Sepia pharaonis

Sepia pharaonis
Taxonomische indeling
Rijk:	Animalia (Dieren)
Stam:	Mollusca (Weekdieren)
Klasse:	Cephalopoda (Inktvissen)
Orde:	Sepiida
Familie:	Sepiidae
Geslacht:	Sepia
Soort
	Sepia pharaonis; Ehrenberg, 1831
Synoniemen
	Crumenasepia hulliana Iredale, 1926; Crumenasepia ursulae Cotton, 1929; Sepia (Acanthosepion) pharaonis Ehrenberg, 1831; Sepia formosana Berry, 1912; Sepia framea Ortmann, 1891; Sepia hulliana (Iredale, 1926); Sepia koettlitzi Hoyle & Standen, 1901; Sepia ramani Neethiselvan, 2001; Sepia rouxii d'Orbigny [in Férussac & d'Orbigny], 1839-1842; Sepia singalensis Goodrich, 1896; Sepia tigris Sasaki, 1929; Sepia torosa Ortmann, 1888; Sepia ursulae (Cotton, 1929);
	Afbeeldingen op Wikimedia Commons
	Sepia pharaonis op Wikispecies
	(en) World Register of Marine Species
Portaal	Biologie

Sepia pharaonis is een soort in de taxonomische indeling van de inktvissen, een klasse dieren die tot de stam der weekdieren (Mollusca) behoort. De inktvis komt enkel in zout water voor en is in staat om van kleur te veranderen. Hij beweegt zich voort door water in zijn mantel te pompen en het er via de sifon weer krachtig uit te persen. De inktvis is een carnivoor en zijn voedsel bestaat voornamelijk uit vis, krabben, kreeften en weekdieren die ze met de zuignappen op hun grijparmen vangen.

De inktvis komt uit het geslacht Sepia en behoort tot de familie Sepiidae. Sepia pharaonis werd in 1831 beschreven door Ehrenberg.

Bronnen, noten en/of referenties

↑ Ehrenberg C.G. (1828-1831) Animalia evertebrata exclusis Insectis. Series prima. In: F.G. Hemprich & C.G. Ehrenberg, Symbolae physicae, seu icones et descriptiones Mammalium, Avium, Insectorum et animalia evertebra, quae ex itinere per Africam borealem et Asiam occidentalem studio nova aut illustrata redierunt. 126 pp. (1831), 10 pls (1828).

[1] Ehrenberg C.G. (1828-1831) Animalia evertebrata exclusis Insectis. Series prima. In: F.G. Hemprich & C.G. Ehrenberg, Symbolae physicae, seu icones et descriptiones Mammalium, Avium, Insectorum et animalia evertebra, quae ex itinere per Africam borealem et Asiam occidentalem studio nova aut illustrata redierunt. 126 pp. (1831), 10 pls (1828).

[1]