Rhinogradentia (fictie)
De Rhinogradentia (uit het Grieks: rhis = neus en het Latijn: gradior = schrijden; een betere afleiding zou zijn: Rhinogradientia) of Snuiters zijn een fictieve, voormalige orde van zoogdieren, die volledig endemisch voorkwamen op het eiland Heidadaifi (Engels: Hi-Duddify) van de eveneens fictieve Heieiei-eilandengroep (Engels: Hi-Iay) in de Stille Oceaan.
Rhinogradentia | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Preparaat van Emunctator sorbens, te zien in het Musée zoologique de la ville de Strasbourg. | |||||||
Taxonomische indeling | |||||||
| |||||||
Orde | |||||||
Rhinogradentia H. Stümpke, 1961 | |||||||
Afbeeldingen op Wikimedia Commons | |||||||
|
De Rhinogradentia zijn in 1961 beschreven door H. Stümpke, pseudoniem van prof. G. Steiner[1] in Bau und Leben der Rhinogradentia.[2] De afbeeldingen zijn gemaakt door Gerolf Steiner, wiens pseudoniem Harald Stümpke was.
De Heieiei-eilandengroep met zijn flora en fauna is echter verdwenen, naar verluidt ten gevolge van een (fictieve) kernproef.
De evolutionaire radiatie die deze groep heeft ondergaan vertoont een analogie met die van de Darwinvinken. Het meest opmerkelijke kenmerk was het "nasorium", een van de neus van voorouders afgeleid orgaan, dat zodanig geëvolueerd is dat het allerlei functies kan vervullen.
Systematiek
bewerkenStümpke's boekje classificeert 138 soorten in de onderstaande geslachten:
- Archirrhinos
- Cephalanthus
- Columnifax
- Dulcicauda
- Eledonopsis
- Emunctator
- Enterorrhinus
- Hexanthus
- Holorrhinus
- Hopsorrhinus
- Larvanasus
- Liliopsis
- Mammontops
- Mercatorrhinus
- Nasobema[3]
- Nudirhinus
- Orchidiopsis
- Otopteryx
- Phinochilopus
- Phyllohoppla
- Remanonasus
- Rhinolimacius
- Rhinosiphonia
- Rhinostentor
- Rhinotaenia
- Rhinotalpa
- Rhizoidonasus
- Stella
- Tyrannonasus
De Insectivora worden genoemd als de zustergroep van (het meest verwant aan) de Rhinogradentia.
Hoewel in het boekje van Stümpke zowel een afbeelding van een fylogenetische stamboom als een taxonomische indeling wordt gegeven en wordt vermeld dat de indeling de stamboom geheel volgt, zijn er kleine verschillen waarneembaar tussen de afbeelding en de indeling.
Systematiek van de Rhinogradentia Fylogenetische stamboom: Taxonomische indeling: -
- Insectivora
- Rhinogradentia
- Archirrhinos
-
-
-
-
- Nasolimaceus
-
- Emunctator
- Dulcicauda
- Columnifax
-
-
-
-
- Rhinosiphonia
- Rhinostentor
- Rhinotaenia
-
-
-
- Rhinotalpa
- Enterorrhinus
-
- Holorrhinus
- Remanonasus
-
-
-
- Phyllohoppla
-
-
-
- Hopsorrhinus
- Mercatorrhinus
- Otopteryx
-
-
- Liliopsis
- Orchidiopsis
-
- Phyllohoppla
-
-
- Rhinochilopus
-
-
-
- Nasobema
- Stella
- Tyrannonasus
-
-
- Mammontops
-
-
- Hexanthus
- Cephalanthus
- Eledonopsis
-
-
- Rhinochilopus
-
- Archirrhinos
-
- Orde Insectivora
- Orde Rhinogradentia
- Onderorde Monorrhina
- Sectie Pedestria
- Tribus Archirrhiniformes
