel aan een mislukte expeditie naar de Everest, maar twee jaar later bereikte hij de top wel. Kort nadien werd hij tot ridder geslagen. Na zijn actieve klimcarrière vestigde Hillary zijn aandacht op de milieuaspecten rondom de klimsport en de problemen van de Nepalese bevolking.
In 1985 werd hij benoemd tot ambassadeur in India, Nepal en Bangladesh. Hij zou dit ambassadeurschap viereneenhalf jaar lang uitoefenen. Edmund Hillary stierf begin 2008 op 88-jarige leeftijd aan een hartaanval in Auckland.
Christchurch is de grootste stad op het Nieuw-Zeelandse Zuidereiland, en de tweede grootste stad van het land met ruim 380.000 inwoners. De stad is vernoemd naar de Christ Church van de universiteit van Oxford en ligt halverwege de oostkust van het eiland, aan de monding van de rivier de Avon. De stad wordt ook wel "de meest Engelse stad buiten Engeland" genoemd.
Midden in de stad ligt Cathedral Square, het hart van Christchurch. Dit plein is omgeven door allerlei oude gebouwen, met als belangrijkste bezienswaardigheid de Christ Church Cathedral.
Bijna een derde van Christchurch bestaat uit parken, plantsoenen of recreatieterreinen. Christchurch wordt daarom ook wel de "Garden City" van Nieuw-Zeeland genoemd. Het bekendste park is waarschijnlijk Hagley Park; met zijn oppervlakte van 180 ha is ook het grootste van de stad. Het Canterbury Museum en de botanische tuinen zijn in het park te vinden.
Maori is de naam van het volk dat Nieuw-Zeeland bewoonde toen het door Europeanen werd ontdekt. Hun taal heet ook Maori. Volgens hun overlevering zijn ze niet de oorspronkelijke bewoners - ze kwamen enkele eeuwen eerder dan de Europeanen op Nieuw-Zeeland, waar ze de werkelijke oorspronkelijke bewoners verdrongen.
Het woord maori betekent 'normaal' of 'gewoon persoon' in het Maori. Het woord komt ook voor in andere Polynesische talen, zoals maoli in het Hawaïaans en Maohi in het Tahitiaans staan voor oorspronkelijk, echt.
De Maori's kennen veel verschillende mythen, waarin vaak hun voorvaderen de hoofdrol spelen. Deze voorvaderen zijn voor de Maori's hun goden, die zij op verschillende wijzen aanbidden.
Auckland (Māori: Tāmaki-makau-rau) is het dichtstbevolkte stedelijk gebied van Nieuw-Zeeland, gelegen op het Noordereiland. De agglomeratie bestaat momenteel uit meerdere steden en districten, die in 2010 op bestuurlijk niveau worden samengevoegd.
Het gebied heeft ruim 1,4 miljoen inwoners (2009), ongeveer een derde van de gehele Nieuw-Zeelandse bevolking, waarvan ruim 400.000 in Auckland City leven. Auckland ligt op een landengte tussen de Golf van Hauraki en de Tasmanzee. De landengte is op het smalste punt minder dan twee kilometer breed. Rondom deze landengte bevinden zich twee natuurlijke havens: Waitemata Harbour in het noorden en Manukau Harbour in het zuiden. De eerste mondt uit in de Golf van Hauraki en de laatste in de Tasmanzee. Het is een van de weinige steden in de wereld die twee havens heeft aan twee grote wateren.
Het Noordereiland (Engels: North Island, Maori: Te Ika-a-Māui) is een van de twee grote eilanden waaruit Nieuw-Zeeland bestaat. Het andere grote eiland is Zuidereiland en wordt daarvan gescheiden door de Straat Cook. Naast deze twee eilanden bestaat Nieuw-Zeeland uit een groot aantal kleinere eilanden.
Qua oppervlakte neemt het Noordereiland de 14de plaats in op de ranglijst van grote eilanden wereldwijd. Van noord naar zuid meet Noordereiland maximaal 800 km en de breedte maximaal 400 km. Het heeft een oppervlakte van 114453 km² en het hoogste punt is 2797 m. Het landschap wordt gedomineerd door vulkaankegels en vulkanen waarvan er een aantal nog actief zijn. Het ligt op de Indisch Australische plaat.
