Portaal:Steden/Uitgelicht stad BNL/41

De Sassenpoort te Zwolle

Zwolle is de hoofdstad van de provincie Overijssel. Zwolle ligt aan de IJssel, het Zwarte Water en aan de Overijsselse Vecht. De gemeente heeft ongeveer 110.000 inwoners.

Zwolle is in de Middeleeuwen ontstaan op een uitloper van een Veluwse Stuwwal, tussen de IJssel en de Overijsselse Vecht aan het riviertje de Aa. Dit was een hoger gelegen plek in het verder moerassige landschap. Zo'n plek werd destijds een 'suolle' genoemd, hetgeen later verbasterde tot Zwolle.

De oudste schriftelijke vermelding, uit 1040, spreekt over een aan Sint Michaël gewijde parochiekerk. In 1230 kreeg Zwolle van haar landheer de Utrechtse bisschop Willebrand van Oldenburg stadsrechten als dank voor verleende diensten.

De keizer van het Heilige Roomse Rijk bevestigde in 1448 de stadsrechten van Zwolle door de stad op te nemen onder de steden van het Duitse Rijk. Zwolle trad als handelsstad toe tot de Hanze en was in de vijftiende eeuw, de bloeitijd van de stad, het centrum van de Moderne devotie, een religieuze beweging die zich op initiatief van Geert Grote, aanvankelijk vanuit Deventer, maar later vanuit Zwolle over een groot deel van Europa uitbreidde.

Tijdens de tijd van de Republiek had Overijssel geen echte hoofdstad, de staten bestond uit afgevaardigde van Deventer, Kampen, Zwolle en het Overijsselse Ridderschap. De vergaderingen vonden afwisselend plaats in een van de drie steden. Pas in de Franse tijd kreeg Zwolle de status van hoofdstad, eerst van het Departement van de Oude IJssel, daarna van het Departement Overijssel en na de annexatie door het Eerste Franse Keizerrijk, van het Departement Monden van de IJssel of Bouches-de-l'Yssel. Na het vertrek van de Fransen werd Zwolle hoofdstad van de provincie Overijssel.