Regionalisme (bouwstijl)
Regionalisme is een bouwstijl die aan het einde van de negentiende eeuw in Europa ontstond en gebaseerd is op regionale bouwtradities ten aanzien van vormgeving en gebruik van lokale bouwtechnieken en -materialen.[1]
Kenmerken
bewerkenRegionalistische stijlkenmerken zijn onder meer het gebruik van traditionele materialen zoals baksteen. Ook de bouw van woningen in een landelijke hoevestijl is hiervan een voorbeeld.[1][2]
Stijlkenmerken die in België kunnen voorkomen zijn bijvoorbeeld het gebruik van decoratieve elementen zoals een oculus verwerkt in de wit geschilderde of wit gepleisterde gevels. Soms zijn de gevels opgebouwd als puntgevels en de deuren en vensters boogvormig. Daarnaast bestaat de dakbedekking vaak uit rode dakpannen.[3][4]
Regionalisme in België
bewerkenIn België kende de meer traditionalistische architectuur die geïnspireerd was op neostijlen uit Frankrijk in het begin van het interbellum ook een regionalistische architectuur. Net zoals het eclecticisme zochten regionalistisch georiënteerde architecten inspiratie in het verleden. In tegenstelling tot het eclecticisme verzette het regionalisme zich sterk tegen het overmatig gebruik van decoratieve bouwelementen. De regionalistische architecten kozen voor een meer sobere invulling. Zij pasten in de bouw van de woningen moderne technieken toe en maakten hierbij gebruik van eigentijdse plaatselijke materialen. Tijdens de wederopbouwperiode, na de Eerste Wereldoorlog (1914-1918), primeerde de regionalistische architectuur. De bouwstijl werd zowel voor woningen als voor boerderijen toegepast.[1][2][5][6][7][8]
Varia
bewerken- Regionalisme dient niet verward te worden met kritisch regionalisme.
- Dit artikel of een eerdere versie ervan is (gedeeltelijk) afgesplitst vanaf een ander artikel op de Nederlandstalige Wikipedia, dat onder de licentie Creative Commons Naamsvermelding/Gelijk delen valt. Zie deze pagina voor de bewerkingsgeschiedenis.
- ↑ a b c (mul) Van den Mooter, Johan (2007). Duitse wederopbouwinitiatieven in België tijdens de Eerste wereldoorlog. Een onderzoek aan de hand van Johannes Schüllers neue Kleinhäuser erstanden während des Krieges.[Thesis.]. UGent. Faculteit Letteren en Wijsbegeerte, pp.61-62.
- ↑ a b Meganck, L. (2002). Bouwen te Gent in het interbellum (1919-1939). Stedenbouw, onderwijs, patrimonium. Een synthese.[Proefschrift].. UGent, pp.192-202.
- ↑ Agentschap Onroerend Erfgoed. Geraadpleegd op 5/5/2021.
- ↑ Erfgoedobjecten. Vlaamse Overheid, Agentschap Onroerend Erfgoed. Geraadpleegd op 5/5/2021.
- ↑ (en) Meganck, L. (ed.), Santvoort, L., De Maeyer, J., (28 January 2013). Regionalism and Modernity, Architecture in Westen Europe 1914-1940. Leuven University Press, pp.7-13; pp. 102-103. ISBN 9789058679185.
- ↑ (en) Meganck, L., Redefining the relationship between modernism and regionalism in early twentieth Belgium.. academie.edu (2007). Geraadpleegd op 4 mei 2021.
- ↑ Openbaar Kunstbezit Vlaanderen (april/mei/juni 1998). Architectuur in het interbellum:. Openbaar Kunstbezit in Vlaanderen 36 (2): 8-13
- ↑ Meganck, L (september 2016). Open monumentendagen Brussels Hoofdstedelijk Gewest. Dossier Stijlen gerecycleerd.. Erfgoed Brussel (19-20): pp. 121-131