Het Zuidereiland (Engels: South Island, Maori: Te Wai-pounamu) is een van de twee grote eilanden waaruit Nieuw-Zeeland bestaat. Het andere grote eiland is Noordereiland en wordt daarvan gescheiden door de Straat Cook. Naast deze twee eilanden bestaat Nieuw-Zeeland uit een groot aantal kleinere eilanden.
De lengte van noord naar zuid bedraagt ongeveer 800 km en op z'n breedst is het Zuidereiland ruim 300 km. Het westen en oosten worden van elkaar gescheiden door de Nieuw-Zeelandse Alpen; een bergrug die van noord naar zuid loopt en toppen bevat tot 3764 meter en gletsjers zoals de Fox gletsjer en de Franz Josefgletsjer.
Het eiland heeft een oppervlakte van 1746 km2. Het noorden van het eiland wordt gedomineerd door de moerassige vallei van de Freshwater-rivier. De rivier ontspringt nabij de noordwestkust van het eiland, en stroomt zuidoostelijk en mondt uit in de zee bij Paterson Inlet. Het hoogste punt op het eiland is Mount Anglem aan de noordkust met een hoogte van 979 meter, een van de pieken in een keten die de Freshwater-vallei omringen.
De Aucklandeilanden (ter verduidelijking ook wel gespeld als Auckland-eilanden, Engels: Auckland Islands, Maori: Motu Maha) zijn een subantarctische eilandengroep, die tot Nieuw-Zeeland behoort. Ze liggen 465 km ten zuiden van de havenstad Bluff op het Nieuw-Zeelandse Zuidereiland, tussen 50° 30' en 50° 55' zuiderbreedte en 165° 50' en 166° 20' oosterbreedte. De eilanden zijn onbewoond. Het klimaat is er koel, vochtig en winderig. De grond van de eilanden is over het algemeen voedselarm en de lager gelegen gebieden zijn begroeid met struikgewas.
Het zuidelijke uiteinde van het eiland loopt uit tot een breedte van 26 km. Carnley Harbour (soms ook bekend als de Adams Straits), een smalle zee-engte, scheidt het hoofdeiland van Adamseiland, dat min of meer driehoekig van vorm is en ca. 100 km² meet. Dit eiland is zelfs nog bergachtiger dan het hoofdeiland en bereikt een hoogte van 660 m (Mount Dick).
Zijn eerste 'grote' speelfilm, Bad Taste (1988), begon als een korte film, waarna hij van de New Zealand Film Commission subsidie kreeg om de film te voltooien als speelfilm. Bad Taste ging in 1988 op het Filmfestival Cannes in première en is sindsdien een cult-klassieker. In december 2009 werd Peter Jackson tot ridder geslagen en mag sindsdien de titel "Sir" voor zijn naam zetten.
De Nieuw-Zeelandse vleermuis heeft een bijzondere relatie met een vleugelloze vlieg, Mystacinobia zelandica. Deze vlieg leeft in de roestplaatsen van vleermuizen, waar het leeft van schimmels die groeien op de guano van de vleermuizen.
De geeloogpinguïn (Megadyptes antipodes) is een middelgrote pinguïn met kenmerkende gele ogen.
Dit met uitsterven bedreigde dier komt uitsluitend voor aan de zuidoostkust van Nieuw-Zeeland, Stewarteiland en de nog zuidelijker gelegen Auckland- en Campbelleilanden. Als gevolg van de houtkap is de populatie op het vasteland van Nieuw-Zeeland sterk achteruitgegaan. Ook geïntroduceerde roofdieren zoals katten, honden en fretten hebben veel geeloogpinguïns het leven gekost. Sinds 1985 hebben het New Zealand Department of Conservation en andere groeperingen in Otago pogingen ondernomen om het verder afnemen van de populatie te stoppen. Hiertoe zijn beschermde gebieden aangelegd waarin de geeloogpinguïn ongehinderd kan broeden en geobserveerd kan worden. Sinds 2000 staat de geeloogpinguïn op de Rode Lijst van de IUCN vermeld als bedreigd en in 2004 werd de gehele populatie geschat op ongeveer 6000 individuen.
