Rue McClanahan

Amerikaans actrice (1934–2010)

Eddi-Rue McClanahan (Healdton, 21 februari 1934New York, 3 juni 2010) was een Amerikaans actrice. Voor haar rol als Blanche Devereaux in The Golden Girls won ze in 1987 een Emmy Award, waarvoor ze in 1986, 1988 en 1989 eveneens werd genomineerd. Dezelfde rol leverde haar in 1986, 1987 en 1988 tevens nominaties op voor een Golden Globe.

Rue McClanahan
Rue McClanahan
Algemene informatie
Volledige naam Eddi-Rue McClanahan
Geboren 21 februari 1934
Geboorteplaats Healdton
Overleden 3 juni 2010
Overlijdensplaats New York
Land Verenigde Staten
(en) IMDb-profiel
(en) IBDB-profiel
(mul) TMDb-profiel
(en) AllMovie-profiel
Portaal  Portaalicoon   Film

Loopbaan

bewerken

Ze begon haar acteercarrière in het theater in New York in 1957. Haar speelfilmdebuut dateert uit 1961, in de film The Grass Eater. Ze werd bij het grote publiek bekend in 1970 als Caroline Johnson toen ze begon in de soap Another World als maniakale nanny. Door haar goede prestatie werd haar rol met een jaar verlengd. Ze werd verliefd op John, de vader van de kinderen en probeerde de moeder, Pat, te vergiftigen. Later kidnapte ze de tweeling en werd ze berecht. Ze kreeg veel negatieve reacties van de fans (zoals elke slechterik), maar was toch populair en kreeg zelfs een brief met daarin de beste manier om Pat te vergiftigen. Van 1971 tot 1972 speelde ze ook in de soap Where the Heart Is. In tegenstelling tot andere acteurs, die beroemd werden na hun vertrek uit soaps, heeft McClanahan het werk van soapacteurs altijd geprezen.

In 1972 begon ze haar rol in de sitcom Maude als beste vriendin van Maude (Beatrice Arthur) waardoor ze nog populairder werd. Ook speelde ze gedurende de jaren zeventig gastrollen in onder meer All in the Family en Mannix.

Ook in 1985 stond ze aan de zijde van Arthur aan de wieg van The Golden Girls, waar ze de Southern belle Blanche Devereaux speelde. Deze rol speelde ze zeven seizoenen lang en daarna nog een seizoen in de spin-off The Golden Palace. In de jaren 80 was ze als gast ook te zien in onder meer Lou Grant, Fantasy Island, The Love Boat en Murder, She Wrote.

Ze vocht al heel haar leven voor dierenrechten en was vegetariër. Ze was ook al jaren een supporter van de Democratische Partij, maar in 2003 stuurde ze een brief naar presidentskandidaat John Kerry dat zijn jacht op fazanten hem haar stem had gekost.

In 1997 werd er borstkanker bij haar vastgesteld, maar ze overleefde dit door de steun van kankerexpert Larry Norten en haar zesde man, de veel jongere Morrow Wilson. Ze had één kind uit een vorig huwelijk. In 2007 bracht ze haar autobiografie My first five husbands uit.

Ze speelde vanaf mei 2005 mee in de Broadway-musical Wicked als Madame Horrible, maar kreeg niet zulke goede commentaren en stopte ermee in januari 2006.

In 2008 speelde ze in de comedyserie Sordid Lives: The Series, met onder anderen Bonnie Bedelia en Olivia Newton-John.

Emmy Awards

bewerken

1986 - Beste actrice in een comedy - "The Golden Girls" - (Nominatie)
1987 - Beste actrice in een comedy - "The Golden Girls" - (Gewonnen)
1988 - Beste actrice in een comedy - "The Golden Girls" - (Nominatie)
1989 - Beste actrice in een comedy - "The Golden Girls" - (Nominatie)

Filmografie (selectie)

bewerken