Sergio Osmeña
Sergio Osmeña (Cebu City, 9 september 1878 - Quezon City, 19 oktober 1961) was de vierde president van de Filipijnen van 1 augustus 1944 tot 28 mei 1946. Hij werd president van het Gemenebest van de Filipijnen na de dood van president Manuel Quezon. Sergio Osmeña is bovendien de oprichter van de Filipijnse politieke partij Nacionalista Party
Sergio Osmeña | ||||
---|---|---|---|---|
Geboren | 9 sep 1878 | |||
Overleden | 19 oktober 1961 | |||
Partij | Nacionalista Party | |||
4e president van de Filipijnen | ||||
Ambtstermijn | 1 aug 1944 - 28 mei 1946 | |||
Voorganger | Manuel Quezon | |||
Opvolger | Manuel Roxas | |||
Handtekening | ||||
|
Vroege levensloop en carrière
bewerkenSergio Osmeña werd geboren in Cebu City op 9 september 1878. Zijn vader was Juana Osmeña y Suico. Hun familie is van Chinese Filipino afkomst.
Zijn opleiding begon Osmeña aan de University of San Carlos waar hij afstudeerde in 1892. Osmeña zette daarna zijn studie voort aan het Colegio de San Juan de Letran in Manilla. Hier ontmoette hij ook Manuel Quezon, die een jaargenoot van hem was. Hierna ging hij nog rechten studeren aan de University of Santo Tomas. Hij was een uitstekende student en eindigde op de tweede plaats van de bar examination van 1903.
Politieke carrière
bewerkenIn 1904 werd Sergio Osmeña door de Amerikaanse koloniale regering benoemd als gouverneur van Cebu. Tijdens zijn gouverneurschap stelde hij zich in 1907 verkiesbaar voor de eerste Filipijnse assemblee, het wetgevende orgaan in die tijd. Osmeña werd op slechts 29-jarige leeftijd verkozen als leider van het Filipijns Assemblee. Hiermee was hij op dat moment de Filipijnse bestuurder met de meeste invloed.
Samen met Manuel Quezon, een andere politicus uit de provincie, richtte hij de Nacionalista Party als tegenhanger van de Partido Federalista met voornamelijk politici uit Manilla. De twee partijen zouden vanaf dan om de politieke dominantie strijden.
Osmeña bleef een lid van het lagerhuis van het Assemblee tot 1922.
In 1933 vertrok Osmeña naar de Verenigde Staten om daar de Hare-Hawes-Cutting Independence Bill veilig te stellen. Deze wet werd laten opgevolgd door de Tydings-McDuffie Act van maart 1934.
In 1935 werd Osmeña gekozen als vicepresident van het Gemenebest onder president Qezon. In 1941 werd hij herkozen. Toen de regering, als gevolg van de oorlog, een veilig heenkomen zocht in de VS ging Osmeña met Qezon mee.
Toen Manuel Quezon in 1944 overleed, werd Osmeña de nieuwe president. Nog in hetzelfde jaar keerde hij samen met generaal Douglas MacArthur en de Amerikaanse bevrijdingstroepen terug naar zijn vaderland, waar hij de Gemenebest-regering weer op poten zette. Tijdens zijn termijn bleef Osmeña zich inzetten voor Filipijnse onafhankelijkheid.
Voor de presidentiële verkiezingen van 1946 voerde Osmeña geen campagne, omdat de Filipino's, zoals hij zei, zijn 40 jaar lange en trouwe dienst voor het land wel kenden. Hij werd desondanks verslagen door Manuel Roxas, die de verkiezingen won met 54 procent van de stemmen en daardoor de eerste president van de onafhankelijke republiek Filipijnen werd.
Periode na het presidentschap
bewerkenNa zijn verlies ging Osmeña met pensioen en trok zich terug in zijn geboortestad Cebu City. Hij overleed op 19 oktober 1961 op 83-jarige leeftijd in het Veteran's Memorial Hospital in Quezon City. Hij ligt begraven op het North Cemetery in Manilla.
Hij was de vader van politicus Sergio Osmeña jr..