Clianthus puniceus (Engels: kaka beak, Maori: kōwhai ngutukākā) is een houtige, peuldragendestruik, die endemisch is op het Noordereiland in Nieuw-Zeeland. De plant draagt opvallende clusters rode bloemen. Deze bloemen lijken op de snavel van de kaka (Nestor meridionalis), een Nieuw-Zeelandse papegaai. De plant staat in Nieuw-Zeeland ook bekend als parrot's beak, parrot's bill en lobster claw. Er bestaat ook een cultivar met witte bloemen.
De soort wordt in het wild met uitsterven bedreigd. In 2005 zijn er bij een onderzoek nog maar 153 planten gevonden (in 1996 waren er nog meer dan 1000), voornamelijk in Gisborne. De plant wordt veel gekwekt als tuinplant, maar de gekweekte planten stammen af van maar een paar planten en zijn genetisch niet divers.
In de nacht van 3 op 4 september 2010 (lokale tijd) deed er zich in en om Christchurch een aardbeving voor met een kracht tussen 7,1 en 7,4 op de schaal van Richter. Het hypocentrum van de aardbeving lag op ca. 10 km diepte nabij Darfield, ca. 40 km van het centrum van Christchurch. Sinds de zware aardbeving van 3 februari 1931 in Napier was dit de zwaarste beving tot dan toe in Nieuw-Zeeland geregistreerd. Seismologen dachten eerst dat er ca. 20 breuklijnen in het gebied rondom Christchurch lagen, maar deze beving heeft de schatting omhoog gebracht naar ca. 100 breuklijnen.
De islam is in Nieuw-Zeeland een relatief kleine en nieuwe religieuze gemeenschap van ruim 36.000 mensen.
De islam in Nieuw-Zeeland begon met de komst van islamitisch-Chinese mijnwerkers in de jaren 1870. Tussen 1900 en 1960 vestigden zich ook kleine aantallen islamitische immigranten uit India en Oost-Europa in Nieuw-Zeeland. Grootschalige islamitische immigratie begon in de jaren 1990 met de komst van immigranten en vluchtelingen uit verschillende door oorlog verscheurde landen.
De eerste islamitische organisatie in Nieuw-Zeeland, de Nieuw-Zeelandse Muslim Association, werd in 1950 opgericht. Het eerste islamitische centrum werd opgericht in Auckland City in 1959. De eerste moskee werd gebouwd tussen 1979 en 1980. In 1962 een islamitische vereniging werd opgericht in Nieuw-Zeelands hoofdstad Wellington. In 1977 een derde islamitische organisatie werd opgericht in Christchurch, op Zuidereiland.
Het Statuut van Westminster was het logische vervolg op de Imperial Conferences die in 1926 en 1930 in Londen werden gehouden en waar de dominions verregaande autonomie verkregen. Sommige dominions verzochten echter om uitzonderingen.
Het park, met een oppervlakte van 1175 km², is beroemd om zijn hoge bergen, imposante gletsjers, dichte regenwouden, lagunes en meren. Het telt ongeveer 60 gletsjers, waarvan Franz Josefgletsjer en Foxgletsjer de bekendste zijn.
Wellington (Maori: Te Whanganui-a-Tara of Poneke) is de hoofdstad van Nieuw-Zeeland. De stad ligt in het zuiden van het Noordereiland en is genoemd naar de hertog van Wellington. Het is de op een na grootste agglomeratie van het land. Wellington zelf telt 178.000 inwoners. De agglommeratie Groot-Wellington telt 363.400 inwoners (2005).
