Sekswerker
Een sekswerker is een persoon die tegen betaling seksuele handelingen verricht met of voor een ander.
Onder sekswerkers die seksuele handelingen verrichten met een ander vallen prostitués werkzaam binnen bijvoorbeeld raamprostitutie, prostitutie in clubs (bordelen, privéhuizen, massagesalons, parenclubs), thuisprostitutie, escortservice en straatprostitutie.[1] Onder sekswerkers die seksuele handelingen verrichten voor een ander vallen onder meer strippers, seks- en peepshowperformers en camwerkers.[2]
De term sex worker werd rond 1980 geïntroduceerd door de Amerikaanse prostitué en activist Carol Leigh (1951-2022) en verscheen vanaf 1984 in gedrukte media. Leigh protesteerde tegen de eenzijdige omschrijving van prostitutie als seksueel misbruik. De term sekswerker werd vervolgens opgeworpen tijdens een feministische conferentie in San Francisco in 1979, omdat het de nadruk legt op 'dienstverlener' in plaats van op de klant. [3]
Sekswerkers voorzien geheel of gedeeltelijk in hun levensonderhoud met sekswerk.[4] Sekswerkers richten zich soms op een specifieke doelgroep zoals fetisjisten[5] of personen met een lichamelijke handicap.[6]
Sinds de 20e eeuw is er een wereldwijde beweging van sekswerkers die zich inzetten voor sekswerkersrechten.[7]
Nederland
bewerkenIn Nederland werden de belangen van sekswerkers sinds 1985 behartigd door De Rode Draad, en sedert 2015 door PROUD, opgericht door Mariska Majoor.[8]
België
bewerkenIn België kwam de sekswerkersbeweging op gang in de jaren 1980-1990. In de eerste jaren lag de focus voornamelijk op gezondheid en veiligheid. In 2015 werd het UTSOPI (Union des Travailleur.se.s du Sexe Organisé.e.s) opgericht in Brussel door (voormalig) sekswerkers Sonia Verstappen, Maxime Maes en Marie (werknaam).[3] Op 1 december 2024 werd een speciaal en beschermend statuut ingevoerd met de voorwaarden om legaal sekswerkers tewerk te stellen, een primeur.[9][10]
Bijna alle sekswerkersorganisaties over de hele wereld zijn voorstander van de decriminalisering van sekswerk en meestal is dat ook hun hoofddoel.[11][12][13][14][15]
-
-
Praatprogramma Vlaams Parlement over seksuele dienstverlening voor zorgbehoevenden, juni 2018
- ↑ Prostitutie in Nederland na opheffing van het bordeelverbod, Wetenschappelijk Onderzoek- en Documentatiecentrum, 2007
- ↑ Memorie van toelichting Wet regulering Sekswerk, consultatieversie 14 oktober 2019, Minister van Justitie en Veiligheid
- ↑ a b Hofman, Elwin, Magaly Rodriguez Garcia , Pieter Vanhees (2022). Seks voor geld: een geschiedenis van prostitutie in België. Prometheus, p. 18-19. ISBN 9789044647327.
- ↑ Mariëlle Kloek en Minke Dijkstra, Sekswerk en geweld in Nederland, §2.1 Wat is sekswerk?, Soa Aids Nederland – Aidsfonds, juli 2018
- ↑ Meesteres Denise (40+) geniet van de kick en de wederkick met haar gasten, de Volkskrant, 23 februari 2018
- ↑ Reportage 'De Ultieme Zorg', 2013, L1
- ↑ Hanneloes Pen, "Sekswerkers uit 13 landen aan het woord: 'Strijd creëert verbondenheid'", Het Parool, 18 december 2018. Geraadpleegd op 5 november 2019.
- ↑ Extra regels en wetten beschermen sekswerkers niet, normaal doen over sekswerk wél. De Correspondent.
- ↑ 3 MEI 2024. - Wet houdende bepalingen betreffende sekswerk onder arbeidsovereenkomst
- ↑ Arbeidsovereenkomst voor sekswerker. Federale Overheidsdienst Werkgelegenheid (1 december 2024). Gearchiveerd op 4 december 2024.
- ↑ Sanders, Teela, Maggie O'Neill, Jane Pitcher (2009). Prostitution: Sex Work, Policy and Politics. SAGE Publications, Londen, p. 101. ISBN 9781849204361. Geraadpleegd op 23 februari 2021 "Decriminalization continues to be at the heart of many sex worker rights organizations."
- ↑ Carrabine, Eamonn (2020). Criminology: A Sociological Introduction. Routledge, Abingdon, p. 253. ISBN 9781351343824. Geraadpleegd op 23 februari 2021 "Sex workers' organisations have been campaigning against neo-abolitionist policies and the criminalisation of commercial sex as detrimental to their lives and working conditions, and advocate for the complete decriminalisation of prostitution (see Plate 12.2) (Macioti and Garofalo Geymonat 2016)."
- ↑ Tremblay, Francine (2020). Organizing for Sex Workers’ Rights in Montréal: Resistance and Advocacy. Rowman & Littlefield, Lanham ( Maryland), p. 87. ISBN 9781498593908. Geraadpleegd op 23 februari 2021 "Sex workers' organizations and their allies favor decriminalization of prostitution because of the harms that stigmatization, discrimination, and criminalization bring to sex workers' lives and work."
- ↑ Flowers, R. Barri (2011). Prostitution in the Digital Age: Selling Sex from the Suite to the Street. ABC-CLIO, Santa Barbara (Californië), p. 49. ISBN 9780313384615. Geraadpleegd op 23 februari 2021 "There are some who support Nevada's legal prostitution industry in specific and the legalization or decriminalization of prostitution in general, such as the sex workers rights' organizations, COYOTO (Call Off Your Old Tired Ethics) and PONY (Prostitutes of New York). (...) There appears to be stronger support among prostitutes' rights groups and many self-employed sex workers for decriminalization than legalization of prostitution, as "legalization is understood to mean decriminalization accompanie by strict municipal regulation of prostitution.""
- ↑ Cruz, Katie (2020). Criminality at Work. Oxford University Press, Oxford, "10. The Work of Sex Work. Prostitution, Unfreedom, and Criminality at Work", 192–196. ISBN 9780198836995. Geraadpleegd op 23 februari 2021 "The central and uniting demand of the sex worker rights movement around the world is the decriminalization of consensual adult sex work. (...) Sex worker rights activists and their allies are united on the need for decriminalization of prostitution-related activities."