Gele bergsteenbreek
Gele bergsteenbreek (Saxifraga aizoides) is een plantensoort die onder andere in de Alpen voorkomt, maar ook in subarctische streken.
| Gele bergsteenbreek | |||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
_2.jpg)
| |||||||||||||||||||
| Taxonomische indeling | |||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||
| Soort | |||||||||||||||||||
| Saxifraga aizoides L. (1753) | |||||||||||||||||||
.jpg)
| |||||||||||||||||||
Afbeeldingen op  Wikimedia Commons
| |||||||||||||||||||
Gele bergsteenbreek op  Wikispecies
| |||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||
Ze komt in België en Nederland niet voor. In het Duitse taalgebied is het een van de twee soorten die de naam Fetthennensteinbrech draagt.
Beschrijving
bewerkenDe gele bergsteenbreek heeft 5-15 cm lange bebladerde niet bloeiende stengels en 15-25 cm lange, meestal vertakte, bloeistengels.[1] De lijn- tot lancetvormige[2] bladeren zijn 0,5-3,0 cm lang, iets geplat, puntig en aan de voet langs de rand gewimperd.[3]
De bloemen staan met vijf tot tien bijeen in een pluimen en bloeien van juni tot september. De wijd stervormig uiteen staande gele of lichtoranje kroonbladen zijn 3-6 mm lang. Soms zijn de kroonbladen lichtrood of rood getekend.[1]
Ecologie
bewerkenZe groeit op vochtige stenige plaatsen, langs beekoevers, kiezelbanken[1] en sneeuwbodems.[3] Ze groeit overwegend op kalk[3]
Verspreiding
bewerkenZe komt tot 3150 meter hoogte voor in de Pyreneeën, de Alpen, Karpaten, Balkan en Apennijnen.[3] In Noorwegen komt ze tot op 1100 meter hoogte voor..[1] In het arctisch gebied komt ze voor op Oost-IJsland, Groenland, Canada, en (West)-Siberië[3]
Bronnen
bewerken- ↑ a b c d Alpenflora, Anthony Huxley, uitgeverij Moussault, ISBN 90 226 0065 3
- ↑ www.floraislands.is/Kort/saxifaiz.gif[dode link]
- ↑ a b c d e Alpen Pflanzen, Oskar Angerer & Thomas Muer, Uitgeverij Ulmer, ISBN 3-8001-3374-1