De grote financiële instellingen van Nieuw-Zeeland zijn verdeeld over Wellington en Auckland (dat tot 1865 de hoofdstad was), sommige instellingen hebben hoofdkantoren in beide steden. Wellington is Nieuw-Zeelands politieke hoofdstad. Het parlement en de hoofdkantoren van alle ministeries en departementen zijn er gehuisvest. Wellington wordt ook vaak omschreven als het culturele centrum van het land en is thuis aan onder andere een film- en theaterindustrie van wereldklasse, Te Papa (het nationaal museum van Nieuw-Zeeland) en Wellington Botanic Garden.
De naam van de groep wordt verklaard doordat het de antipode van Groot-Brittannië zou zijn. De échte antipode van Groot-Brittannië ligt in de buurt van de eilanden. Omgekeerd ligt de antipode van de eilanden in de zee op een paar kilometer ten oosten van Cherbourg (Frankrijk). Kaptein Henry Waterhouse van het Britse schip HMS Reliance was de eerste die de Antipodeneilanden in kaart bracht. Nadat een poging om vee op het eiland te laten grazen mislukte, werd er een depot met voorraden aangelegd voor schipbreukelingen. De elf overlevende bemanningsleden van het schip Spirit of Dawn, dat op de rotsen van het hoofdeiland liep in 1893, hielden zich drie maanden in leven door het eten van rauwe zeevogels.
Tasman had als opdracht het land te onderzoeken dat toen bekend stond als Nieuw-Holland (het tegenwoordige Australië), waarvan de westkust al door Nederlanders ontdekt was, om vast te stellen of het land deel uitmaakte van het vermeende Terra Australis, een zuidelijk continent, dat zou moeten bestaan om de aarde in evenwicht te houden. De VOC hoopte dat door deze reis dit onbekende continent voor de handel geopend en vervolgens geëxploiteerd zou kunnen worden.
In de RFC leerde Park eerst de instructies en daarna vliegen. Na de cursus werd hij gestationeerd in Frankrijk en ging op 7 juli 1917 bij de RFC-squadron nr. 48 bij La Bellevue (vlak bij Arras). Binnen week werd het Squadron overgeplaatst naar Duinkerke. Park vloog in de nieuwe Bristol Fighter en behaalde successen tegen Duitse gevechtspiloten en verdiende op 17 augustus 1917 de Military Cross. Op 11 september 1917 werd hij bevorderd tot tijdelijke kapitein.
Het verdrag van Waitangi was een verdrag getekend op 6 februari1840 tussen vertegenwoordigers van het Britse rijk en enkele Maori-stamhoofden. Dit verdrag was nodig omdat er een stroeve verhouding was tussen beide groepen met betrekking tot onder andere de verdeling van land.
Na het tekenen van dit verdrag werd Nieuw-Zeeland een zelfstandige Britse kolonie en waren er afspraken over de verdeling van het land. De Maori's gaven Koningin Victoria (en dus het Britse rijk) het recht om land te kopen in ruil voor privileges. De Maori werd een ongestoord bezit van hun land, wouden en wateren gegarandeerd.
Het Nieuw-Zeelandse leger begon te vliegen in 1913 toen het twee Blériot IX-toestellen kreeg van het Verenigd Koninkrijk. Tijdens de Eerste Wereldoorlog maakten de piloten van de RNZAF deel uit van de Britse Royal Air Force. In de jaren 1930 breidde de Nieuw-Zeelandse luchtmacht gevoelig uit met grote aantallen van verschillende Britse vliegtuigen. In 1934 ging de luchtmacht Koninklijke Nieuw-Zeelandse luchtmacht heten om in 1937 een onafhankelijk legeronderdeel te worden. Tegen 2003 was de Koninklijke Nieuw-Zeelandse luchtmacht gereduceerd tot 53 toestellen
Ten onrechte wordt vaak gedacht dat de haka altijd een oorlogsdans is. Naast de oorlogsdans (de Peruperu) bestaan er ook haka's voor bijvoorbeeld begrafenissen. Haka's worden bij allerlei gelegenheden uitgevoerd, bijvoorbeeld ter verwelkoming van toeristen, vaak voor de traditionele hangi, de welkomstmaaltijd. Ook bij festiviteiten en sportwedstrijden worden haka's uitgevoerd. Sommige dansen staan vast, sommige laten enige ruimte voor wat de dansers zelf willen laten zien.
