Raymond Loucheur

Levensloop

Loucheur begon zijn muziekstudies aan het CRD - Conservatoire Arthur Honegger in Le Havre bij Henri Woollett. Vervolgens studeerde hij aan het Conservatoire national supérieur de musique in Parijs bij Henri Dallier, Paul Fauchet, Nadia Boulanger (harmonie), André Gedalge (contrapunt en fuga), Paul Vidal en Max d’Ollone (compositie), Vincent d'Indy (orkestdirectie) en Joseph Baggers. Met zijn cantate Héraklès à Delphes, op een libretto van René Puaux, won hij in 1928 de Prix de Rome.^[1] Dit was verbonden met een verblijf in de Villa Medici in Rome, waar ook zijn eerste grote composities ontstonden.

Van 1925 tot 1940 was hij muziekleraar aan verschillende openbare scholen in Parijs. In 1938 werd hij "inspecteur divisionnaire" en in 1941 als opvolger van Jean Roger-Ducasse generale inspecteur voor het muziekonderwijs aan de stedelijke scholen van Parijs. In 1946 werd hij generale inspecteur in het Franse ministerie van onderwijs. Van 1956 tot 1962 was hij als opvolger van Marcel Dupré directeur van het Conservatoire national supérieur de musique in Parijs.

Als componist schreef hij werken voor verschillende genres. Voor zijn werken werd hij met diverse nationale prijzen bekroond, zoals de Prix Georges Bizet (1935) en de Grand Prix national de la musique in 1934 en 1974.

Composities

Werken voor orkest

Symfonieën

1929-1933 rev.1969 Symfonie nr. 1
1943-1944 Symfonie nr. 2
1971 Symfonie nr. 3

Concerten voor instrumenten en orkest

1954/1956 Concertino, voor trompetten en orkest - ook in een versie voor trompetten en blazerssextet
1960-1963 Concert, voor viool en orkest
1963 Concertino, voor slagwerk en orkest
1967-1968 Concert, voor cello en orkest

Andere werken voor orkest

1934 Défilé inspiré d'une photographie sportive comprenant 4 parties, voor orkest
1. Convocation
2. les enfants
3. les jeunes filles
4. les jeunes gens
1938 Pastorale
1940 En famille, voor kamerorkest
1945 Rapsodie malgache pour le cinquantenaire du rattachement de Madagascar à la France en 1895^[2]
1. Les musiciens
2. les Piroguiers
3. les Sorciers
4. les Guerriers
1949 Suite nr. 1 uit het ballet "Hop-Frog"
1949 Suite nr. 2 uit het ballet "Hop-Frog"
1951 Divertissement
1971 Thrène, voor dwarsfluit en strijkorkest
1973 Hommage à Raoul Dufy

Werken voor harmonieorkest

1964-1965 Cortège Interlude et danse en hommage à Rameau, voor harmonieorkest en 2 harpen
1974 Evocations
Le Jeux du Stade

Muziektheater

Balletten

Voltooid in	titel	aktes	première	libretto	choreografie
1935-1948	Hop-Frog	2 aktes	17 juni 1953, Parijs, Opéra Garnier	Edgar Allan Poe	Harold Landes

Vocale muziek

Cantates

1928 Héraklès à Delphes, cantate - libretto: René Puaux

Werken voor koor

1936 La Ballade des petites filles qui n'ont pas de poupée, voor 4 solisten, gemengd koor en piano
1937 L'apothéose de la Seine, voor spreker, mezzosopraan, gemengd koor, ondes Martenot en orkest
Le Jeune Menetrier, voor driestemmig koor
Psaume XXXIX, voor gemengd koor en orkest
Renard et Chanteclerc, voor driestemmig koor

