Schorsmolen

Een schorsmolen (ook runmolen, eekmolen of barkmolen) is een molen die werd gebruikt om eikenschors, ook wel eekschors of bark genoemd, fijn te malen tussen de molenstenen. Van deze gemalen schors werd run gemaakt, door er water aan toe te voegen. Dit bevatte looizuur. Het werd gebruikt voor het looien van leer.

In Nederland waren schorsmolens vooral te vinden in Noord-Brabant en Limburg, omdat daar ook een belangrijke lederverwerkende industrie aanwezig was.

Schorsmolens konden zowel windmolens als watermolens zijn.

Enkele Nederlandse en Belgische molens die als schorsmolens dienstgedaan hebben zijn:

De Volksvriend te Gemert
De Doornboom te Hilvarenbeek
De Reus te Gennep
De Sint-Victor te Heeze
De Hooidonkse Watermolen te Nederwetten
De Nonnemolen te Leupegem
De Dommelse Watermolen te Dommelen
De Venbergse Watermolen te Valkenswaard
De Onvermoeide te Raamsdonksveer
Rijn en Lek te Wijk bij Duurstede
De Barkmolen aan het Winschoterdiep in de stad Groningen
De Tuiltermolen in de abdijsite Herkenrode in Hasselt.
Het Hert te Putten
Molen van Damoiseaux te Sittard
Molen De Lelie te Etten-Leur

Het malen van schors was een stoffig werk waarbij huidirriterende stoffen vrijkwamen. Vaak werden tijdens het malen de deuren opengezet zodat het stof snel wegwaaide.

Zie ook

Industriemolen

Zie de categorie Schorsmolens van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.