De gletsjer is 29 kilometer lang en Nieuw-Zeelands langste gletsjer. Hij is 4 kilometer breed en 600 meter diep en ligt in het Nationaal park Aoraki/Mount Cook. De Tasmangletsjer ligt ten zuiden van Mount Cook. De top ligt slechts vijf kilometer van de gletsjer. De bovenloop bestaat uit met sneeuw bedekte rotsen. Het onderste deel van de gletsjer bestaat uit rotsen. Aan het eind van de gletsjer is het Tasmanmeer.
De gletsjer trekt zich ongeveer 180 meter per jaar gemiddeld sinds de jaren 1990 terug.
Naar analogie met andere landen die de Union Jack in het kanton opgenomen hebben laait er ook in Nieuw-Zeeland van tijd tot tijd een debat op over de nationale vlag.
Sinds 1911 bleef het wapen ongewijzigd: een in vieren gedeeld wapen met linksboven de vier sterren die het sterrenbeeld Zuiderkruis (ook afgebeeld op de nationale vlag) afbeelden, rechtsboven, een gulden vlies dat de landbouwindustrie afbeeldt, linksonder, wat tarwe dat wederom de landbouw afbeeldt en rechtsonder twee hamers die de mijnbouw en de industrie verbeelden.
God Defend New Zealand is een van de volksliederen van Nieuw-Zeeland, samen met God Save the Queen. Alhoewel ze dezelfde status hebben wordt alleen God Defend New Zealand gebruikt, en de meeste inwoners van Nieuw-Zeeland zullen zich niet bewust zijn van het feit dat het land twee volksliederen heeft. Het ministerie voor cultuur en erfgoed is verantwoordelijk voor de volksliederen.
God Defend New Zealand heeft vijf verzen, elk vers zowel in het Engels als ook vertaald naar het Maori. Gewoonlijk wordt alleen het eerste vers gezongen, in het Engels of het Maori, gevolgd door het vers in de andere taal. Het tweede vers wordt ook wel eens gezongen, maar de laatste drie worden nauwelijks gebruikt.
Deze orde werd op 6 februari 1987 door Elizabeth II Koningin van Nieuw-Zeeland en "Font honoris" van Nieuw-Zeeland ingesteld. De orde beloonde "uitmuntende verdienste voor de kroon en bevolking van Nieuw-Zeeland in een militaire of civiele functie". Als model dienden de Britse Orde van Verdienste (Order of Merit) en de Orde van de Broeders van de Eer (Order of the Companions of Honour).
The New Zealand Herald is een krant die dagelijks wordt uitgegeven in Auckland, Nieuw-Zeeland. Hij heeft een oplage van meer dan 200.000 stuks en is daarmee twee keer zo groot als enig ander dagblad in het land. Alhoewel de titel anders doet vermoeden, is het voornaamste verspreidingsgebied de regio Auckland en het noordelijke gedeelte van het Noordereiland, waaronder de regio's Northland, Waikato en King Country.
De Herald werd in 1863 opgericht door William Chisholm Wilson en de eerste editie kwam uit op 13 november van dat jaar. In 1876 werd de krant samengevoegd met het dagblad The Southern Cross (van eigenaar Alfred Horton), die voor het eerst in 1843 was verschenen. De krant werd traditioneel gezien als een solide centrumrechtse krant en kreeg in de jaren 1990 de bijnaam "Granny Herald".
De eilanden zijn de thuishaven voor enkele endemische vogelsoorten zoals de Snares kuifpinguïn (Eudyptes robustus) en de Snaressnip (Coenocorypha aucklandica heugli), maar ook van endemische ongewervelden. North East Island is sterk bebost en is een van de belangrijkste broedplaatsen van de Grauwe pijlstormvogel (Puffinus griseus). Tijdens het broedseizoen (november-april), zijn er zo'n 3 miljoen exemplaren op de eilanden te vinden.
