Resolutie 972 Veiligheidsraad Verenigde Naties
Resolutie 972 van de Veiligheidsraad van de Verenigde Naties werd unaniem aangenomen door de VN-Veiligheidsraad op 13 januari 1995.
Resolutie 972 | ||
---|---|---|
Van de | Veiligheidsraad van de Verenigde Naties | |
Datum | 13 januari 1995 | |
Nr. vergadering | 3489 | |
Code | S/RES/972 | |
Stemming | voor 15 onth. 0 tegen
0 | |
Onderwerp | Burgeroorlog in Liberia | |
Beslissing | Verlengde de UNOMIL-Waarnemingsmacht tot 13 april 1995. | |
Samenstelling VN-Veiligheidsraad in 1995 | ||
Permanente leden | ||
Niet-permanente leden | ||
Een markt in Liberia.
|
Achtergrond
bewerkenNa de hoogdagen onder het decennialange bestuur van William Tubman, die in 1971 overleed, greep Samuel Doe de macht. Zijn dictatoriale regime ontwrichtte de economie en er ontstonden rebellengroepen tegen zijn bewind, waaronder die van de latere president Charles Taylor. In 1989 leidde de situatie tot een burgeroorlog waarin de president vermoord werd. De oorlog bleef nog doorgaan tot 1996.
Inhoud
bewerkenWaarnemingen
bewerkenEr waren diplomatieke inspanningen van ECOWAS aan de gang om tot een nieuw akkoord tussen de Liberiaanse fracties te komen in Accra. Intussen werd de situatie in Liberia verergerd door de instroom van wapens, ondanks het wapenembargo. Ook de humanitaire situatie ging daarbij achteruit. De Liberiaanse leiders werden opgeroepen het staakt-het-vuren na te komen en te ontwapenen.
Handelingen
bewerkenHet mandaat van de UNOMIL-Waarnemingsmacht werd verlengd tot 13 april 1995. De partijen moesten samenwerken aan het staakt-het-vuren, ontwapening, demobilisatie en de installatie van een nieuwe staatsraad. De secretaris-generaal werd gevraagd tegen 1 maart te rapporteren over de situatie. De lidstaten waren verplicht het wapenembargo tegen Liberia na te leven. De partijen in Liberia moesten dan weer de veiligheid van het VN- en hulppersoneel in hun land verzekeren en het internationaal humanitaire recht respecteren.