- Familie Archirrhinidae
- Geslacht Archirrhinos
enige soort: Archirrhinos haeckelii
- Geslacht Archirrhinos
- Familie Archirrhinidae
- Tribus Archirrhiniformes
- Sectie Nasestria
- Tribus Asclerorrhina
- Subtribus Epigeonasida
- Familie Nasolimacidae
- Geslacht Nasolimaceus
- Geslacht Rhinolimaceus
- Familie Rhinocolumnidae
- Geslacht Emunctator
- Geslacht Dulcicauda
- Geslacht Dulcidauca
- Geslacht Columnifax
- Familie Nasolimacidae
- Subtribus Hypgeonasida
- Familie Rhinosiphonida
- Geslacht Rhinotaenia
- Geslacht Rhinosiphonia
- Familie Rhinostentoridae
- Geslacht Rhinostentor
- Familie Rhinosiphonida
- Subtribus Georrhinida
- Familie Rhinotalpidae
- Geslacht Rhinotalpa
- Geslacht Enterorrhinus
- Familie Holorrhinidae
- Geslacht Holorrhinus
- Geslacht Remanonasus
- Familie Rhinotalpidae
- Subtribus Epigeonasida
- Tribus Sclerorrhina
- Subtribus Hopsorrhinida
- Familie Amphihopsidae
- Geslacht Phyllohoppla
- Familie Hopsorrhinidae
- Geslacht Hopsorrhinus
- Geslacht Mercatorrhinus
- Geslacht Otopteryx
- Familie Orchidiopsidae
- Geslacht Orchidiopsis
- Geslacht Liliopsis
- Familie Amphihopsidae
- Subtribus Hopsorrhinida
- Tribus Asclerorrhina
- Sectie Pedestria
- Onderorde Polyrrhina
- Falanx Dolichoproata
- Familie Rhinochilopidae
- Geslacht Rhinochilopus
- Familie Rhinochilopidae
- Falanx Brachyproata
- Tribus Tetrarrhinida
- Familie Nasobemidae
- Geslacht Nasobema
- Geslacht Stella
- Familie Tyrannonasus
- Geslacht Tyrannonasus
- Familie Nasobemidae
- Tribus Hexarrhinida
- Familie Isorrhinidae
- Geslacht Eledonopsis
- Geslacht Hexanthus
- Geslacht Cephalanthus
- Familie Anisorrhinidae
- Geslacht Mammontops
- Familie Isorrhinidae
- Tribus Tetrarrhinida
- Falanx Dolichoproata
- Onderorde Monorrhina
-
Er worden twee 'phalanges'[4] onderscheiden, onder het niveau van de onderorde en boven dat van de familie.
Vernoemingen
bewerkenEr zijn twee recente soorten vernoemd naar Rhinogradentia: Tateomys rhinogradoides Musser, 1969 en Rhinogradentia steineri Amsel, 1970. Deze vlinder in het geslacht Rhinogradentia behoort tot de familie van de snuitmotten (Pyralidae).
- ↑ Gerolf Steiner (* 22 maart 1908, † 14 augustus 2009)
- ↑ Beschreven in de monografie: Stümpke, H. 1961 Bau und Leben der Rhinogradentia. Gustav Fischer Verlag, Stuttgart.
- ↑ Geïnspireerd op het uit 1905 daterende gedicht Das Nasobem van de Duitse dichter Christian Morgenstern. Naar aanleiding hiervan heeft Stümpke de andere diersoorten ook bedacht, rekening houdend met echte wetenschappelijke theorieën, die in zijn tijd vigeerden.
- ↑ Een 'phalanx' is vergelijkbaar met superfamilie. De 'phalanx' wordt niet meer erkend als een taxonomische rang.
- Stümpke, H. 1961 Bau und Leben der Rhinogradentia. Gustav Fischer Verlag, Stuttgart. ISBN 3-437-30083-0
- Vertaling en "Ten geleide" door Reumer, J. De Snuiters. Anatomie en gedrag van de Rhinogradentia. Uitgeverij Lias. ISBN 978 90 8803 121 2