Carr kreeg zijn eerste opleiding aan de Otago Boys' High School van 1940 tot en met 1943. Vervolgens ging hij naar de Universiteit van Otago voor de seizoenen 1944/1945 en 1945/1946 om muziek te studeren. In 1970 ontving hij een opdracht voor een opera; een jaar later was Natasya gebaseerd op De idioot van Fjodor Dostojevski klaar. Zijn oude universiteit van Otago verleende hem in 1973/74 een Mozart-beurs en in het seizoen 1975/76 gaf Carr les aan het Conservatorium van Sydney. Hij vertrok daarna weer naar Engeland om weer net zo snel terug te keren en weer les te geven aan genoemd conservatorium. Hij ging in 1984 in Taupo wonen om daar te componeren en freelance te dirigeren.
In 1947 werd er bij vergissing schizofrenie bij haar geconstateerd en liet zij zich opnemen in het Seacliff Mental Hospital. Ze bracht zeven jaar onder uiterst moeilijke omstandigheden door in verschillende psychiatrische klinieken en onderging meer dan tweehonderd elektroshocks. Door haar literaire werk raakte men uiteindelijk overtuigd dat zij geen geestelijke aandoening had. Hoe belangrijk het (familie-)leven voor haar was blijkt uit haar vroeg gepubliceerde werk Uilen roepen (Owls Do Cry) en uit haar autobiografische trilogie: Een engel aan mijn tafel.
Pākehā of ook Pakeha is een term die in Nieuw-Zeeland in het algemeen wordt gebruikt om Nieuw-Zeelanders van Britse/Europese afkomst te beschrijven, maar sommige Māori gebruiken het ook algemener ter aanduiding van alle niet-Māori. Het woord werd voor het eerst gebruikt nadat de eerste kolonisten aan het eind van de 18e eeuw het land inkwamen.
In de taal van de Māori is het enkel- en meervoud van Pākehā hetzelfde, maar toen het in het Engels werd gebruikt kreeg het de Engelse meervoudsvorm, Pakehas. Tegenwoordig wordt echter in het Engels steeds meer de originele Māori vorm, met of zonder de macrons, gebruikt. De houding van de Europese Nieuw-Zeelanders tegenover de term Pākehā zoals deze op hen wordt toegepast verschilt.
In 2003 maakte Valerie Adams op de wereldkampioenschappen van 2003 in Parijs haar WK-debuut en werd op het onderdeel kogelstoten met 18,65 vijfde. Het jaar erop richtte ze zich op de Olympische Spelen in Athene, waar ze in de finale een achtste plaats haalde met 18,56. Valerie Adams was tot begin 2010 getrouwd met discuswerper Bertrand Vili uit Nieuw-Caledonië.
Het Ohaumeer (Engels Lake Ohau) is een gletsjermeer gelegen op het Zuidereiland van Nieuw-Zeeland. Het is gevormd door gletsjers en heeft een oppervlakte van 60 km². Wat betreft de naam: Hau betekent wind.
Het Ohaumeer maakt deel uit van drie meren, te weten het Tekapomeer, Pukakimeer en Ohaumeer. De drie meren zijn door kanalen met elkaar verbonden. De drie meren hebben elk een eigen stuwdam om elektriciteit op te wekken. Het Ohaumeer heeft net als de andere twee meren een (zo lijkt het), kunstmatige blauwe kleur water.
ECHELON is de naam waaronder de Verenigde Staten, het Verenigd Koninkrijk, Canada, Australië en Nieuw-Zeeland zich gezamenlijk inspannen om wereldwijd alle vormen van communicatie af te luisteren. De verkregen informatie wordt signals intelligence genoemd, in jargon afgekort als sigint. De gezamenlijke inspanning is gebaseerd op het United Kingdom-USA Communications Intelligence Agreement, beter bekend als het UKUSA-akkoord. Dit akkoord werd in 1948 gesloten.
De zogenaamde volglijsten zijn een fundamenteel concept in de inspanningen. Op deze lijsten staan de targets die afgeluisterd moeten worden.