Pucadelphyidae
De Pucadelphyidae zijn een familie van uitgestorven buideldierachtigen die tijdens het Paleoceen in Zuid-Amerika leefden.
Pucadelphyidae Status: Uitgestorven Fossiel voorkomen: Paleoceen | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Taxonomische indeling | |||||||||||
| |||||||||||
Familie | |||||||||||
Pucadelphyidae de Muizon | |||||||||||
|
Soorten
bewerkenVier soorten behoren tot de Pucadelphyidae: Andinodelphys cochabambensis, Itaboraidelphys camposi, Mizquedelphys pilpinensis en Pucadelphys andinus. Ze werden in 1988 beschreven door Marshall en De Muizon op basis van fossielen uit de Santa Lucía-formatie in Bolivia, die dateert uit het Vroeg-Paleoceen (circa 65 miljoen jaar geleden).[1]
Verwantschap
bewerkenDe Pucadelphyidae behoort tot de Marsupialiformes. Een studie uit 2016 wees op verwantschap met de Sparassodonta, de inheemse roofzoogdieren van Zuid-Amerika gedurende een groot deel van het Kenozoïcum, Jaskhadelphys en Mayulestes, twee andere Zuid-Amerikaanse buideldierachtigen uit het Paleoceen.[2] Deze clade vormt de zustergroep van een clade met de buideldieren en verschillende Noord-Amerikaanse groepen uit het Krijt. De positie van de Pucadelphyidae binnen de Metatheria is in onderstaand cladogram weergegeven.
Marsupialiformes |
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
De Pucadelphyidae vormen met de "SAMI"-clade - verwijzend naar de geslachten Szalinia, Aenigmadelphys, Marmosopsis en Incadelphys - de Pucadelphyoidea.[3]
- ↑ Mammals of Tiupampa, Bolivia. In: Horned armadillos and rafting monkeys: the fascinating fossil mammals of South America. DA Croft. Indiana University Press (2016).
- ↑ A large carnivorous mammal from the Late Cretaceous and the North American origin of marsupials. GP Wilson et al. Nature Communications (2016).
- ↑ New material of Incadelphys antiquus (Pucadelphyda, Metatheria, Mammalia) from the early Palaeocene of Bolivia reveals phylogenetic affinities with enigmatic North and South American metatherians. C de Muizon & S Ladevèze. Geodiversitas (2022).