Liederen

1934 3 Duos, voor sopraan, gemengd koor en orkest
1. Nostalgiques
2. Pour Mnasidica - tekst: Sappho
3. Chanson des Ingénieurs - tekst: Paul Verlaine «poèmes Saturniens»
1938 Chansons de la bulle, voor zangstem en piano - tekst: Renée de Brimont
1. La Bulle de savon
2. La Tasse de lait
3. L'Œuf à la coque
4. Le Pantin gourmand
5. Le Bélier noir
6. Fleur-des-Pois
7. Le Rayon-de-Soleil
1946 Chant du Stade, voor zangstem en piano - tekst: José Bruyr
1952-1957 5 Gedichten, voor mezzosopraan en strijkkwartet - tekst: Rainer Maria Rilke

Kamermuziek

1930 Strijkkwartet
1932/1947 En famille, voor klarinetsextet (esklarinet, 2 besklarinetten, altklarinet, basklarinet in bes en contrabasklarinet in Es)
1. Papa
2. Maman
3. Philibert
4. Sylvie
5. Le cercle de famille
1947 Hialmar, voor trombone en piano
1953 4 Pièces en quintette, voor harp, dwarsfluit, viool, altviool en cello
1954 Concertino, voor trompetten en klarinetsextet (esklarinet, 2 besklarinetten, altklarinet, basklarinet in bes en contrabasklarinet in Es)^[3]
1959 Sonate, voor viool solo
1965 Dialogues, voor dwarsfluit en harp
1970 Portraits pour trio d'anches, voor hobo, klarinet en fagot
1972 Rencontres, voor hobo en cello
1975 Divertissement sur les flûtes, voor 10 fluiten (4 dwarsfluiten, 3 piccolo's, 2 altfluiten en basfluit)
1. Mobiles
2. Lilliput
3. Rêves
4. Délice et orgue
5. Final
1976 Reflets, voor koperkwintet
Voliere, voor klarinet en piano

Werken voor piano

A la Maniere... d'un Violon

Bibliografie

Jozef Robijns, Miep Zijlstra: Algemene muziek encyclopedie, Haarlem: De Haan, 1979-1984, ISBN 978-90-228-4930-9
Kristine Klopfenstein Fletcher: The Paris Conservatory and the contest for solo bassoon, Bloomington, Indiana: Indiana University Press, 1987, 142 p.
Raymond Gallois Montbrun: Hommage a Raymond Loucheur, le compositeur, l'administrateur, l'homme, Academie Royale de Belgique. Bulletin de la Classe des Beaux-Arts. 64 (1982), pp. 56–67
Paul Frank, Burchard Bulling, Florian Noetzel, Helmut Rosner: Kurzgefasstes Tonkünstler Lexikon - Zweiter Teil: Ergänzungen und Erweiterungen seit 1937, 15. Aufl., Wilhelmshaven: Heinrichshofen, Band 1: A-K. 1974. ISBN 3-7959-0083-2; Band 2: L-Z. 1976. ISBN 3-7959-0087-5
Olivier Corbiot: Le Concertino de Raymond Loucheur pour Percussion et Orchestre, in: L'Education Musicale. 21 (1965/66), pp. 142–144 et. 176-177.
Jean Maillard: La "Rapsodie malgache" de Raymond Loucheur, in: L'Education musicale. 13 (1958), pp. 148–150.
Bernard Gavoty, Daniel Lesur: Pour ou contre la musique moderne?, Paris: Flammarion, Editeur, 1957, 340 p.

Externe link

(fr) Biografie door Jean Rollin

Bronnen, noten en/of referenties

[1] Prix de Rome 1928 aan Raymond Loucheur

[2] Rapsodie malgache pour le cinquantenaire du rattachement de Madagascar à la France en 1895 door Orchestre National de l'ORTF o.l.v. Georges Tzipine

[3] Concertino door Vít Otáhal (trompet) en Ivo Zugárek, Lukáš Dittrich, Tomáš Kůgel, Lukáš Daňhel, Jiří Sedláček, Vladimír Brablec (klarinetsextet) o.l.v. Vít Spilka

[1]

[2]

[3]