Scincella
Scincella is een geslacht van hagedissen uit de familie skinken (Scincidae).
| Scincella | |||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||||||||||||
| Kleine bruine skink (Scincella lateralis) | |||||||||||||||||
| Taxonomische indeling | |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
| Geslacht | |||||||||||||||||
| Scincella Mittleman, 1950 | |||||||||||||||||
Afbeeldingen op  Wikimedia Commons
| |||||||||||||||||
Scincella op  Wikispecies
| |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
Naam en indeling
bewerkenDe groep werd voor het eerst wetenschappelijk beschreven door Myron Budd Mittleman in 1950. Veel soorten werden eerder tot andere geslachten gerekend, zoals Lampropholis, Lygosoma, Leiolopisma en Sphenomorphus.
Er zijn 35 soorten, waaronder drie soorten die in 2010 voor het eerst wetenschappelijk zijn beschreven. De soort Scincella nigrofasciata is sinds 2018 bekend. Dergelijke recentelijk beschreven soorten worden in veel literatuur nog niet vermeld.
Uiterlijke kenmerken
bewerkenDe meeste soorten bereiken een totale lichaamslengte inclusief staart van ongeveer vijftien tot twintig centimeter. De staart is langer dan het lichaam.
De oogleden zijn beweeglijk, in het onderste ooglid is bij een aantal soorten een doorzichtig venster aanwezig zodat de hagedis met gesloten ogen toch kan zien. Dit is echter niet bij alle soorten het geval. Verschillen met verwante geslachten van skinken zijn met name te vinden in de structuur van de schubben op het lichaam. De soorten uit het geslacht Asymblepharus bijvoorbeeld hebben een enkele schubbenrij aan de bovenzijde van de vierde teen en de Scincella- soorten hebben hier altijd meerdere rijen. De gehooropeningen hebben kleine, lobachtige schubben aan de achterrand.[1]
Verspreiding en habitat
bewerkenDe verschillende soorten komen voor in delen van Azië, Midden- en Noord-Amerika en leven in de landen Belize, Costa Rica, China, El Salvador, India, Japan, Korea, Guatemala, Honduras, India, Mexico, Myanmar, Nepal, Nicaragua, Panama, Taiwan, Thailand, Verenigde Staten en Vietnam.[2]
De habitat bestaat uit tropische tot subtropische bossen, sommige soorten komen in drogere omgevingen voor zoals graslanden.
Door de internationale natuurbeschermingsorganisatie IUCN is aan vijftien soorten een beschermingsstatus toegewezen. Tien soorten hebben de status 'veilig' (Least Concern of LC) en vier soorten worden beschouwd als 'onzeker' (Data Deficient of DD). De soort Scincella monticola ten slotte staat te boek als 'gevoelig' (Near Threatened of NT).[3]
Soorten
bewerkenHet geslacht omvat de volgende soorten, met de auteur en het verspreidingsgebied.
Bronvermelding
bewerken- Referenties
- ↑ Truong Quang Nguyen, Natalia B. Ananjeva, Nikolai L. Orlov, Evgeny Rybaltovsky & Wolfgang Böhme, A new species of the genus Scincella Mittlemann, 1950 (Squamata: Scincidae) from Vietnam.
- ↑ Peter Uetz & Jakob Hallermann, The Reptile Database - Scincella.
- ↑ International Union for Conservation of Nature and Natural Resources - Red List, Scincella - IUCN Red List.
- Bronnen
- (en) – Peter Uetz & Jakob Hallermann - The Reptile Database – Scincella - Website Geconsulteerd 27 december 2018
- (en) – Mittleman, 1950 : The generic status of Scincus lateralis Say, 1823. Herpetologica, vol. 6, n. 2, p. 17-24.
